Ministrowie klimatu i energii przyznali, że na wdrażanie nowej infrastruktury wytwarzania energii elektrycznej należy uzyskać zgodę społeczną, twierdzą jednak, że rynek już wykreślił jej przyszłość.

A to jest odnawialne, mówi australijski minister ds. zmian klimatycznych i energii Chris Bowen, który przemawiał w środę na konferencji Future Energy w okręgu Tonsley Innovation w Adelajdzie.

„Energia odnawialna jest obecnie najtańszą dostępną formą energii, nawet uwzględniając koszty magazynowania i przesyłu. W rzeczywistości jest to najtańsza forma energii, jaka kiedykolwiek była dostępna ludzkości” – powiedział Bowen.

Pogląd ten podzielił Tom Koutsantonis, minister górnictwa i energii Australii Południowej, który obszernie wypowiadał się na temat wysiłków swojego stanu na rzecz dekarbonizacji. Około 70% energii SA pochodzi ze źródeł odnawialnych.

„Bez względu na Twoje poglądy na temat zmian klimatycznych, jedno jest jasne: rynek zdecydował… międzynarodowe rynki walutowe zdecydowały, że zmiany klimatyczne są realne, a redukcja emisji dwutlenku węgla jest częścią ich podstawowej działalności” – powiedział Koutsantonis.

Minister górnictwa Australii Południowej wspomniał wcześniej o trwającym od 15 lat przejściu stanu na energię odnawialną, która obecnie zaspokaja ponad połowę jego zapotrzebowania na energię, chociaż zauważył, że istnieją wyzwania związane z zarządzaniem obciążeniem.

Rząd federalny chce, aby do końca dekady 82% australijskiej energii pochodziło ze źródeł odnawialnych, a emisja gazów cieplarnianych została zmniejszona o 45% w porównaniu z poziomem z 2005 roku.

Bowen ubolewał, że imperatyw niezawodności wynikający z tego, że przejście jest często, jego zdaniem, „pokrętny”, ale przyznał, że jest on ważny dla zaufania konsumentów.

„Prawidłowo zbudowana sieć odnawialna to sieć niezawodna… to taka, na którą możemy liczyć w trudnych czasach” – powiedział Bowen. Jako główną przeszkodę w osiągnięciu celu na poziomie 82% energii ze źródeł odnawialnych w ostatnich miesiącach wymieniano opóźnienia w budowie nowej infrastruktury przesyłowej.

Odporna konstrukcja sieci jest koniecznością dla rządu, a Bowen i Koutsantonis potwierdzają krytykę, jaką otrzymała Australia Południowa w 2016 r. po tym, jak potężne burze zniszczyły sieć stanową. Wielu obserwatorów błędnie jako przyczynę przestoju obwiniło inwestycje SA w odnawialne źródła energii.

W odpowiedzi w ramach partnerstwa państwowego z Teslą zbudowano największą wówczas na świecie baterię magazynującą, pomagając obu stronom w budowaniu wiarygodności w zakresie odnawialnych źródeł energii.

„W ciągu najbliższych kilku miesięcy nasza sieć znajdzie się pod większą presją [and] czeka nas długie i gorące lato” – powiedział Bowen i odnosząc się bezpośrednio do wpływu przeszłego i obecnego zanieczyszczenia paliwami kopalnymi jako głównego czynnika wpływającego na klimat – „jednym z powodów, dla których to wszystko robimy, jest spróbuj w przyszłości ograniczyć długie i gorące lata”.

W sierpniu operator rynku prognozował luki w niezawodności sieci w związku z wycofywaniem przez operatorów prywatnych w ciągu następnej dekady istniejących elektrowni węglowych, które z powodu przestojów działały jedynie przez około trzy czwarte czasu ubiegłorocznego.

Bowen uznał również znaczenie przyzwolenia społecznego na wszystkich etapach transformacji energetycznej Australii. Niektóre społeczności przybrzeżne debatują obecnie nad propozycją budowy morskich stref wiatrowych na swoim horyzoncie. Obszary w Cieśninie Bassa w pobliżu wschodniego Gippsland i u wybrzeży Nowej Południowej Walii w regionach Hunter Valley i Illawarra należą do siedmiu obszarów wymagających inwestycji.

Region Hunter był w ostatnich tygodniach przedmiotem protestów w związku z planami. Bowen zgodził się, że społeczności mają uzasadnione obawy, które należy wysłuchać, ale skrytykował niektórych przeciwników za przypadki „zaprzeczania zmianom klimatycznym udawanych pod nowo odkryte obawy dotyczące środowiska”.

„Społeczności mają bardzo wysokie oczekiwania i są całkowicie słuszne, a niektóre z tych obaw są bardzo uzasadnione i autentyczne” – stwierdził.

„Strefy, które ostatecznie zadeklarowałem, były w przypadku Gippslanda o połowę mniejsze od obszaru, w sprawie którego pierwotnie konsultowałem, a w przypadku Huntera [reduced] o około jedną trzecią.

„Ponieważ ludzie podnieśli uzasadnione kwestie. Niezależnie od tego, czy chodzi o migrację wielorybów, życie ptaków, udogodnienia… ważne jest, abyśmy pokazali, że są to prawdziwe konsultacje”.

Wcześniej Koutsantonis był optymistycznie nastawiony do perspektyw swojego stanu jako producenta wodoru.

Australia Południowa poszła na całość, uważając to za dobre rozwiązanie ekonomiczne, budując elektrolizer o mocy 250 MW – potencjalnie największy na świecie – w Whyalla na północy stanu. Rozpoczęcie działalności zaplanowano na koniec 2025 roku.

Koutsantonis ma nadzieję, że wysiłki SA na rzecz dekarbonizacji szybko dotrą do przemysłu.

Whyalla jest centrum produkcji stali SA. Koutsantonis ma nadzieję, że decyzja o lokalizacji technologii wodoru i odnawialnych źródeł energii w pobliżu przemysłu stalowego oraz podobnie bliskich złóż magnetytu przyspieszy także przejście na odnawialne źródła energii w stali z Australii Południowej.

Oczekuje się, że SA podejmie próbę osiągnięcia podwójnego rezultatu: wykorzystania wodoru do dekarbonizacji produkcji stali i wzbogacenia rudy żelaza na eksport.