aż do Ligi Wyścigów Autonomicznych w Abu Zabi

Jorge Martin zwyciężył w potężnym trójstronnym starciu, pokonując Marca Marqueza i Pecco Bagnaię i zapewniając zwycięstwo w Grand Prix Francji MotoGP.

Napięta walka w kotka i myszkę pomiędzy liderem punktowym Martinem a obrońcą podwójnego mistrza Bagnaią ożyła na końcowych etapach Le Mans, gdy Marquez – zajmujący 13. pozycję na starcie – dołączył do ich walki o zwycięstwo.

Bagnaia najlepiej wystartowała z dala od linii, przeskakując pole position Martina w biegu przez pierwszy zakręt i do szykany Dunlopa, a ich czołowy duet uzyskał niewielką, ale zdecydowaną przewagę nad grupą goniących – pod przewodnictwem Aleixa w różnych momentach Espargaro, Fabio Di Giannantonio i Maverick Vinales.

Chociaż Bagnaia na krótko wyprzedził Martina o pół sekundy, nigdy nie wyprzedził go dalej i Martin dogonił fabrycznego kierowcę Ducati wkraczającego na ostatnią trzecią część wyścigu składającego się z 27 okrążeń.

Martin po raz pierwszy objął prowadzenie na 20. okrążeniu, ale wjechał w szykanę za gorąco, co pozwoliło Bagnaii poczekać na swój czas i przemknąć pod Martinem, aby odzyskać prowadzenie w dół wzgórza w biegu do La Chapelle.

Jednak choć Martin wykonał ten sam ruch dwa okrążenia później, on i Bagnaia zostali w tym momencie szybko dogonieni przez Marqueza, który tracił już zaledwie sekundę.

Marquez sam awansował o pięć pozycji na pierwszym okrążeniu z 13. pozycji po wyjściu z Q1 dzień wcześniej, wyprzedził Eneę Bastianiniego, gdy Ducati wjechał szeroko na drugim okrążeniu i zyskał kolejne miejsce okrążenie później, gdy Pedro Acosta popełnił pierwszy poważny błąd swojego debiutanta Sezon MotoGP – jego ambitna próba wykorzystania sprzeczki Espargaro/Di Giannantonio, która zakończyła się jego ześlizgiem, w jakiś sposób znajdując różnicę między nimi.

Ruchy Aprilii, Espargaro i Vinalesa, w połowie wyścigu sprawiły, że Marquez awansował na czwarte miejsce, a kiedy w drugiej próbie wyprzedził Di Giannantonio na 17. okrążeniu – gdy kierowca VR46 Ducati przekroczył szykanę, próbując odzyskać miejsce – wydawało się, że to tylko kwestią czasu było dołączenie do głównej bitwy.

Dokładnie to zrobił, a obecne trio wagi ciężkiej MotoGP traciło pół sekundy przez większą część ostatnich pięciu okrążeń wyścigu.

Na trzy okrążenia przed metą Martin wjechał nieco głęboko w szykanę, co spowodowało, że Bagnaia poczuła powąchanie, jakby wbijał przednie koło do wewnątrz w dół wzniesienia, ale zawodnik Pramac Ducati, Martin, szybko zdusił ten ruch, zmuszając Bagnaię do skupienia się na utrzymywaniu Marquez w rezerwie.

Na początku ostatniego okrążenia zaledwie 0,277 s przekroczyło linię mety na początku ostatniego okrążenia, ale chociaż Martin znów był nieco szeroko w szykanie, trzymał mocno przód.

Jego zwycięstwo zostało ostatecznie zapewnione, gdy Marquez ambitnie rzucił się na drugie miejsce na Bagnaii w Esses, dając Martinowi przerwę, której potrzebował, aby odnieść drugie zwycięstwo w sezonie i powiększyć swoją przewagę punktową.

Drugie miejsce równało się najlepszemu wynikowi Marqueza, który dwa tygodnie wcześniej zdobył jako kierowca Gresini Ducati z rundy Jerez i zapewniło mu podwójne podium, po tym jak dzień wcześniej awansował z 13. miejsca na drugie miejsce w wyścigu sprinterskim.

Trzecie miejsce dla Bagnaii oznacza, że ​​jest teraz najbliższym rywalem Martina w klasyfikacji generalnej, choć traci 38 punktów do jeźdźca z satelity Pramac.

Na czwartej pozycji wsparł go kolega z zespołu Bastianini, chociaż stanął w obliczu sytuacji, która mogła się wydarzyć.

Bastianini był zmuszony przewalczyć sobie miejsce w tabeli po karze za długie okrążenie za ominięcie Esses podczas walki z Espargaro o szóste miejsce, co spowodowało spadek fabrycznego Ducati na dziewiąte miejsce.

Po powrocie na czwarte miejsce Bastianini był najszybszym zawodnikiem na torze na końcowych etapach, ale zabrakło mu okrążeń, aby dogonić czołową trójkę, kończąc wyścig ze stratą 1,6 s za Bagnaią.

Vinales nie mógł wytrzymać tempa Marqueza, który tracił pozycję lidera i ostatecznie oddał pozycję Bastianiniemu na ostatnich okrążeniach, ale nadal był pierwszym domem spoza Ducati, który przekroczył linię mety na piątym miejscu, a Di Giannantonio był szósty po karze za długie okrążenie za przekroczenie szykany.

Ostatnie okrążenia spędził walcząc z kolegą z zespołu Vinalesa, Espargaro, choć druga Aprilia spadła na dziewiąte miejsce na ostatnim okrążeniu, za Franco Morbidellim (Pramac Ducati) i Bradem Binderem.

Ósme miejsce oznaczało dla Bindera imponującą poprawę pozycji z tyłu stawki po katastrofalnej sesji kwalifikacyjnej w sobotę. Był głównym zawodnikiem KTM u siebie i jednym z zaledwie dwóch, którzy dotarli do mety, a jego kolega z zespołu Jack Miller dołączył do Acosty, rozbijając się.

Alex Marquez znalazł się w pierwszej dziesiątce na drugim Gresini Ducati, Raul Fernandez był 11., a LCR Hondas Johanna Zarco i Taka Nakagami zajęli 13. miejsce, zajmując 13. miejsce Augusto Fernandez (Gas Gas).

Fabio Quartararo był szósty i uzyskał najlepszy wynik w sezonie swój i Yamahy, kiedy wypadł z domowego wyścigu.

Jego kolega z zespołu Alex Rins, który wcześniej odbył karę za długie okrążenie, do ostatniego punktu pokonał fabryczną Hondę Luca Mariniego.