W niedawnym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Jedzenienaukowcy zbadali skład związków bioaktywnych, profile zapachowe i poziomy aktywności przeciwutleniającej czterech jadalnych gatunków kwiatów. Ich odkrycia przyczyniają się do naukowego zrozumienia korzyści odżywczych i zdrowotnych jadalnych kwiatów.

Badanie: Zawartość fitochemiczna, odżywcza i mineralna czterech jadalnych kwiatów. Źródło zdjęcia: Stephanie Frey / Shutterstock

Tło

Dieta śródziemnomorska oraz inne tradycyjne i zdrowe wzorce żywieniowe obejmują spożywanie jadalnych kwiatów, które często są bogate w mikro- i makroelementy oraz przeciwutleniacze, poprawiając jednocześnie smak i konsystencję potraw.

Chociaż badano niektóre gatunki kwiatów jadalnych w celu scharakteryzowania ich właściwości odżywczych, inne są stosunkowo nieznane, w tym niektóre powszechnie spożywane odmiany. Analiza ich zawartości minerałów, składników odżywczych i fitochemikaliów może prowadzić do opracowania nowej żywności funkcjonalnej i naturalnych środków poprawiających zdrowie publiczne i odżywianie.

O badaniu

W tym badaniu naukowcy przeanalizowali kwiaty Viola cornuta, fuksja królewska, Dianthus chinensis, I Cucurbita moschata. Chwila C. moschata uprawiano na otwartym polu we Włoszech, pozostałe gatunki uprawiano w pobliskiej szklarni.

Fiołek rogaty. Źródło obrazu: joloei / Shutterstock

W przypadku wszystkich roślin przestrzegano praktyk organicznych. W pełni otwarte kwiaty zbierano wczesnym rankiem, gdy osiągnęły dojrzałość. Kwiaty umieszczono w trzech identycznych grupach lub powtórzeniach; połowa każdej repliki została liofilizowana próżniowo, a druga połowa została zamrożona w ciekłym azocie.

Zamrożone kwiaty wykorzystano do ekstrakcji głównych metabolitów lub rozpuszczalnych cukrów, a mianowicie sacharozy, D-fruktozy i D-glukozy, oraz metabolitów wtórnych, w tym polifenoli, flawonoidów, karotenoidów i antocyjanów. W tych próbkach mierzono także aktywność usuwania rodników. W liofilizowanych kwiatach oznaczano azot organiczny, fosfor, inne mikro- i makroelementy oraz białka surowe.

Dodatkowo wyekstrahowano i oznaczono ilościowo witaminy z grupy B (tiamina, ryboflawina, niacyna i kwas foliowy) oraz witaminę C lub kwas askorbinowy. Świeże kwiaty wykorzystano do zebrania lotnych związków organicznych (LZO), które wstrzyknięto do chromatografu gazowego w celu oceny profilu aromatu. Do analizy związków po rozdzieleniu wykorzystano spektrometrię mas z uderzeniami elektronów.

Do dalszej analizy wyników biochemicznych wykorzystano jednokierunkową analizę wariancji (ANOVA), testy statystyczne, analizę głównych składowych (PCA) i hierarchiczną analizę skupień (HCA).

Wyniki

D. chinensis miał najwyższą zawartość cukru rozpuszczalnego V. cornuta miał najmniej; te ostatnie również wykazywały niższy poziom cukrów rozpuszczalnych niż inne Altówka gatunek. W produkcie nie znaleziono sacharozy C. moschata Lub F. królewska próbek, a D-glukoza była cukrem występującym w największej ilości we wszystkich czterech gatunkach.

C. moschata I V. cornuta charakteryzowały się najwyższą zawartością białka surowego. Makroelementy, takie jak wapń, potas i fosfor, były obfite, natomiast najczęstszymi mikroelementami były mangan, cynk i żelazo.

Warto zauważyć, że analizowane kwiaty wykazywały wyższy poziom wapnia niż podobne gatunki, które były wcześniej badane, co sugeruje, że mogą zapewnić znaczną część zalecanego dziennego spożycia.

Analizy związków przeciwutleniających, w tym polifenoli, flawonoidów, antocyjanów i karotenoidów, wykazały, że F. królewska charakteryzowały się najwyższą całkowitą zawartością polifenoli, natomiast V. cornuta charakteryzowały się największą zawartością karotenoidów.

F. królewska miały znacznie wyższy poziom całkowitej zawartości związków fenolowych niż inne znane Fuksja gatunek podczas V. cornuta był bogatszy w karotenoidy niż inne Altówka gatunek. Analiza aktywności wychwytywania rodników potwierdziła te wyniki.

C. moschata wykazał najwyższą zawartość wszystkich witamin z grupy B z wyjątkiem ryboflawiny, potencjalnie pomagających w zaspokojeniu dziennego zapotrzebowania, zwłaszcza spożywanego na świeżo. Jest to godne uwagi jako Dyniowata kwiaty są często gotowane przed spożyciem i zwykle zawierają niższy poziom niacyny, całkowitego kwasu foliowego i tiaminy. Poziom ryboflawiny był niski u wszystkich czterech gatunków.

Najwyższa zawartość witaminy C lub kwasu askorbinowego była w V. cornuta. Ponieważ metabolit ten wykazuje oznaki stopniowego zmniejszania się po zbiorze, kwiaty należy spożyć wkrótce po zbiorze lub odpowiednio przechowywać, aby zapewnić konsumentom niezbędny poziom witaminy C.

Analiza LZO ujawniła wyraźne profile zapachowe. Każdy gatunek miał unikalny skład LZO, m.in D. chinensis I F. królewska udostępnianie podobnych profili. Szczególnie, C. moschata I V. cornuta wykazywały różny skład, a na ich zapach wpływały określone związki. Konkretnie, V. cornuta emitowały duże ilości węglowodorów monoterpenowych i węglowodorów seskwiterpenowych.

Wieloczynnikowe analizy statystyczne, w tym PCA i HCA, wyróżniły gatunki na podstawie składu biochemicznego i lotnego. V. cornuta wyróżnia się unikalnym profilem LZO oraz wyższą zawartością manganu i cynku. C. moschata wyróżniała się niską aktywnością przeciwutleniającą oraz bogactwem fosforu i niacyny.

Tymczasem, F. królewska I D. chinensis były skupione blisko siebie, charakteryzowały się emisją acetonu cis-geranylu i dekanalu, wykazując jednocześnie wyższy poziom D-fruktozy, D-glukozy, żelaza i sodu.

Wnioski

Zrozumienie profili aromatycznych, poziomów aktywności przeciwutleniającej i składu związków bioaktywnych w jadalnych kwiatach ma kluczowe znaczenie dla wykorzystania tego stosunkowo niewykorzystanego zasobu biologicznego do opracowania nowej żywności funkcjonalnej i naturalnych środków, które mogą mieć również potencjalne zastosowania do tworzenia substancji zapachowych.

Konieczne są dalsze badania, aby zrozumieć, w jaki sposób można stabilizować i konserwować te związki. Tymczasem wiele gatunków kwiatów jadalnych pozostaje do scharakteryzowania i oceny.