Badania pokazują, że kobiety, które są nosicielkami szczególnej formy genu bólu, lepiej reagują na powszechnie stosowane leki stosowane w leczeniu długotrwałego dyskomfortu.

W badaniu wykazano, że kobiety cierpiące na przewlekły ból miednicy, u których w DNA występowała naturalnie odmiana genu znana jako Neuregulina 3, z większym prawdopodobieństwem odczuwały ulgę po zażyciu leku przeciwbólowego gabapentyny.

Eksperci twierdzą, że ukierunkowanie stosowania gabapentyny na osoby posiadające ten marker genetyczny pozwoliłoby uniknąć nieskutecznego leczenia i niepożądanych skutków ubocznych u tych, którzy prawdopodobnie nie zareagują na ten lek.

Wyniki te mogą poprawić skuteczność gabapentyny w leczeniu przewlekłego bólu miednicy – ​​uporczywego, wyniszczającego bólu, który dotyka jedną na cztery kobiety na świecie.

Gabapentyna, często przepisywana w przypadku przewlekłego bólu, oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy, który przekazuje informacje pomiędzy mózgiem a nerwami w całym ciele, zmniejszając zwiększoną wrażliwość na ból, która dotyka osoby z długotrwałymi schorzeniami.

Wyniki badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Edynburskim są zgodne z wynikami wcześniejszych badań tego samego zespołu, które sugerowały, że leczenie gabapentyną przynosi korzyści niektórym kobietom, powodując umiarkowaną poprawę w zakresie najsilniejszego lub przeciętnego bólu miednicy u 40% uczestniczek.

Najnowsze badanie, przeprowadzone we współpracy z Uniwersytetem Oksfordzkim, objęło analizę predyspozycji genetycznych 71 kobiet cierpiących na przewlekły ból miednicy, którym podawano gabapentynę – 29 zareagowało na lek, a u 42 nie zaobserwowano żadnej poprawy.

Znaleźli naturalnie występującą odmianę genu Neuregulin 3, która determinowała, kto zareaguje na gabapentynę. Gen ten daje początek białku o tej samej nazwie, występującemu w mózgu i rdzeniu kręgowym, które bierze udział w odczuwaniu bólu i jego transmisji.

Eksperci twierdzą, że odkrycia te rzucają nowe światło na mechanizmy leżące u podstaw przewlekłego bólu i mogą mieć znaczenie w przypadku innych schorzeń niż ból miednicy.

Zespół twierdzi, że potrzeba więcej badań, aby potwierdzić wyniki w większej populacji kobiet. Ich praca jest wspierana przez Edinburgh Innovations (EI), służbę komercjalizacyjną uniwersytetu, która opatentowała odkrycie i poszukuje partnera komercyjnego do dalszych badań.

Badanie opublikowano w czasopiśmie iNauka: https://www.cell.com/iscience/fulltext/S2589-0042(24)01595-5 [URL will become active after embargo lifts]. Projekt został sfinansowany przez program EME – partnerstwo między Narodowym Instytutem Badań nad Zdrowiem i Opieką (NIHR) i Radą ds. Badań Medycznych (MRC) – oraz Biurem Głównego Naukowca Rządu Szkocji.

Główny autor badania, dr Scott Mackenzie z Centrum Zdrowia Rozrodczego Uniwersytetu Edynburskiego powiedział: „Czynnik genetyczny, który może przewidzieć, jak dobrze gabapentyna będzie działać u pacjentów, daje perspektywę dostosowanego leczenia i dostarcza bezcennych spostrzeżeń na temat zrozumienia przewlekłego bólu. Mamy nadzieję, że ostatecznie uda nam się wykorzystać ten marker genetyczny do optymalizacji spersonalizowanych decyzji dotyczących leczenia i zminimalizowania działań niepożądanych u kobiet z przewlekłym bólem miednicy”.

Wyizolowanie tego pojedynczego markera genetycznego jest ważnym odkryciem, które może ostatecznie pomóc udoskonalić metody leczenia milionów kobiet na całym świecie cierpiących na przewlekły ból miednicy, a także zwiększyć naszą wiedzę na temat jego roli w innych stanach bólowych. Wierzymy, że jest to ekscytująca okazja do współpracy z partnerem komercyjnym, który może pomóc w przełożeniu badań na warunki kliniczne”.

Dr Susan Bodie, dyrektor ds. rozwoju biznesu w EI na Wydziale Medycyny i Medycyny Weterynaryjnej