In genetyczne wieku pracę ekologów znacznie ułatwiają dwie rzeczy. Jednym z nich jest to, że każdy organizm ma swoją własną chemiczną kartę identyfikacyjną w postaci swojego genomu. Po drugie, że je porzucają ID wszędzie karty. Mocz, kawałki futra przyklejone do żywopłotu, a nawet złuszczające się komórki skóry: wszystko to depozyt DNA w środowisko. Tanie sekwencjonowanie genów pozwala naukowcom na zebranie tego „środowiska”. DNA” (tjDNA) z gleby, piasku, wody itp. i używaj go do śledzenia, gdzie żyją gatunki.

„Każdy organizm” obejmuje oczywiście ludzi. W artykule opublikowanym 15 maja br Ekologia przyrody i ewolucjagrupa badaczy z Ameryki i Europy donosi, że npDNA ankiety wychwytują duże ilości ludzi DNA zbyt. To DNA mogą być odczytywane — i potencjalnie dopasowywane do poszczególnych osób — przez każdego, kto ma odpowiedni sprzęt.

Naukowcy nie postanowili zbadać „nieumyślnego przyłowu genetycznego człowieka”, jak nazywają to zjawisko. Prace rozpoczęto w Witney Sea Turtle Hospital na Florydzie, podczas dochodzenia w sprawie wirusowej choroby żółwia. Naukowcy pobrali próbki wody ze zbiorników żółwi, a także z wody oceanicznej i plaż, na których gniazdowały te stworzenia, szukając wirusów DNA.

Spodziewali się zamiatania DNA od innych gatunków podczas połowu włokiem. Zaskakujące, według Jessiki Farrell, biologa ze szpitala Witney i jednego z autorów artykułu, było to, jak bardzo człowiek DNA znaleźli. Chociaż wiele z ich miejsc pobierania próbek nie znajdowało się w pobliżu miast i miasteczek, w każdej badanej próbce znaleźli ludzki materiał genetyczny.

Zaintrygowani rozszerzyli poszukiwania. Zarówno na Florydzie, jak iw Irlandii znaleźli człowieka DNA w rzekach, przy czym stężenia były szczególnie wysokie, gdy przepływały przez miasta. Znaleźli go w piasku na plaży, a nawet w powietrzu z pomieszczeń, w których pracowali ludzie. Człowiek DNA nie wszędzie: nie można go było wykryć w wodach głębinowych ani na odległych plażach zamkniętych dla publiczności. Ale gdziekolwiek są ludzie, ich DNA wydaje się być równie dobrze.

W pewnym sensie nie jest to zaskakujące. Ale postępy w sekwencjonowaniu genów oznaczały, że w próbkach było wystarczająco dużo informacji, aby wywnioskować wiele rzeczy na temat danych ludzi. Naukowcy mogli dzięki nim wyłowić samce DNA z chromosomu Y. Mogli wywnioskować pochodzenie danej osoby, a nawet wykryć mutacje, które wpływają na podatność na choroby. David Duffy, inny autor artykułu, powiedział, że ilość i jakość DNA odzyskane „znacznie przekroczyły” minimum niezbędne do umieszczenia ich w amerykańskiej bazie danych osób zaginionych. Dr Duffy i jego współpracownicy nie próbowali zidentyfikować osób w swoich badaniach ze względów etycznych. Nie mieli jednak wątpliwości, że to się uda.

Wszystko to rodzi niewygodne pytania. Najbardziej bezpośrednie dotyczą prawdopodobnie samych naukowców. W większości krajów obowiązują znacznie surowsze przepisy regulujące pobieranie od ludzi DNA niż innego rodzaju. Jeśli studiujesz npDNA u żółwi — lub jakiegokolwiek innego organizmu — z konieczności wiąże się również ze zbieraniem informacji genetycznych o człowieku, ekolodzy będą musieli bardziej uważać na swoje dane.

W dłuższej perspektywie naukowcy spekulują na temat wszelkiego rodzaju zastosowań. Policja może przeszukać powietrze w pomieszczeniu, aby pomóc ustalić ruchy podejrzanego o popełnienie przestępstwa. Pod wpływem COVID-19 wiele krajów zaczyna wykorzystywać genetyczny nadzór ścieków do śledzenia wirusów. Chrupanie człowieka DNA również, zwłaszcza na poziomie poszczególnych ulic, może przynieść korzyści zdrowotne, takie jak szybkie wykrywanie rakotwórczych mutacji w ludzkich genomach. Mogłoby to również pozwolić rządom na tworzenie niewygodnie szczegółowych obrazów ich populacji.

Na razie wszystko to może wydawać się fantazyjne. Ale koszt sekwencjonowania genomu spadł sto tysięcy razy od przełomu wieków. Oportunistycznie analizując człowieka DNA która zalewa środowisko, będzie tylko tańsza i łatwiejsza. Jak mogą potwierdzić ekolodzy, oferuje ludziom inny sposób śledzenia tego, kim dokładnie są ich bliźni – i co zamierzają. ■