Autorzy stwierdzili, że ich odkrycia sugerują, że pacjenci z ciężką postacią łysienia plackowatego powinni przejść pełne badanie okulistyczne. Źródło zdjęcia: ©Nadya Kolobova – stock.adobe.com

Hiszpańscy badacze pod kierownictwem dr n. med. Barbary Burgos-Blasco odkryli związek między łysieniem plackowatym a nieprawidłowościami rogówki spowodowanymi stanem zapalnym o charakterze ogólnoustrojowym.¹ Dr Burgos-Blasco jest lekarzem z Oddziału Okulistyki Instituto de Investigación Sanitaria, Hospital Clínico San Carlos w Madrycie.

Niektóre badania wykazały występowanie patologii ocznych u pacjentów cierpiących na łysienie plackowate, które jest często występującą postacią łysienia skóry głowy o podłożu immunologicznym, niepowodującą bliznowacenia.¹ Zgłaszane patologie oka obejmują głównie nieprawidłowości siatkówki i soczewki²; inni zgłaszali zwiększoną częstość występowania zaćmy u pacjentów z łysieniem plackowatym, prawdopodobnie z powodu terapii kortykosteroidami^3-5 lub wspólne pochodzenie embrionalne skóry i soczewki z ektodermy.⁵ Autorzy wyjaśnili również, że zgłaszano przypadki zmniejszonej wrażliwości rogówki, ale nie zostały one dokładnie udokumentowane.⁶

Ponieważ w żadnym badaniu nie przedstawiono wyników dotyczących topografii rogówki i biomechaniki u pacjentów z łysieniem plackowatym, przeprowadzono badanie typu „przypadek-kontrola” w celu zbadania parametrów topografii rogówki i biomechaniki u pacjentów z łysieniem plackowatym i porównania wyników z wynikami u osób bez łysienia plackowatego.

Osoby bez łysienia plackowatego i te z ciężką chorobą przeszły ogólne badanie okulistyczne, które obejmowało również badania technologii Pentacam i Corvis Scheimpflug (Oculus Optikgeräte GmbH). Badacze rejestrowali poziomy ostrości wzroku, wady refrakcji, estezjometrię rogówki oraz zmienne biomechaniczne i topograficzne.

Ciężkie łysienie plackowate zdefiniowano jako rozległe, wieloogniskowe łysienie plackowate, całkowite lub uogólnione, obejmujące ponad 50% skóry głowy zgodnie ze skalą Severity of Alopecia Tool stosowaną przez dermatologa.

Wyniki badań

Badanie objęło 25 pacjentów z łysieniem plackowatym (50 oczu; średni wiek 50,6 ± 8,1 lat) i 29 osób z grupy kontrolnej (58 oczu; średni wiek 49,4 ± 8,6 lat). U pacjentów dotkniętych chorobą stwierdzono zmniejszoną wrażliwość rogówki, zwiększone barwienie rogówki i bardziej zaawansowaną zaćmę (P ≤ 0,004).

Autorzy podali również, że u chorych pacjentów zwiększył się przedni płaski południk topograficzny, średnia przednia keratometria i maksymalny punkt keratometryczny (P ≤ 0,040), a wartości pachymetrii były cieńsze (P ≤ 0,001). Ponadto zwiększono wskaźnik keratokoniczny i całkowite odchylenie ektazji wzmocnione metodą Belin/Ambrosio (P ≤ 0,007).

Wśród oczu pacjentów z ciężką chorobą zidentyfikowano dwoje oczu z topograficznym rozpoznaniem stożka rogówki i czworo oczu z subklinicznym stożkiem rogówki. U chorych pacjentów długości aplanacji były mniejsze (P ≤ 0,029), a wskaźnik biomechaniczny Corvisa wzrósł (P = 0,022).

Autorzy podsumowali: „To pierwsze badanie, które dokładnie ocenia parametry rogówki w łysieniu plackowatym i przedstawia zmienione parametry topograficzne i biomechaniczne w łysieniu plackowatym oraz to, jak pacjenci mogą prezentować się z większą częstością występowania ektazji rogówki. Obecne wyniki sugerują, że pacjenci z ciężkim łysieniem plackowatym powinni przejść pełne badanie okulistyczne i przedłużoną obserwację, aby umożliwić wczesną diagnozę chorób oczu i zapobiec przyszłej zachorowalności oczu”.

Bibliografia

1. Burgos-Blasco B, Burgos-Blasco P, Rodriguez-Quet O i in. Zmiany w wrażliwości rogówki, barwieniu i biomechanice u pacjentów z łysieniem plackowatym: nowe ustalenia w badaniu typu przypadek-kontrola. J Clin Med. 2024;13:2426; https://doi.org/10.3390/jcm13082426

2. Orecchia G, Bianchi P, Malvezzi F i in. Zmiany soczewki w łysieniu plackowatym. Dermatologia. 1988;176:308–309.

3. Tosti A, Colombati S, Caponeri G i in. Nieprawidłowości oczne występujące w łysieniu plackowatym. Dermatologia. 1985;170:69–73.

4. de Andrade FA, Giavedoni P, Keller J i in. Wyniki badań ocznych u pacjentów z łysieniem plackowatym: rola obrazowania siatkówki w ultraszerokim polu. Res. immunologiczna 2014;60, 356–360.

5. Pandhi D, Singal A, Gupta R, Das G. Zmiany oczne u pacjentów z łysieniem plackowatym. J Dermatol. 2009;36:262–268.

6. Camacho F, Tosti A, Randall V, Price V. Trychologia: zabiegi na włosy łojotokowe. W Objawy Oczne W Łysieniu Plackowatym; Aula Médica Ediciones: Madryt, Hiszpania, 2013; str. 779–782.