Według badań opublikowanych niedawno w czasopiśmie Northwestern Medicine, naukowcy z Northwestern Medicine zidentyfikowali nową lukę w podzbiorze genów powszechnie mutowanych w raku. The Dziennik badań klinicznych.

Mutacje w zestawie genów znanych jako KOMPleks białek związanych z rodziną Set1 (COMPASS), w szczególności mutacje w genach MLL3 I MLL4, są częste u pacjentów z wieloma typami nowotworów.

Aby lepiej zrozumieć te geny i rolę, jaką odgrywają we wzroście guza, badacze przeprowadzili badanie przesiewowe CRISPR w zarodkowych komórkach macierzystych myszy z obydwoma genami. MLL3 I MLL4 usunięte. The MLL3 I MLL4 Zgodnie z badaniem komórki z nokautem wydają się zwiększać produkcję puryny, niezbędnego budulca DNA i RNA.

Następnie naukowcy potraktowali MLL3 I MLL4 usunięte komórki inhibitorem syntezy puryn, co hamowało wzrost komórek.

Aby sprawdzić, czy nowotwory z mutacjami w tych genach można spowolnić za pomocą podobnej taktyki, badacze przetestowali swoje podejście na komórkach od pacjentów z rakiem jelita grubego, który zwykle charakteryzuje się mutacjami w MLL3 i/lub MLL4. Odkryli, że komórki nowotworowe z mutacjami w MLL3/4 były bardziej wrażliwe na inhibitor syntezy puryn w porównaniu z komórkami wykazującymi ekspresję typu dzikiego MLL4zgodnie z badaniem.

Odkrycia mogą stanowić potencjalny kierunek leczenia różnych nowotworów, które mają wspólne cechy MLL3 lub MLL4 mutacje, powiedział dr Ali Shilatifard, profesor Robert Francis Furchgott i kierownik Katedry Biochemii i Genetyki Molekularnej oraz główny autor badania.

“MLL3 I MLL4 są silnie zmutowane w wielu guzach litych i nowotworach układu krwiotwórczego. Istnieje bardzo niewiele terapii na te nowotwory, a zrozumienie, co powoduje, że komórki stają się nowotworowe w wyniku tej mutacji, będzie miało kluczowe znaczenie dla rozwoju ukierunkowanych terapii” – powiedział Shilatifard, który jest również dyrektorem Instytutu Epigenetyki Simpsona Querreya. . „Nasza praca pokazuje, że zasadniczo hamowanie metabolizmu puryn jest jednym ze sposobów leczenia komórek, które mają mutacje MLL4”.

Shilatifard powiedział, że ma nadzieję przejść do badań przedklinicznych, aby jeszcze bardziej potwierdzić skuteczność tego podejścia.

„Duża liczba guzów nie reaguje na immunoterapię. Uważamy, że ta mieszanka immunoterapii z terapią epigenetyczną i terapią metaboliczną może być bardzo potężna” – powiedział.

Dr Zibo Zhao, adiunkt w dziedzinie biochemii i genetyki molekularnej, był pierwszym autorem badania. Współautorem badania był również dr Kaixiang Cao, były adiunkt w laboratorium Shilatifarda.

„Mamy nadzieję, że nasze badania mogą pomóc w przełożeniu tego na warunki kliniczne, a następnie moglibyśmy użyć tego jako biomarkera do stratyfikacji pacjentów, aby mogli uzyskać bardziej spersonalizowaną terapię poprzez ukierunkowanie na te mutacje w ludzkim raku” – powiedział Zhao.

Inni współautorzy wydziału Feinberga to dr Feng Yue, profesor medycyny molekularnej Duane i Susan Burnham; dr Navdeep Chandel, dr med. David W. Cugell, profesor medycyny na oddziale pulmonologii i intensywnej terapii oraz biochemii i genetyki molekularnej; dr n. med. Rintaro Hashizume, profesor nadzwyczajny w dziedzinie biochemii i genetyki molekularnej; oraz dr Issam Ben-Sahra, adiunkt na wydziale biochemii i genetyki molekularnej.

Badanie było wspierane przez granty National Institutes of Health R35-CA197569, K99HD094906 i R50-CA221848.