• Przysięgli w procesie Trumpa dotyczącym cichych pieniędzy poprosili sędziego o ponowne przeczytanie jego instrukcji dotyczących „metafory deszczu”.

• Wydawało się, że jurorom zależało na jasności co do tego, jak ocenić intencje Trumpa w programie cichego pieniądza.

• Ława przysięgłych uznała Trumpa za winnego 34 zarzutów fałszowania dokumentacji biznesowej związanej ze Stormy Daniels.

Przed rozpoczęciem obrad w czwartek ława przysięgłych w procesie karnym dotyczącym zatajenia pieniędzy byłego prezydenta Donalda Trumpa miała konkretną prośbę, podczas której ostatecznie uznała byłego prezydenta za winnego wszystkich zarzutów.

Ława przysięgłych poprosiła o ponowne wysłuchanie tego, co określili w notatce jako instrukcję sędziego dotyczącą „metafory deszczu”.

Radzi przysięgłym, że mogą wywnioskować, że pada deszcz – na przykład widząc czyjś mokry parasol – nawet jeśli sami nie widzą deszczu.

We wniosku sugerowano, że rozważają intencje Trumpa, które można jedynie wywnioskować, a nie udowodnić.

Pod koniec dnia ława przysięgłych uznała Trumpa za winnego wszystkich 34 zarzutów karnych związanych z potajemną płatnością na rzecz gwiazdy porno.

Metafora deszczu jest często używana przez sędziów w instrukcjach dla ławy przysięgłych.

Mówi przysięgłym, że mogą wywnioskować pewne fakty z otaczających okoliczności, kierując się zdrowym rozsądkiem.

„Załóżmy, że pewnej nocy kładziesz się spać, kiedy nie pada, a kiedy budzisz się rano, wyglądasz przez okno” – powiedział ławnikom sędzia Juan Merchan z Sądu Najwyższego Nowego Jorku, czytając wypowiedź ławy przysięgłych. instrukcje, które dał w środę.

„Nie widać deszczu, ale widać, że ulica i chodnik są mokre, a ludzie noszą płaszcze przeciwdeszczowe i parasole” – powiedział jurorom Merchan.

„W tych okolicznościach rozsądne może być wyciągnięcie wniosku – to znaczy wyciągnięcie wniosku – że w nocy padał deszcz” – stwierdził sędzia.

„Innymi słowy, fakt, że padał deszcz, gdy spałeś, jest wnioskiem, który można wyciągnąć z udowodnionych faktów dotyczących obecności wody na ulicy i chodniku oraz ludzi w płaszczach przeciwdeszczowych i noszących parasole” – dodał.

Jurorzy zwracają na to szczególną uwagę

Słuchając, jurorzy byli wyraźnie zaangażowani.

Sędzia trzeci, młody prawnik korporacyjny i sędzia piąty, nauczyciel w szkole społecznej, pochylili się do przodu na swoich miejscach w pierwszym rzędzie ławy przysięgłych, gdy Merchan czytał.

Sędzia czwarty, młody inżynier bezpieczeństwa, który siedział pomiędzy nimi, robił notatki.

Notatki sporządzał także sędzia nr 7, prawnik w średnim wieku, który podczas wyboru ławy przysięgłych powiedział: „Jestem prawnikiem, więc poważnie traktuję prawo i bardzo poważnie traktuję instrukcje sędziego”.

Kiedy sędzia opisywał, jak wywnioskować zamiary Trumpa „ponad wszelką wątpliwość”, inżynier, prawnik i nauczyciel zaczęli pisać intensywnie w białych notesach.

Tymczasem sędzia nr 12, fizjoterapeutka, trzymał jej rękę na brodzie, jakby skupiała się podczas recytowania metafory deszczu.

Juror 10 zaczął robić notatki, gdy sędzia wyjaśnił, w jaki sposób Trump mógł naruszyć przepisy dotyczące finansowania kampanii, co może pomóc w uznaniu go za winnego zarzutów o fałszowanie działalności gospodarczej.

Dlaczego intencja ma znaczenie

Jury rozważało 34 przypadki fałszowania dokumentacji biznesowej w ramach planu mającego na celu zatuszowanie potajemnych płatności na rzecz gwiazdy porno Stormy Daniels przed wyborami prezydenckimi w 2016 roku. W środę obradowali przez 4,5 godziny.

W środę po południu poprosili sędziego o odczytanie mniej więcej półgodzinnego zeznania. Prośba zasugerował, że zagłębili się w szczegóły zarzutu istnienia spisku aby wpłynąć na wybory w 2016 r., utrzymując Daniels w tajemnicy w sprawie romansu, który według niej miała z Trumpem.

Poprosili o metaforę deszczu, konkretnie w czwartek rano.

Trump, który ma 77 lat, nie korzysta z poczty elektronicznej ani nie wysyła SMS-ów.

Nie ma dowodów na to, że kiedykolwiek napisał notatkę w stylu: „Zamierzam sfałszować dokumentację płatności na rzecz mojego prawnika Michaela Cohena, aby naruszyć sekcję 17-152 nowojorskiego prawa wyborczego, a także naruszyć zasady finansowania kampanii a przy okazji przepisy podatkowe.”

Aby więc uznać Trumpa za winnego, przysięgli musieli wywnioskować jego rolę w programie cichego pieniądza na podstawie zeznań i dokumentów związanych z jego sprawą.

Z czwartkowego poranka wniosek ławy przysięgłych mógł wykazać, że ława przysięgłych nie była jeszcze zgodna co do tego, czy Trump miał zamiar zataić inne przestępstwo, powodując fałszowanie dokumentacji biznesowej.

Gdy sędzia zakończył recytację instrukcji dla ławy przysięgłych, dwóch stenografów sądowych ponownie odczytało fragmenty zeznań. Wcielili się w przesłuchujących prawników i świadków, którzy wcześniej zajmowali stanowiska.

Na miejscu dla świadka siedział stenograf sądowy w średnim wieku w okularach, który odgrywał role byłego wydawcy „National Enquirer” Davida Peckera i Michaela Cohena, byłego prawnika Trumpa.

Sędziowie pytali także, czy mogliby mieć słuchawki z gniazdem 3,5 mm, aby móc słuchać nagrań audio znajdujących się na laptopie stanowiącym dowód, który mieli przy sobie w sali posiedzeń ławy przysięgłych.

Sędzia powiedział, że mogą i że dorzuci też głośniki.

30 maja 2024 r.: Ta historia została zaktualizowana, aby odzwierciedlić fakt, że ława przysięgłych uznała Trumpa za winnego wszystkich zarzutów.

Korekta: 30 maja 2024 r. — We wcześniejszej wersji tej historii błędnie podano rozmiar gniazda słuchawkowego, o który prosili jurorzy. Poprosili o jack 3,5 mm, a nie 35 mm.

Przeczytaj oryginalny artykuł w Business Insider