W IV kwartale nastąpił masowy odwrót od dolara amerykańskiego, ponieważ rynek zignorował mantrę Fed dotyczącą konieczności utrzymywania „wyższej stopy referencyjnej przez dłuższy czas”, co znacząco odwróciło amerykańską krzywą dochodowości. Równocześnie EBC nadrabiał zaległości w cyklu zacieśniania polityki pieniężnej, JPY odbił się z impetem po tym, jak Bank Japonii rozpoczął zacieśnianie w momencie, gdy banki centralne z innych krajów zaczęły dążyć do wygaszenia tej polityki, a chińskie renminbi powróciło znad krawędzi po dezorientującej wolcie politycznej. 2023 r. może okazać się trudny dla walut, jeżeli dalsza bessa USD nie będzie prostoliniowa, jednak EUR i JPY mogą osiągnąć najlepsze wyniki.

Zobacz także: Które waluty warto teraz kupić do swojego portfela? Prognoza znanego banku

Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo

Z początkiem 2023 r. widzimy, że rynek wykazuje coraz większą wiarę w dezinflację w Stanach Zjednoczonych. Pomimo podtrzymywanej przez Fed narracji „wyższych stóp przez dłuższy czas” i faktu, iż na posiedzeniu FOMC w grudniu 2022 r. mediana tegorocznej prognozy dot plot dla stopy funduszy Fed przekroczyła 5%, rynek w dalszym ciągu przewiduje, że Fed obniży oczekiwania do końca tego roku. W pierwszych tygodniach tego roku rynek uwzględnił w wycenach przyspieszenie tempa cięć stóp w 2024 r. po tym, jak ostatnie „miękkie” dane okazały się znacznie gorsze, w tym słabe wyniki grudniowego badania sektora usługowego ISM, ale także po tym, jak szereg danych dotyczących inflacji okazał się gorszy niż przewidywano.

Do uwzględnienia w wycenach luźniejszej polityki Fed po przekroczeniu wartości szczytowej, np. dwóch kolejnych podwyżek o 25 punktów bazowych w ciągu najbliższych kilku kwartałów, skłania inwestorów fakt, że inflacja w ujęciu rocznym z ostatnich kilku miesięcy, pomniejszona o tradycyjnie opóźniony i najważniejszy składnik oficjalnej serii danych dotyczących CPI, czyli równowartość czynszu należnego właścicielowi (owner’s equivalent rent, OER), praktycznie z powrotem mieści się w docelowym przedziale Fed wynoszącym 2%. Jak jednak wynika z tematu niniejszej prognozy – „Modele się zepsuły” – uważamy za mało prawdopodobne, by dezinflacyjne warunki mogły długo się utrzymać w niedoinwestowanym świecie, który usilnie dąży do odejścia od kruchych, zglobalizowanych łańcuchów dostaw, na rzecz unowocześnienia i poprawy ekologii systemu energetycznego oraz do uzbrojenia się w związku z nowymi imperatywami bezpieczeństwa narodowego.

Zobacz także: Kurs euro szykuje się do ostrego wzrostu? Czy dolar znów zaskoczy?

Dlatego też ewentualne spowolnienie nominalnego wzrostu okaże się płytkie, a wzrost przyspieszy ponownie w miarę przywrócenia popytu na surowce w Chinach. Równocześnie USD może od czasu do czasu mocno zyskiwać na wartości, jeżeli rynek będzie zmuszony zakwestionować oczekiwaną ścieżkę polityki Fed w przyszłym roku i jeżeli ta korekta doprowadzi do nowych bessowych minimów wśród aktywów wysokiego ryzyka, w szczególności akcji spółek amerykańskich. Czynniki trwałej przeceny USD to zapewnienie płynności przez Fed oraz ogólnoświatowy powrót apetytu na ryzyko, przy czym oba z nich są w równym stopniu ważne. W ciągu ostatnich dwóch cykli duże przeceny USD miały miejsce wyłącznie wówczas, gdy Rezerwa Federalna zapewniała znaczną płynność po jakimś globalnym kryzysie. Obecnie jednak Fed stale zacieśnia politykę!

Zobacz także: Koniecznie zobacz prognozy dla dolara, funta, euro, korony norweskiej i franka

Jak więc doszło do osłabienia USD w IV kwartale i na początku I kwartału? W znacznej mierze dzięki spadkowi rentowności, ponieważ rynek zakłada, że Fed zmieni politykę, ale – co równie ważne – dzięki innym czynnikom, równoważącym zacieśnianie polityki Fed, w tym amerykańskiemu Departamentowi Skarbu, który nadal agresywnie wycofuje środki z rachunku w Fed, zwiększając tym samym płynność w całym systemie, oraz bankom przesuwającym rezerwy i ograniczeniu korzystania z oferowanych przez Fed transakcji warunkowej sprzedaży (reverse repo), które mogą służyć jako swego rodzaju „magazyn luzowania ilościowego”.

Ostatni z tych czynników jest nieprzewidywalny, jednak wkład Departamentu Skarbu w płynność szybko się wyczerpie w nadchodzących miesiącach, po czym przekształci się w faktyczny problem z płynnością, kiedy resort, wcześniej czy później, będzie odtwarzał środki na swoim rachunku po ostatnim kuriozalnym spektaklu, jakim będzie rozwiązanie przez Kongres kwestii pułapu zadłużenia w pewnym momencie w I kwartale.

Zobacz także: Potężne wystrzały dolara! To najwyższe poziomy od 33 lat! Co dalej?

Równoczesny spadek tempa wzrostu zysków przedsiębiorstw i obawy przed recesją mogą spowodować, że w pierwszej połowie tego roku nastąpi wielki powrót dolara jako waluty bezpiecznej przystani, nawet jeżeli nie osiągnie on szczytowej wartości w cyklu. W dalszej części krzywej, wykraczającej poza I kwartał, kiedy inflacja ponownie przyspieszy po możliwych krótkoterminowych obawach o wzrost i po obecnym, wprowadzającym w błąd spadku, USD może ostatecznie mocniej stracić na wartości, kiedy Rezerwa Federalna będzie musiała zapewnić płynność, aby zagwarantować porządek na rynku obligacji skarbowych, nawet bez znacznego – a nawet jakiegokolwiek – cięcia stóp. Ideą jest luzowanie ilościowe bez polityki zerowych stóp procentowych – nowy paradygmat, który wygrywa z dotychczasowym modelem.

Zobacz także: Będzie skandal na GPW? Szokujące wezwanie, ukraiński oligarcha w tle

**************

Kursy walut NBP 02.05.2023 r.: tabela walut NBP

bieżące kursy średnie walut obcych w złotych określonych w § 2 pkt 1 i 2 uchwały Nr 51/2002 Zarządu Narodowego Banku Polskiego z dnia 23 września 2002 r. w sprawie sposobu wyliczania i ogłaszania bieżących kursów walut obcych (Dz. Urz. NBP z 2022 r. poz. 10 i 21):

Tabela nr 041/A/NBP/2023 z dnia 2023-04-28

Powyższa tabela opublikowana została w piętek i będzie obowiązywać do wtorkowego południa (z uwagi na święto 1 maja). Bank centralny codziennie (w dni robocze) w godzinach 11:45-12:15 publikuje nową tabelę walut.

John J. Hardy, dyrektor ds. strategii rynków walutowych w Saxo Banku