CNN
—

Na rozdanie nagród Tony Awards 2023 w Nowym Jorku w niedzielę wieczorem Lupita Nyong’o przybyła w ponadczasowym stroju formalnym: ostrym czarnym aksamitnym smokingu i rozszerzanych spodniach. Spod jej klap wyzierało jednak dalekie od standardowego ujęcie czarnego krawata — przypominające zbroję odwzorowanie jej nagiej klatki piersiowej, jakby aktor został zanurzony w stopionym srebrze.

Nyong’o miała na sobie niestandardowy napierśnik odlany i uformowany na jej ciele przez Misha Japanwala, pakistańską artystkę i projektantkę, której wywrotowe rzeźby już teraz coraz bardziej przyciągają imponującą klientelę celebrytów. (Wystawa prac Japanwala jest obecnie prezentowana w galerii sztuki Hannah Traore w Nowym Jorku).

Z każdym nitem w klatce piersiowej Nyong’o i krzywizną jej obojczyka delikatnie oddaną w metalicznym odcieniu o wysokim połysku, dzieło dostarczyło prowokacyjnej iluzji odsłonięcia i pozłacanego komentarza na temat pozytywnego nastawienia do ciała.

W szczególnie godnych uwagi kreacjach napierśnik był w ostatnich latach zakładany przez ulubienice mody, takie jak Zendaya, która miała na sobie różową chromowaną kreację Toma Forda podczas Critics’ Choice Awards 2020, Bella Hadid, której filigranowy napierśnik Schiaparelli stał się głównym momentem na czerwonym dywanie podczas Festiwal Filmowy w Cannes w 2021 roku i oczywiście Rihanna, która oszołomiła widzów czerwoną kreacją Loewe podczas swojego występu w przerwie Superbowl na początku tego roku.

Ale napierśniki po raz pierwszy pojawiły się na wybiegach ponad 50 lat temu, kiedy Yves Saint Laurent współpracował z rzeźbiarzem Claude Lalanne przy jego kolekcji Haute Couture na jesień-zimę 1969. Lalanne stworzył rzeźby z miedzi galwanicznej – odlew brzucha i nagi tors – które stanowiły centralny element dwóch greckich sukni wieczorowych w serialu.

A w swojej pierwotnej postaci pochodzą jeszcze o tysiąclecia wstecz, stworzone jako stylizowana zbroja dla bogatych wojowników w starożytnej Grecji. Napierśniki tych wojowników zostały wyrzeźbione, aby przedstawiały wyidealizowaną wersję ludzkiej postaci; doskonałe mięśnie piersiowe, napięte mięśnie skośne i (dosłownie) twarde jak skała mięśnie brzucha zostały wbite w brązową zbroję, aby schlebić noszącemu zarówno jako pokaz statusu, jak i próba zastraszenia przeciwnika.

Prace Japanwala przedstawiają jednak zupełnie inny obraz. Zamiast przedstawiać fantazję, jej prace są formą dokumentacji i rekultywacji. Nie ma gdzie się schować w odlanym odlewie ciała, ale też nie powinno być, mówi Japanwala, która opisuje swoją pracę jako „odrzucenie i dekonstrukcję zewnętrznego wstydu związanego z własnym ciałem”. Nic nie ginie, nie jest poprawiane aerografem ani zmieniane w procesie odlewania ciała – raczej jest to podkreślane, co pozwala 27-letniej artystce przeciwstawić się jednolitym standardom piękna poprzez zachowanie różnorodnych kształtów ciała.

„Bezwstydne przeżycie poza ciałem” — napisał Nyong’o o napierśniku na Instagramie. „Dziękuję za tę wyjątkową okazję bycia dokładnie tutaj, w tym ciele teraz”.

I chociaż niektórzy internetowi być może nieuchronnie kwestionowali odkrywczy charakter wyglądu Nyong’o, intencja Japanwala pozostaje jasna: „Nasze ciała nie powinny potrzebować niczego innego niż pozwolenie na istnienie” – czytamy w oświadczeniu artystki.