Wtargnięcie Izraela do Dżabalii było jednym z najbardziej niszczycielskich ataków w historii. Obrona cywilna Gazy donosi, że IDF zniszczyły tam ponad tysiąc domów. Obóz został zrujnowany i pozostawiony całkowicie nienadający się do zamieszkania. Stało się „nie do poznania” pustkowiem, na którym roi się od wysiedleńców. Mieszkańcy wrócili i zastali jedynie puste skorupy zrównanych z ziemią domów i budynków. Tysiące osób straciło dach nad głową.

„Dżabalia została wymazana z mapy” – powiedział Suad Abu Salah, powracający mieszkaniec Dżabalii. Mohammed Al-Najjar, inny zszokowany mieszkaniec, porównał zniszczony obóz do miejsca „dotkniętego trzęsieniem ziemi”, twierdząc, że zniszczenia, jakich dokonała Dżabalia, były „czystą zemstą na ludziach”. Wstrząśnięta, drżącym głosem dziennikarka Malak Abu Hussein udokumentowała swoją zniszczoną dzielnicę w Dżabalii.

W związku z niewypowiedzianymi zniszczeniami pozostawionymi przez siły izraelskie szef Miejskiego Komitetu Nadzwyczajnego w Północnej Gazie uznał obóz dla uchodźców Jabalia i miasto Beit Hanoun za „obszary katastrofy”. Użycie przymiotnika Mankuba w tej deklaracji niewątpliwie przywołuje traumę Nakby.

Aby zagłodzić ocalałych, siły izraelskie spaliły obiekty do przechowywania żywności należące do Agencji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy i Pracy (UNRWA), którą Izrael uważa obecnie za organizację terrorystyczną. Uzbrojeni w ogromne amerykańskie bomby zbombardowali szpitale, rynki, szkoły i schroniska dla uchodźców, niszcząc ostatnie środki przetrwania Palestyńczyków w Gazie.

W międzyczasie izraelscy żołnierze opublikowali swoje zdjęcia i filmy przy akompaniamencie tradycyjnej muzyki palestyńskiej, świętując zniszczenie domów, sklepów i obiektów UNRWA w Dżabalii. Dowódca czołgu IDF zamieścił materiał filmowy, na którym on i jego pluton bezkrytycznie ostrzeliwują palestyńskie domy i detonują magazyny w Gazie wśród wiwatów i świętowania.

Dżabalia jest największym z ośmiu obozów dla uchodźców w Gazie. Została założona w następstwie Nakby, aby zapewnić schronienie Palestyńczykom, którzy zostali poddani czystkom etnicznym i wypędzeni ze swoich domów przez Izrael. Na tym wąskim skrawku ziemi o powierzchni zaledwie 1,4 km2 zamieszkuje ponad 120 000 Palestyńczyków najgęściej zaludniony obóz dla uchodźców na świecie.

Obóz słynie z niezłomności i odporności, co czyni go częstym celem izraelskich najazdów i brutalnych masakr. Dżabalia była miejscem narodzin pierwszego palestyńskiego powstania ludowego, znanego jako „intifada”. Nazywana „obozem wietnamskim”, Dżabalia zawsze była ośrodkiem oporu wobec izraelskiej okupacji.

Ale Jabalia nie jest sama, ponieważ ludobójcze ataki Izraela nie oszczędziły żadnych obozów. Podczas bombardowania Dżabalii Izrael zbombardował dom w obozie dla uchodźców al-Bureij w środkowej Gazie, zabijając pięcioosobową rodzinę. Na nagraniu widać ratownika trzymającego nogę i krzyczącego: „Czyja to noga?” Inny przedstawia pogrążonego w żałobie ojca, który prawie upada z bólu, klękając na ziemi, aby opłakiwać zabite dzieci. W nocy zespoły obrony cywilnej Gazy wydobyły ciała mężczyzny, kobiety i ich dziecka z gruzów domu na wschód od miasta Gaza po masakrze podczas izraelskiego nalotu.

W niedzielę Izrael zbombardował obóz dla uchodźców Al-Zawaida w środkowej Gazie, zabijając i raniąc dziesiątki Palestyńczyków, w większości dzieci. Rozdzierający serce materiał ukazuje pogrążonego w żałobie mężczyznę płaczącego przed zamordowanym synem i wnuczką, których ciała zostały wysadzone w powietrze podczas izraelskiego nalotu.

To jest wojna przeciwko ludności cywilnej, podczas gdy siły izraelskie w Gazie strzelają i bombardują wszystko, co się rusza lub oddycha. Przerażający materiał filmowy pokazuje, jak izraelscy snajperzy zastrzelili palestyńską babcię, która machała białą flagą, odprowadzając dziecko w bezpieczne miejsce. Istnieją przerażające doniesienia, że ​​Izrael wykorzystuje rodziny palestyńskie w Gazie jako ludzkie tarcze.

W swoich barbarzyńskich atakach na palestyńską ludność cywilną Izrael zbombardował z przerażającą precyzją dziesiątki niewinnych ludzi, których jedynym grzechem było pomóc Palestyńczykom przetrwać. Zbombardował i zabił trzech braci z Gazy, którzy od miesięcy gotowali i rozdawali żywność wysiedlonym Palestyńczykom.

Zbombardował karetkę przewożącą ratowników medycznych Palestyńskiego Czerwonego Półksiężyca (PRCS), których ciała przecięto na pół i poćwiartowano. Ostrzelał matkę pieczącą chleb dla swoich dzieci i zbombardował dzieci szukające pożywienia w dzielnicy Tuffah. Zamordowano w nim syna palestyńskiego dziennikarza Motasema Dalloula, gdy przebywał on z rodziną w pobliżu schroniska dla uchodźców w Gazie, zaledwie dwa tygodnie po zabiciu drugiego syna Dalloula. W ciągu nocy Izrael zamordował dwóch dziennikarzy w Gazie: Olę al-Dahdouha i Abdullaha al-Najjara.

Według Biura Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Spraw Humanitarnych perspektywy dla ocalałych są ponure, ponieważ większość ludności Gazy głoduje podczas oblężenia, a Izrael uparcie blokuje pomoc dla Gazy. W zeszłym tygodniu ponad pięćdziesiąt międzynarodowych organizacji praw człowieka wezwało do oficjalnego ogłoszenia klęski głodu w Gazie, powołując się na celowe użycie głodu przez Izrael jako broni, co stanowi zbrodnię przeciwko ludzkości. Izrael w dalszym ciągu zakazuje dostaw leków i żywności, zwłaszcza mleka dla niemowląt, do oblężonego pasa. Dzieci w Gazie umierają z głodu na oczach swoich beznadziejnych rodziców, umierając w zastraszającym tempie. Izrael odmówił podróży Nabilowi, dziecku choremu na białaczkę, i pozostawiono na przejściu granicznym w Rafah na śmierć w ramionach matki.

Do tej pory Izrael zabił w Gazie ponad trzydzieści siedem tysięcy Palestyńczyków, z których większość to dzieci, a ponad dziesięć tysięcy nadal jest pogrzebanych pod gruzami. Ponad dwa miliony innych zostało wysiedlonych. Według Al Jazeery Izrael okupował jedną trzecią ziemi Gazy, aby utworzyć strefę buforową i oddzielającą ją centralną drogę, masakrując jednocześnie całe rodziny i burząc całe dzielnice. Zniszczenie dokonane w Gazie przez Izrael przy pomocy amerykańskich bomb nie ma precedensu w historii ludzkości.

Po zniszczeniu Dżabalii siły izraelskie wpychają się obecnie głębiej w centrum Rafah, gdzie schroni się prawie 1,5 miliona wysiedlonych Palestyńczyków. Opisane przez urzędników UNICEF jako „miasto dzieci”, Rafah było uważane za ostatnie schronienie Gazy na ziemi przed inwazją Izraela na nie w zeszłym miesiącu, co doprowadziło do serii straszliwych masakr ludności cywilnej.

Według UNRWA od czasu izraelskiej inwazji z Rafah uciekło ponad milion Palestyńczyków. Agencja ONZ podaje, że około 18 5000 kobiet w ciąży ucieka w przerażeniu przed „nieubłaganym koszmarem” Rafah. Matthew Hollingworth, palestyński dyrektor Światowego Programu Żywnościowego (WFP), opisał Rafah jako miejsce, gdzie „dźwięki i zapachy codziennego życia są przerażające i apokaliptyczne”.

Monica Johnston, amerykańska pielęgniarka, która zgłosiła się jako wolontariuszka do Rafah, opisuje małe miasteczko dla uchodźców jako miejsce pełne dzieci, które przeżyły traumę. Jeden z chłopców stracił rękę i nogę podczas próby otwarcia puszki z tuńczykiem, co okazało się miną-pułapką pozostawioną przez izraelskich żołnierzy. Inne dziecko, Omar, było zmuszone patrzeć, jak jego ojciec płonie żywcem, gdy Izrael zbombardował ich namiot dla uchodźców w Rafah, dołączając do ponad dwudziestu pięciu tysięcy dzieci osieroconych w wyniku ludobójczej wojny Izraela w Gazie. Tragedię w Rafah spotęgował fakt, że armia izraelska nakazała dziś ewakuację amerykańskiego szpitala polowego na plaży w Rafah. Szpital, ostatni działający szpital polowy w Rafah, przestał działać po oblężeniu go przez czołgi IDF. Ponadto według biura Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w Palestynie Izrael ewakuował w zeszłym tygodniu szpital al-Helal al-Emirati, który był ostatnim funkcjonującym szpitalem w Rafah.

Pogłębiająca się inwazja Izraela na Rafah stanowi kpinę z „czerwonej linii” administracji Bidena w Rafah, która okazała się pusta i pozbawiona kręgosłupa. Podczas gdy izraelscy przywódcy świętują inwazję i dokonane straszliwe masakry, administracja Bidena głęboko zaprzecza temu katastrofalnemu wydarzeniu.

W swojej nieustannej próbie bagatelizowania okrucieństw Izraela w Gazie rząd USA posunął się nawet do fałszowania własnych raportów na temat Gazy. To oszustwo ma na celu zwolnienie Izraela z odpowiedzialności za blokowanie napływu pomocy humanitarnej do oblężonego pasa. Takie działania nakładałyby na Stany Zjednoczone obowiązek ograniczenia sprzedaży broni do Izraela na mocy klauzuli zawartej w ustawie o pomocy zagranicznej.

Przywódcy obu partii w Stanach Zjednoczonych zaprosili Benjamina Netanjahu, zbrodniarza wojennego, któremu wkrótce może grozić nakaz aresztowania wydany przez Międzynarodowy Trybunał Karny, aby przemówił w Kongresie. Posunięcie to jeszcze bardziej podważa pozostałą godność amerykańskiej klasy politycznej, zasadniczo nagradzając Izrael za zbrodnie wojenne w Gazie.

Ośmielony niezachwianym wsparciem Stanów Zjednoczonych Izrael w dalszym ciągu działa w Gazie z całkowitą bezkarnością, nie okazując żadnych oznak odwrotu. W desperackiej próbie ocalenia Izraela przed międzynarodową izolacją i uratowania perspektyw reelekcji Joe Biden nakreślił w zeszły piątek plan działania prowadzący do zawieszenia broni w Gazie, aczkolwiek nie ograniczający się do żądania trwałego zawieszenia broni.

W odpowiedzi na uwagi Bidena Izrael zintensyfikował swój atak, uderzając w Gazę oraz bezlitośnie bombardując i ostrzeliwując Rafah, czego kulminacją było co najmniej dziesięć masakr na ludności cywilnej. Od czasu wypowiedzi Bidena Izrael wymordował ponad 160 Palestyńczyków. Tymczasem administracja Bidena w dalszym ciągu zaopatruje Izrael w wielomiliardowe pakiety broni i masywne bomby, które spowodowały śmierć, obrażenia i wysiedlenia pokoleń Palestyńczyków w Gazie.

Nawiedzające widmo masowych grobów w Jabalii rzuciło niezatarty cień na sumienie ludzkości. Gdy ludobójstwo w Gazie wkroczyło w ósmy miesiąc i nie widać jego końca, Palestyńczycy pogrążają się w otchłani rozpaczy. Bez prawdziwej globalnej interwencji, która by to powstrzymała, niepohamowane barbarzyństwo Izraela w Gazie nie słabnie.