WKiedy 9 stycznia Izba powróci z przerwy świątecznej, prawodawcy będą zastanawiać się nad kilkoma terminami przyjęcia kluczowych przepisów, które muszą zostać przyjęte w krótkim czasie.

Zapowiada się intensywny czas dla spikera Mike’a Johnsona (R-LA), który w ciągu pierwszych dwóch miesięcy swojej pracy przyjął tylko dwa istotne akty prawne – uchwałę ciągłą i ustawę National Defense Authorization Act – oraz przełożył resztę obowiązkowych rachunków na początek 2024 r.

INFLACJA SPADŁA DO 2,6% W LISTOPADZIE WEDŁUG PREFEROWANEGO WSKAŹNIKA FED

Oto lista wszystkiego, co Johnson musi osiągnąć w krótkim czasie.

Finansowanie rządowe

W listopadzie Kongres przyjął dwuczęściową uchwałę, która rozdzieliła się, gdy wygasły ustawy o środkach budżetowych. Cztery z ustaw stracą ważność 19 stycznia, a pozostałych osiem 2 lutego. Celem było spędzenie czasu na pracy nad pierwszymi czterema ustawami o środkach od momentu wygaśnięcia środka tymczasowego do wyczerpania środków .

Jednak ani Izba, ani Senat nie poczyniły postępów w zakresie ustaw dotyczących wydatków, ustanawiając bezwzględny sprint do przyjęcia legislacji w ciągu 10 dni od ponownego rozpoczęcia sesji do wygaśnięcia pierwszego zestawu funduszy rządowych.

Plan, w jaki sposób unikną przestoju, jest niejasny. Jednak wielu członków i współpracowników uważa, że ​​jedynym sposobem będzie przejazd jakimś minibusem w dniach 19 stycznia i 2 lutego lub jeden duży omnibus, który będzie pakował razem rachunki dotyczące wielu środków. Johnson powiedział, że ma dość krótkoterminowych, ciągłych uchwał, więc jeśli nadejdzie 2 lutego, a ustawy nie będą gotowe do przyjęcia, istnieje również szansa, że ​​zastosuje całoroczny środek tymczasowy, który wprowadziłby 1% obniżkę wszystkich wydatków, na co Senat i Biały Dom raczej się nie zdecydują.

Zatem to, co dokładnie planuje Johnson, nadal pozostaje niepewne.

Ponowna autoryzacja zgodnie z FISA, sekcja 702

Po powrocie Izba będzie musiała także zająć się ponownym zatwierdzeniem i zreformowaniem art. 702 ustawy o nadzorze wywiadu zagranicznego. Johnson będzie musiał wybrać pomiędzy dwiema ustawami: ustawą Stałej Specjalnej Komisji Izby Reprezentantów ds. Wywiadu i ustawą Komisji Sądownictwa Izby Reprezentantów.

Izba będzie miała czas do 19 kwietnia 2024 r. na ponowne zatwierdzenie i zreformowanie FISA 702.

Artykuł 702 ustawy FISA odnosi się do tego, co Biuro Dyrektora Wywiadu Narodowego opisuje jako „kluczowy przepis” FISA, „który pozwala rządowi na prowadzenie ukierunkowanej obserwacji osób zagranicznych przebywających poza Stanami Zjednoczonymi”.

Jednak przez lata doszło do nadużyć. Według odtajnionej opinii sądu FISA z tego roku FBI dopuściło się w ostatnich latach 278 000 naruszeń ustawy FISA, w tym w przypadku osób uważanych za powiązane z brutalnymi protestami George’a Floyda i zamieszkami na Kapitolu. Doprowadziło to do ponadpartyjnych wezwań do reform, ale istnieją poważne różnice co do tego, jak daleko należy posunąć się w tej reformie.

Teraz będzie to główne zadanie, z którym Johnson będzie musiał się zmierzyć w nowym roku.

Każdy głos

Johnson poszedł w ślady swojego poprzednika, byłego spikera Kevina McCarthy’ego (Kalifornia), denerwując twardogłowych konserwatystów niemal każdą podejmowaną przez siebie decyzją. Do tego stopnia, że ​​w ciągu niecałych trzech miesięcy jego pełnienia funkcji mówcy zespół Johnsona musiał wystawić wiele rachunków, a zasady zawiodły.

KLIKNIJ TUTAJ, ABY PRZECZYTAĆ WIĘCEJ OD WASHINGTON EXAMINER

Mówca został zmuszony do przyjęcia pilnych przepisów, takich jak ostateczna uchwała NDAA w grudniu, z zawieszeniem przepisów, aby konserwatywni rebelianci nie mogli odrzucić projektu ustawy, zanim w ogóle zostanie ona poddana debacie. Wielu członków i doradców wyraziło, że odtąd prawie każdy ważny akt prawny będzie musiał być głosowany w ramach zawieszenia przepisów, aby można było pominąć wnioski proceduralne i przejść od razu do projektu ustawy. Kompromis jest jednak taki, że przyjęcie ustawy wymaga dwóch trzecich poparcia Izby, a zatem znacznego wsparcia ze strony Demokratów.

W przyszłości Johnson będzie miał trudności z utrzymaniem porządku konferencji, jeśli będzie musiał polegać na wsparciu Partii Demokratycznej dla najważniejszych przepisów, co nieuchronnie rozzłości konserwatystów.