Przed 1988 rokiem pomysł łączenia akcji na żywo z animacją w tej samej przestrzeni nie był nowatorskim pomysłem. Powiedziawszy to, egzekucja pozostawiała wiele do życzenia; był w najlepszym razie prymitywny i ostatecznie mniej wciągający. Widzowie musieli zawiesić swoje niedowierzanie daleko poza normalną granicę, aby kupić, że Gene Kelly tańczy z Jerrym Mousem lub Julie Andrews jest obsługiwana przez kelnerów-pingwinów.

Mary Poppins, Kotwice ważąI Smok Pete’a może zrobił to pierwszy, ale Kto wrobił królika Rogera udoskonalił sztukę łączenia akcji na żywo z animacją, przenosząc ją do miejsc, których nikt sobie nawet nie wyobrażał.

Kto wrobił królika Rogera otwiera nowy grunt

Jakiś adaptacja powieści Gary’ego K. Wolfa z 1981 roku, Kto ocenzurował Królika Rogera?, film zmienił wszystkie zasady, dając postaciom z kreskówek namacalny i fizyczny wpływ na nasz trójwymiarowy świat — i odwrotnie. Rzucali cienie, pozostawiali namacalne ślady na obiektach fizycznych i, co najważniejsze, mieli odpowiednią linię wzroku, gdy patrzyli na ludzkie postacie.

POWIĄZANE: Dlaczego Królik Roger, animowany (i prawny) cud, byłby dziś niemożliwy

Osadzona w alternatywnej wersji Los Angeles z lat 40. XX wieku, gdzie obok zwykłych ludzi istnieją kreskówki (lub „Toons”), Kto wrobił królika Rogera był mistrzowskim posunięciem reżysera Roberta Zemeckisa i producenta wykonawczego Stevena Spielberga, którzy obydwaj są entuzjastami niedawnego sukcesu Powrót do przyszłości.

Podobnie jak RK Maroon, Spielberg przekonał największe konkurencyjne studia — Disney, Warner Bros., Columbia, MGM, Universal i inne — do wypożyczenia swoich najbardziej kultowych postaci do projektu. Dzięki jego niezrównanemu wpływowi na świat rozrywki widzowie mogli zobaczyć, jak Kaczor Donald, Kaczor Daffy, Myszka Miki, Królik Bugs, Betty Boop, Woody Woodpecker (świecący klejnot w koronie Universalu i długoletnia maskotka parków rozrywki studia) wchodzą w interakcje po raz pierwszy w historii kina.

Ale to oryginalni bohaterowie, tacy jak znużony prywatny detektyw Eddie Valiant (nieżyjący już Bob Hoskins) i uroczo zwariowany Roger (głos Charlesa Fleischera), kradną show w tym przełomowym neo-noir, który łączy twardą naturę Jake’a Gittes z kolorową animacją Fantazja. Na papierze wydaje się, że to kombinacja, która nie powinna działać, ale całkowicie działa. Było wielu naśladowców (Ralph Bakshi’s Fajny światktoś?), ale jest tylko jedna prawda Królik Roger.

Aby uczcić 35. rocznicę powstania filmu, SYFY WIRE odkopała nasz wywiad z Fleischerem z 2018 roku, w którym omawia on pochodzenie kultowego głosu Rogera i długo oczekiwaną kontynuację. Uznany aktor i komik, Fleischer jest także naukowcem, który w 2012 roku napisał artykuł o promieniach gamma dla Uniwersytetu Cornell. Kto powiedział, że starego królika nie można nauczyć nowych sztuczek?

Wywiad z Charlesem Fleischerem, głosem Rogera Rabbita

Jak to się stało, że dostałeś rolę Królika Rogera?

Bob Zemeckis widział, jak robiłem stand-up. Poprosił mnie, abym przyszedł i pomógł im przesłuchać aktorów do roli Eddiego Valianta, aby odczytać postać [of Roger] poza kamerą, aby ktoś mógł na to zareagować. Po wykonaniu kilku z nich zaproponował mi pracę.

Czy wiedziałeś, że ten film stanie się przełomowym klasykiem, który jest dziś uważany?

Byłem tak blisko poznania, jak to tylko możliwe. Byłem prawie pewien, że był to projekt dość rodowodowy: Bob Zemeckis, Steven Spielberg, [animation director] Richarda Williamsa. Wszyscy zaangażowani byli niesamowicie utalentowani, więc byłem tego prawie pewien.

Skąd dochodził głos Rogera? Czy był inspirowany przez coś (lub kogokolwiek) w szczególności?

Cóż, myślę, że wszystkie postacie wynikają ze scenariusza oraz działań i słów postaci. Oprócz tych informacji miałem wizualizację tego, jak Roger będzie wyglądał, więc musiałem się do tego dostosować. Gdyby był bardzo duży, jego głos musiałby być głębszy, a gdyby był naprawdę mały, byłby wyższy, więc takie są parametry emocjonalnego zasięgu postaci i fizyczne wymiary wielkości postaci.

Czy głos przeszedł jakieś ewolucje, zanim zacząłeś kręcić?

Po prostu zrobiło się więcej Rogera i zanim zaczęło strzelać, poprosili mnie, żebym wymyślił jakąś wadę wymowy. I stąd wzięło się „ppppp” zamiast „proszę”.

Czy jest jakiś powód, dla którego tego chcieli?

Wszystkie postacie z kreskówek lub większość z nich — według Richarda Williamsa — ma jakąś wadę wymowy.

Idąc dalej, jakie aspekty charakteru Rogera najbardziej podziwiasz?

Och, powiedziałbym, że rozśmiesza ludzi.

POWIĄZANE: Najlepsze filmy animowane przesyłane strumieniowo: film Super Mario Bros., Sekretne życie zwierzaków domowych i nie tylko

Czytałem gdzieś, że pisałeś swoje kwestie na planie w kostiumie Królika Rogera. Czy to prawda?

Oczywiście, że tak — to prawda. Poprosiłem ich, aby zrobili mi kostium do noszenia, ponieważ tak się robi, gdy jest się aktorem. Idziesz na plan, idziesz do przyczepy, zakładasz kostium. Nie chciałam być widziana codziennie w tych samych sztruksowych spodniach w Anglii. Kręciliśmy w Elstree Studios w Anglii mniej więcej w tym samym czasie, kiedy jeden z nich Nadczłowiek kino [The Quest for Peace] był tworzony i najwyraźniej ktoś z [the] Nadczłowiek załoga zobaczyła mnie idącego do kantoru czy czegoś takiego i powiedziała coś w stylu: „To Królik Roger film nie będzie dobry Widziałem faceta grającego Królika Rogera, on nawet nie wygląda jak królik”.

Jakieś inne anegdoty z planu?

O dziwo. To było po prostu niesamowite przeżycie, stać poza kamerą z własnym mikrofonem i obserwować wszystko, co robił Bob Hoskins, dzięki czemu mogłem w zasadzie przenieść się w tę przestrzeń; więc jeśli mnie złapie, będę musiała zareagować. Nazwałem to „Aktorstwem transprojekcyjnym”.

Jak wyglądała praca z reżyserem Robertem Zemeckisem?

Właściwie sfilmował, jak robię dźwięk „ppppp”, żeby wiedzieli, jak to animować.

Jaka była twoja ulubiona scena lub linia dialogowa?

Cóż, całość była niezwykła. Była jedna scena, w której siedzę w alejce na śmietniku i lamentuję nad faktem, że Jessica grała Patty Cake [with Marvin Acme]. Moja najmłodsza córka ma na imię Jessica, więc imię Jessica wywołało we mnie rezonans emocjonalny i myślę, że pozwoliło mi dotrzeć do głębszego miejsca miłości.

W jaki sposób współpracowałeś z Bobem Hoskinsem lub Kathleen Turner, aby ustalić partnera, który najlepiej wygłosi twoje kwestie?

Kathleen Turner nie było przy głównych zdjęciach. Zrobiła to kobieta o imieniu Betsy Brantley. [Turner] został dodany później. To było jak kręcenie zwykłego filmu, tyle że byłem poza kamerą.

Co sądzisz o tym, że film wywołał ponowne zainteresowanie animacją i pomógł zapoczątkować renesans Disneya?

Jestem dumny, że w jakikolwiek sposób jestem związany z tym filmem. Myślę, że to klasyczny film i wciąż się trzyma.

Gdyby po tylu latach zaproponowano ci kontynuację, jaka byłaby twoja odpowiedź?

Kiedy zaczynamy?

Masz ochotę na przygody z Zemeckisem? W takim razie sięgnij po trylogię Powrót do przyszłości od Universal Pictures Home Entertainment. Jeśli szukasz trio klasyków Spielberga, udaj się do Peacock Jurassic Park i The Lost World.

**UWAGA REDAKCYJNA: Wersja tego artykułu ukazała się w SYFY WIRE w czerwcu 2018 r. z okazji 30. rocznicy powstania filmu