Koalicja francuskich parlamentarzystów złożyła w piątek wniosek o wotum nieufności wobec prezydenta Emmanuela Macrona po chaotycznych scenach, które miały miejsce dzień wcześniej w niższej izbie parlamentu kraju.

Pomimo gorączkowych negocjacji w ostatniej chwili i przełamywania liczb, Macron obliczył, że nie ma wystarczającej liczby głosów w Zgromadzeniu Narodowym, aby uchwalić swój kontrowersyjny i wieloletni plan podniesienia wieku emerytalnego.

Uciekł się więc do planu awaryjnego, któremu sprzeciwiało się wielu — w tym członkowie jego partii; używając specjalnej władzy konstytucyjnej, aby przeforsować ją bez większości parlamentarnej.

Środek, który oznacza, że ​​krajowy wiek emerytalny wzrośnie z 62 do 64 lat dla większości pracowników, został ogłoszony przez premier Elisabeth Borne, która spotkała się z okrzykami, szyderstwami i buczeniem ze strony prawodawców.

Reakcja była ostra. Związek CFDT nazwał to „prawdziwym zaprzeczeniem demokracji” i wezwał lokalne związki zawodowe do zgromadzenia się w weekend oraz do wielkiego dnia strajków i akcji protestacyjnych 23 marca.

Reuters poinformował, że około 7000 osób zebrało się w czwartek wieczorem, aby zaprotestować na Place de la Concorde w Paryżu, gdzie policja użyła gazu łzawiącego i zaatakowała protestujących.

Koalicja lewicowych posłów złożyła jeden wniosek o wotum nieufności, który popiera lewicowy lider Jean-Luc Mélenchon. Kolejny wniosek złożyła skrajnie prawicowa partia Zjednoczenia Narodowego Marine Le Pen, kierowana obecnie przez Jordana Bardellę, która zapowiedziała, że ​​zagłosuje za każdym wnioskiem o wotum nieufności.

Oczekuje się, że Macron, Borne i ich partia Renaissance, dawniej En Marche, przejdą przez głosowanie.

Julien Hoez, konsultant polityczny, który pracował z partią Renaissance, mówi, że wniosek o wotum nieufności będzie miał trudności z uzyskaniem wymaganej większości 287 głosów. Tak jest z lewicową La France Insoumise Mélenchona, Zjednoczeniem Narodowym Le Pen, partią zielonych Europe Ecology i innymi przeciwnymi ustawie Macrona – potencjalnie także z członkami centroprawicowej partii establishmentu Les Républicains. Hoez zauważył, że będzie ciasno i możliwe, że Borne może ustąpić.

Nie należy lekceważyć siły uczuć przeciwko wprowadzeniu specjalnego środka konstytucyjnego, powiedział telefonicznie CNBC.

„Z budżetem było to zrozumiałe i do zaakceptowania, ponieważ potrzebujesz budżetu, aby utrzymać kraj w ruchu, ułatwiło to przełknięcie pigułki” – powiedział Hoez.

„Coś tak ważnego jak to trzeba było zrobić inaczej, aby wszystko działało. Ludzie myślą, że to niedemokratyczne”.

Podczas gdy Macron został ponownie wybrany w 2022 r., przyszłoroczne wybory europejskie nie wyglądają dobrze, powiedział, a w kraju Renaissance będzie coraz bardziej spychany w róg między lewicą a prawicą, a kontrowersje będą utrudniać jego zdolność do przechodzenia innych środki.

Część sprzeciwu wobec podniesienia wieku emerytalnego koncentruje się na tym, jak negatywnie wpłynie to na kobiety, pracowników sektora publicznego i osoby o niższych wynagrodzeniach, które wcześniej rozpoczynają pracę.

Dla wielu na lewicy argument rządu, że zmiany są potrzebne, aby zapewnić długowieczność systemu emerytalnego i zmniejszyć jego roczny deficyt w wysokości 10 miliardów euro (10,73 miliarda dolarów), jest sprawą priorytetową, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego politykę, taką jak ulgi podatkowe dla ultra- bogatych i firm.

Marine Le Pen z National Rally, którą Macron pokonał na najwyższym stanowisku w 2022 r., również sprzeciwiła się reformom, które nazwała niesprawiedliwym obciążeniem dla ludzi – a niektórzy analitycy twierdzą, że środek ten może zwiększyć jej popularność.

Jeśli wotum nieufności przejdzie, rząd będzie zmuszony podać się do dymisji po raz pierwszy od 1962 roku.

Macron mógłby wtedy albo powołać nowy rząd z nowym premierem, albo rozwiązać parlament, uruchamiając nowe wybory.

Holger Schmieding, główny ekonomista niemieckiego banku inwestycyjnego Berenberg, powiedział, że francuskie rządy zwykle uzyskują wotum nieufności i spodziewa się, że tak się stanie tym razem, co doprowadzi do automatycznego uchwalenia reformy emerytalnej.

Jeśli jednak tak się nie stanie, „nowe wybory do parlamentu mogą pójść wbrew sojuszowi partii popierających Macrona” – powiedział Schmieding w notatce.

„Jeśli tak, to może zmienić go w kulawą kaczkę w polityce wewnętrznej na pozostałą część jego kadencji do 2027 roku”.

Macron już osłabił swoją pozycję, dodał Schmieding, a nowy parlament byłby prawdopodobnie głęboko podzielony bez większości.

Zauważył jednak, że analitycy Berenberga „pozostają optymistami, że Francja może w dużej mierze pozostać tym, czym wydaje się być w tej chwili: najbardziej dynamiczną z głównych gospodarek europejskich”.

Korekta: Ta historia została zaktualizowana o poprawne nazwisko lidera partii Zjednoczenia Narodowego.