Niewielu reżyserów jest tak charakterystycznych i odnoszących sukcesy jak M. Night Shyamalan. Odkurzając oczekiwania „twist guy”, które otrzymał w następstwie 1999 roku Szósty zmysłShyamalan spędził ostatnią dekadę podążając za swoimi zachciankami, podejmując ryzyko i stawiając sobie wyzwania: ukończył nieprawdopodobną trylogię o superbohaterach, zanurzył się w filmach znalezionych i prowadził ambitny projekt telewizyjny w Apple TV+.

Jak 2021 Starynajnowszy Shyamalana, Zapukaj do kabiny, to thriller rozgrywający się w jednym miejscu, opowiadający o rodzicach i dzieciach, miłości i poświęceniu, osadzony na biblijnych stosach i zagrany z niezwykłą szczerością. Uzbrojony w kolejną fantastyczną obsadę, w skład której wchodzą Dave Bautista, Rupert Grint, Jonathan Groff i nowicjusz Kristen Cui, stworzył nieprawdopodobny i bezpardonowy apokaliptyczny thriller, który widzowie mogą zmrużyć. Klub AV rozmawiał z Shyamalanem o swoim Nowy film, znajdowanie inspiracji w podejmowaniu ryzyka i dlaczego Bautista był jedynym facetem do tej pracy.

AV Club: Tak wiele twoich filmów jest o relacjach rodzic-dziecko. Co jest takiego w dziecięcej perspektywie, że jest tak istotna dla sposobu konstruowania filmu?

M. Night Shyamalana: Czuję, że są najbliższe temu, co myślę o rzeczach. W pewnym sensie widzą rzeczy wyraźniej. A przynajmniej wierzę w wersję świata, którą widzą dzieci. Jest coś dokładniejszego w sposobie, w jaki postrzegają świat jako cudowny lub w sposobie, w jaki otwierają się na jednostki.

Jeśli myślisz o scenie otwierającej Zapukaj do kabiny, [Cui’s character Wen] jest sam, a potem ten olbrzym [Dave Bautista] przychodzi i siada z nią. Kiedy patrzymy na to jako dorośli, jest to bardzo niepokojące. Ale postać dziecka widzi w postaci Dave’a coś, co jest dla niej jasne, a ona widzi w nim coś innego. Widzi inne dziecko.

AVC: W scenie, w której ujęcia pasują do siebie, jest tak interesująca wymiana w przód iw tył. Więc mają połączenie niemal natychmiast. Jak wykorzystałeś to połączenie przez resztę filmu?

MNS: Nie chcę za bardzo zagłębiać się w kino. Może wszystkich zanudzę.

AVC: Nie nasi czytelnicy. Chcemy to usłyszeć.

MNS: [Laughs] W tej scenie pochyliłem kamerę w ekstremalnych zbliżeniach, aby oddać poczucie intymności między nimi. To bardzo nietypowa sekwencja, ponieważ mam ich patrzących w kamerę, patrzących w dół obiektywu, więc to już nienaturalne, jak wygląda ich połączenie. Mają natychmiastowy rodzaj połączenia dusz, które przekazuję przez to. I robię to ponownie później pod koniec filmu z dwoma innymi postaciami.

G/O Media może otrzymać prowizję

Oficjalnie licencjonowane skarpety
Sock Affairs chce, abyś ubrał stopy w ich oficjalnie licencjonowane skarpetki z grafikami z płyt Pink Floyd i AC/DC.

Ten język wzajemnego widzenia w duszach jest właśnie tą chwilą. A jednak kamera przechyla się, gdy informacja się dzieje, ponieważ Wen doświadcza w tej scenie dwóch rzeczy: „Jestem naprawdę połączony z tą osobą”, a drugą rzeczą jest to, że „on nie mówi mi czegoś bardzo, bardzo złego. ” Kiedy z nią rozmawia, coś bardzo, bardzo złego rośnie i ciągle przesuwa oś.

AVC: Twoje budżety zmniejszyły się w ciągu ostatnich 10 lat. Nakręciłeś kilka filmów w jednej lokalizacji, które pokazały nową stronę twojej pracy. Dlaczego wykonałeś skok?

MNS: Doszedłem do wniosku, kiedy myślałem o tym, jak kontynuować karierę, że tak naprawdę nie podoba mi się bycie w systemie. Myślę, że wybijają ze mnie to, co jest we mnie naprawdę dobre. Nie dbam o pieniądze, jeśli oznacza to, że muszę coś z siebie zrezygnować, żeby to zrobić. Zdałem sobie również sprawę, że większość filmów, które kocham, to filmy bardzo ograniczone, więc pozwól mi po prostu sam za nie zapłacić i pracować z nowymi ludźmi, a potem to zrobię. A jeśli chcą to wydać w tym momencie, mogą to zwolnić, wiesz? I to jest związek, który zamierzam mieć z przemysłem.

Chcę podjąć gigantyczne ryzyko i wspaniałe jest to, że przez większość czasu moje filmy przynoszą zyski po trzech dniach od premiery w kinie. Może to moje „ja imigranta” chce, żeby wszyscy byli w porządku. Odpowiedzialność, którą moi partnerzy, nawet moi partnerzy dystrybucyjni, ponoszą za każdym razem. I tak mogę podejmować ogromne ryzyko, a oni wygrywają, czują się bezpieczni i wspierają nas. Myślę, że to najzdrowszy sposób na współistnienie artystów i handlu.

AVC: Poza Niezniszczalny trylogii, nie zrobiłeś kontynuacji. Czy są inne filmy, które nakręciłeś, do których chciałbyś wrócić i może rozwinąć temat?

MNS: Nie wiem, jak to zrobić, nie porzucając pomysłów, które mam w głowie. Aby zrobić te dwa ostatnie filmy, Stary oraz Zapukaj do kabiny, Musiałem trochę przesunąć kolejne filmy, więc teraz mam zamówienie z powrotem. Mam jakieś trzy pomysły na filmy, których nie mogę się doczekać.

Kiedyś bałam się, że jest na nich data ważności, co oznacza, że ​​nie będą mnie reprezentować. Jednak Podział wybiło mi to z głowy. Kiedy to zrobiłem Podziałcokolwiek to było, 19 lat po tym, jak wpadłem na ten pomysł, po prostu wyszedł w nowej wersji mnie. Zdałem sobie sprawę, że „przekonujące idee to nieodparte idee, które ożywią cię na nowo w twoim nowym języku, gdziekolwiek będziesz”. Więc przynajmniej mam o to spokój.

Ale nie, tak naprawdę nie ekscytuję się (kontynuacjami). W rzeczywistości to, co zwykle przyciąga ludzi do kontynuacji, jest dokładnie tym, co mnie odrzuca, czyli bezpieczeństwem. ja tylko… ugh. I nawet gdybym mówił sam do siebie, na przykład: „Robię to, bo chcę zarobić pieniądze, czy”… Boże, to takie odrażające. Jeśli chodzi o mnie, chcę, żebyście rozerwali mnie na strzępy. Chcę ryzykować wszystko – cały czas. To właśnie jest zabawne w byciu artystą i chęci bycia początkującym za każdym razem.

AVC: Mówiąc o ryzyku, jest to ogromna rola dla Dave’a Bautisty, który jest fantastyczny w tym filmie. Czy był jakiś konkretny film, który obejrzałeś i powiedziałeś: „to zdecydowanie ten facet”? Co zainspirowało cię do myślenia, że ​​ta rola jest dla niego?

MNS: Łowca androidów 2049. To właśnie zrobiło to dla mnie. Wiedziałem to, kiedy to zobaczyłem; ten facet był wyjątkowy. zapisałem to. Kto to jest? Spojrzałem na napisy końcowe i powiedziałem: „Muszę sobie przypomnieć tego faceta”.

Mówię to wszystkim; twoje czyny powinny być głęboko zgodne z tym, w co wierzysz. I tak, Dave, robiąc ten film, walcząc o bycie w tym filmie, błagając [director Denis Villeneuve] być w tym filmie, a potem spełnić się w tym momencie, nie wiedział o tym, ale tam właśnie miała nabrać rozpędu jego kariera i być wszystkim, czym chciał.

To kolejny przykład, nawet dla mnie, upewnienia się, że wiesz, co cenisz. Bez względu na to, jak małe, bez względu na to, co ktoś powie. „Dlaczego miałbyś zrobić tę małą małą rzecz w tym małym filmie?” Cóż, mówi światu, w co wierzysz, a potem to do ciebie wraca. I w tym przypadku przyszło to w formie tej historii. Jest tylko jedna osoba na świecie, która mogłaby to zagrać, gigant, który potrafi napisać 30 stron monologów. I to jest jak, cóż, kto mógłby to zrobić? I był to David Bautista.