Ćwiczenia mogą pomóc zmniejszyć genetyczne ryzyko cukrzycy typu 2

Niedawne badanie wykazało, że aktywność fizyczna może znacznie zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2, nawet u osób, które mają wysokie predyspozycje genetyczne do tej choroby. Odkrycia podkreślają znaczenie promowania wyższego poziomu aktywności fizycznej jako kluczowej strategii zapobiegania cukrzycy typu 2.

Badanie, w którym wzięło udział 59 325 uczestników z brytyjskiego Biobanku, monitorowało ich wyniki zdrowotne przez okres około siedmiu lat. Osoby te nosiły trackery aktywności na nadgarstkach, aby mierzyć poziom aktywności fizycznej. UK Biobank to obszerna baza danych i źródło informacji, które zawiera anonimowe dane genetyczne, dotyczące zdrowia i stylu życia od pół miliona osób.

Naukowcy przeanalizowali dane, skupiając się w szczególności na markerach genetycznych związanych ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 2. Odkryli, że osoby z wysokim ryzykiem genetycznym były 2,4 razy bardziej narażone na rozwój cukrzycy typu 2 w porównaniu z osobami z niskim ryzykiem genetycznym.

Jednak badanie ujawniło również, że wyższy poziom całkowitej aktywności fizycznej, szczególnie ćwiczeń o umiarkowanej lub intensywnej intensywności, był silnie związany ze zmniejszonym ryzykiem cukrzycy typu 2. W rzeczywistości ponad godzinna codzienna aktywność fizyczna o umiarkowanej lub intensywnej intensywności wiązała się z niezwykłym 74% zmniejszeniem ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2 w porównaniu z osobami, które wykonywały mniej niż pięć minut aktywności fizycznej dziennie.

Co ważne, ta redukcja ryzyka pozostała znacząca nawet po uwzględnieniu innych czynników, w tym ryzyka genetycznego. Co więcej, osoby z wysokim ryzykiem genetycznym, które należały do ​​grupy najbardziej aktywnej fizycznie, miały mniejsze ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 niż osoby z niskim ryzykiem genetycznym, które znajdowały się w grupie najmniej aktywnej.

To przełomowe odkrycie sugeruje, że chociaż historii rodziny i ryzyka genetycznego nie można kontrolować, aktywny tryb życia może przeciwdziałać znacznej części podwyższonego ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2.

Aktywność fizyczna o umiarkowanej intensywności, taka jak szybki marsz i ogólna praca w ogrodzie, to przykłady ćwiczeń, które powodują pocenie się i lekką zadyszkę. Z drugiej strony aktywność fizyczna o dużej intensywności obejmuje jazdę na rowerze pod górę lub w szybkim tempie, bieganie, taniec aerobowy i ciężką pracę w ogrodzie, która obejmuje kopanie. Czynności te powodują, że oddychasz ciężko lub stajesz się bez tchu.

Implikacje tego badania są znaczące. Dostarcza dalszych dowodów na to, że ćwiczenia są potężnym narzędziem w zapobieganiu cukrzycy typu 2, nawet w przypadku osób, które mogą być genetycznie predysponowane do tej choroby. Promując regularną aktywność fizyczną, pracownicy służby zdrowia mogą pomóc jednostkom zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 i poprawić ich ogólny stan zdrowia.

Należy zauważyć, że wyniki badania opierają się na dużej liczebności próby i długim okresie obserwacji, co zwiększa wiarygodność wyników. Jednak potrzebne są dalsze badania w celu zbadania mechanizmów leżących u podstaw, dzięki którym ćwiczenia zmniejszają ryzyko genetyczne cukrzycy typu 2.

Podsumowując, niniejsze badanie podkreśla znaczenie aktywności fizycznej w zmniejszaniu ryzyka cukrzycy typu 2, nawet u osób z wysokimi predyspozycjami genetycznymi do tej choroby. Angażowanie się w ćwiczenia o umiarkowanej lub intensywnej intensywności przez co najmniej godzinę dziennie może znacznie zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Włączając regularną aktywność fizyczną do naszego życia, możemy przejąć kontrolę nad naszym zdrowiem i zmniejszyć wpływ genetycznych czynników ryzyka na tę powszechną przewlekłą chorobę.