SPOKANE – Główna lekarz sądowy hrabstwa Spokane, dr Veena Singh, ogłosiła, że ​​jej biuro niedawno oficjalnie zidentyfikowało wcześniej niezidentyfikowaną osobę. Zidentyfikowana osoba, 45-letni Clifford Wayne Bippes, została znaleziona martwa przez pracownika wysypiska śmieci w Spokane Northside, a jego zaginięcie zgłoszono na początku lat 90. XX wieku. Przełom był możliwy dzięki przydzieleniu funduszy federalnych z programu American Rescue Plan na rzecz biura lekarza sądowego hrabstwa Spokane w celu pomocy w identyfikacji niezidentyfikowanych szczątków ludzkich za pomocą kryminalistycznego narzędzia genealogii genetycznej.

Tło sprawy

2 lipca 1989 r. pracownik składowiska Spokane Northside Landfill korzystał z buldożera do oczyszczenia terenu z gruzu, kiedy zauważył, że odkrył coś, co wyglądało na ludzkie szczątki. Po dalszej inspekcji okazało się, że ciałem był biały mężczyzna ubrany w niebieskie spodnie, niebieską kurtkę i jasną koszulę, ale bez żadnych dowodów identyfikacyjnych. Miał widoczne obrażenia, w tym rozdarcia skóry i połamane kości.

Dziś składowisko jest prywatne, ale w 1989 r. było niemonitorowane, ogólnodostępne i utrzymywane przez pracowników tylko co 2-3 tygodnie. Ze względu na obrażenia i dostępność składowiska śmierć początkowo uznano za podejrzaną. Sekcja zwłok wykazała jednak, że obrażenia zmarłego najprawdopodobniej powstały w wyniku uderzenia buldożera, a nie były przyczyną śmierci. Ze względu na rozkład nie stwierdzono narządów do badania ani tkanek nadających się do badań toksykologicznych. Nie udało się ustalić ostatecznej przyczyny śmierci, pozostawiając przyczynę i sposób śmierci nieokreśloną. Ze względu na zmiany pośmiertne nie można było rozpoznać twarzy zmarłego ani pobrać odcisków palców, w związku z czym nie można było zastosować zwykłych wówczas form identyfikacji. Został pochowany na cmentarzu Fairmount jako niezidentyfikowany mężczyzna, podczas gdy Departament Policji w Spokane (SPD) i koroner hrabstwa Spokane kontynuowali dochodzenie w sprawie jego tożsamości i okoliczności śmierci.

Tatuaż na przedramieniu

Chociaż nie można było zidentyfikować wizualnie zmarłego, miał on kilka wyraźnych tatuaży, które zachowano do publicznego wglądu (zdjęcia 1a-c). Poza tym jedynymi cechami indywidualizującymi odnotowanymi podczas sekcji zwłok był zarost na brodzie i górnej wardze mężczyzny oraz możliwa choroba zwyrodnieniowa stawów. Patolog sądowy oszacował, że miał od 40 do 60 lat i 170 cm wzrostu. Federalne Biuro Śledcze (FBI) pozyskało ostatecznie odciski palców, ale nie pasowały one do żadnych odcisków znajdujących się w istniejącej bazie danych. Zęby zmarłego zostały spisane przez dentystę sądowego w celu porównania z kartoteką osób zaginionych, ale nie doprowadziło to do dopasowania.

W ciągu następnych kilku miesięcy detektywi SPD przeszukali lokalne salony tatuażu, bary, schroniska dla bezdomnych, pobliskie budynki mieszkalne, a nawet więzienie okręgowe, szukając ilustracji przedstawiających tatuaże zmarłego i jego ogólny rysopis, bezskutecznie szukając osoby, która mogłaby go zidentyfikować. Następnie ilustracje i opis zostały udostępnione mediom. Skutkowało to kilkoma możliwymi tropami, z których ostatecznie wszystkie zostały wykluczone.

Po sekcji zwłok w 1989 r. koroner hrabstwa Spokane zatrzymał czaszkę zmarłego w celu późniejszej identyfikacji. W 2002 r. zakończono kolejne badanie czaszki w biurze lekarza sądowego hrabstwa Spokane (SCMEO), dzięki czemu przypadek mógł zostać dodany do listy projektu niezidentyfikowanych szczątków ludzkich patrolu stanu Waszyngton. W 2004 r. SCMEO wysłało próbki tkanek w tej sprawie do FBI w nadziei na ekstrakcję DNA. Uzyskali sekwencję mitochondrialnego DNA (genom odziedziczony od matki) i przesłali ją do Combined DNA Index System (CODIS) w celu porównania z profilami DNA w różnych bazach danych. W 2008 r. wysłano dodatkowe próbki, uzyskano profil jądrowego DNA (genom odziedziczony z obu linii rodzicielskich) i dodano go do CODIS.

Renderowanie cyfrowe Jednocześnie, w oczekiwaniu na badania DNA i postępy, śledczy kontynuowali pracę nad tą sprawą, mając nadzieję, że uda im się zidentyfikować zmarłego w inny sposób. Czaszka została wykorzystana do zakończenia rekonstrukcji twarzy przez artystów medycyny sądowej (zdjęcia 2a-b). Artyści ci wykorzystali pomiary czaszki i zdjęcia zmarłego, aby stworzyć artystyczną interpretację tego, jak mógł wyglądać za życia, mając nadzieję, że ktoś rozpozna podobieństwa do znanego im mężczyzny i go zidentyfikuje. Jako kolejny sposób udostępnienia sprawy organom ścigania i opinii publicznej, dodano ją do kilku baz danych; profile utworzono w bazie danych Krajowego Centrum Informacji o Przestępczości (NCIC, sprawa nr U419827783), bazie danych Waszyngtonu (WACIC, sprawa nr 90U0000003), sieci Doe (sprawa nr 362UMWA) oraz Krajowym systemie osób zaginionych i niezidentyfikowanych ( NamUs, sprawa nr UP490).

Przez lata z SCMEO i SPD kontaktowali się członkowie rodziny i organy ścigania oferujące możliwe tropy dotyczące tożsamości Johna Doe, ale żaden z tych tropów nie zakończył się identyfikacją. Bez identyfikacji nie można było podjąć dalszych kroków dochodzeniowych w celu ustalenia, w jaki sposób znalazł się on na wysypisku śmieci, w związku z czym sprawa została zamknięta.

W lipcu 2023 r. SCMEO wysłało próbkę tkanki z tego przypadku do firmy Othram, która wykorzystuje sekwencjonowanie genomu klasy kryminalistycznej do ekstrakcji i analizy zdegradowanego DNA, a następnie sporządza raport na temat sieci genetycznej danej osoby. Biologiczny syn wpisał swoje DNA do genetycznej genealogicznej bazy danych; został adoptowany zaraz po urodzeniu i szukał swojej biologicznej rodziny. Chociaż nie wiedział, kim byli jego biologiczni rodzice, przeprowadził szeroko zakrojone badania drzewa genealogicznego i był w stanie podać nazwisko rodowe oraz możliwe wskazówki, kim może być jego ojciec. Śledczym z biura lekarza sądowego hrabstwa Spokane udało się następnie zlokalizować żyjącą siostrę biologiczną, która przekazała próbkę DNA do badań referencyjnych. W dniu 3 października 2023 r. badanie referencyjne potwierdziło pokrewieństwo między nieznanym mężczyzną a jego siostrą, a główna lekarz sądowy dr Veena Singh oficjalnie zidentyfikowała mężczyznę jako Clifforda Wayne’a Bippesa (Zdjęcia 3a-b).

ME Identified CaseClifford urodził się 25 września 1943 roku w Tekoa w stanie Waszyngton. Był najstarszym z trójki rodzeństwa i służył w armii amerykańskiej. Siostra widziała go ostatni raz około sześć miesięcy przed śmiercią i wtedy nie miał żadnego z pokazanych na zdjęciu tatuaży. Nie mogła się z nim skontaktować przez kilka miesięcy i zgłosiła jego zaginięcie w styczniu 1990 r., po tym jak nie zadzwonił ani nie odwiedził go w dniu jej urodzin. Długo go szukała, ale ostatecznie nie udało jej się go znaleźć. Po wyczerpaniu wszystkich innych możliwości umieściła nagrobek ku jego czci, podając datę jego śmierci na kwiecień 1991 r.

Departament Policji w Spokane i Biuro Lekarza Sądowego Hrabstwa Spokane apelują, aby każdy, kto posiada informacje na temat śmierci Clifforda, aby skontaktował się z policją za pośrednictwem Crime Check (509-456-2233).

Biuro lekarza sądowego hrabstwa Spokane pragnie podziękować następującym osobom i organizacjom za pomoc w tej sprawie: Departament Policji w Spokane, Othram Inc, dr F Morgan (odontolog sądowy), zmarły dr G. Lindholm (patolog sądowy), zmarłemu doktorowi G. McConnellowi (koronerowi), C. Koppelmanowi i D. Marionowi (artystom medycyny sądowej), NamUs, FBI, The Doe Network, WSP oraz rodzinom Cunningham i Bippes za udostępnienie swojego DNA i zdjęć w celu rozwiązania tej 34-letniej stara tajemnica.