Mayim Bialik ma skomplikowane uczucia co do „Saturday Night Live.”

Absolwentka „Teorii wielkiego podrywu” opublikowała esej dla „Variety”. w środę w ramach pakietu „Antysemityzm i Hollywood”, w którym przypomniała sobie szkic „SNL” z 1994 r., w którym kpiono z niej za to, że ma, jak to określiła, „niezaprzeczalnie żydowski” nos.

Skecz z 1994 roku była parodią serialu komediowego NBC „Blossom”, w którym Bialik wystąpiła w roli tytułowej, a rolę tę zdobyła w wieku zaledwie 14 lat. Parodia „SNL” skupiała się na kpiną z przesłodzonych historii serialu o seksie wśród nastolatków i okropnego sloganu „Whoa!”, współgwiazdy Bialika, Joeya Lawrence’a. — ale w skeczu dodano także niepotrzebny szczegół, tylko po to, aby podkreślić, że Bialik rzeczywiście był Żydem.

„Aktorka, która mnie grała, tańczyła i napadała przed kamerą, i była przezabawna” – napisał Bialik w eseju dla „Variety” autorstwa byłej członkini obsady „SNL”, Melanie Hutsell. „Ale. Nosiła protezę nosa. Aby naprawdę pokazać, że jest „Blossom”, nosiła sztuczny, duży nos.

„SNL” nie odpowiedział natychmiast na prośbę HuffPost o komentarz w sprawie szkicu.

Wcześniej w swoim eseju Bialik zauważyła, że ​​była fanką „SNL” przez „całe życie” i była podekscytowana możliwością zobaczenia, jak długo emitowany szkic wpłynie na jej serial komediowy. Jednak po obejrzeniu skeczu – jak napisała Bialik – była „zdezorientowana”, ponieważ proteza wydała jej się „dziwna”.

„Nikt inny w serialu nie był parodiowany ze względu na ich cechy” – zauważył Bialik.

„Nigdy nie myślałam, żeby o tym rozmawiać, a przede wszystkim próbowałam o tym zapomnieć” – napisała. – Miałem nadzieję, że nikt tego nie zauważył. Wszyscy moi przyjaciele w szkole średniej oglądali „SNL”. To nie było subtelne. Wszyscy by to zobaczyli i poczułem się zawstydzony”.

Dawne „Zagrożenie!” współgospodarz powiedział, że kiedy aktor Bradley Cooper został oskarżony o noszenie „Jewface”, ponieważ używał proteza nosa zagrać legendarnego kompozytora Leonarda Bernsteina, wywołało to w niej mroczne wspomnienie.

„Zaczęłam przeglądać zdjęcia Bradleya i Leonarda i zastanawiać się, czy jest to konieczne” – przyznał Bialik. „Nie wiem, jak się czuję”.

Wydaje się jednak, że Bialik przejmuje się tym, jak młode dziewczyny, które ją podziwiały w czasach „Blossom”, czuły się krytykowane za „cechy, które odziedziczyłam po mieszanej przeszłości wschodnioeuropejskiej i aszkenazyjskiej”.

„Dziewczyny na całym świecie powtarzały mi, że nigdy nie widziały w telewizji takiej Żydówki jak ja, zanim zobaczyły mnie w „Blossom”” – napisała Bialik. „Wielu twierdziło, że wiedzą, że jestem Żydówką i napawało ich to dumą. To było dla mnie bardzo wzruszające i nadal tak jest.”

Ona dodała: „Zastanawiam się, co czuły te dziewczyny, kiedy zobaczyły aktorkę grającą mnie z komicznie sztucznym nosem”.

Bialik przyznała, że ​​„nie zawsze kochała” swój nos. „Ale nigdy też nie chciałem tego zmieniać”.

„Uczę się widzieć moją twarz tak wyraźnie moją, jak daną mi od B-ga” – napisała. „Mój materiał genetyczny jest wyłącznie mój, a także jest połączeniem kultur połączonych po tym, jak Holokaust rozrzucił tak wielu z nas na brzegach Ellis Island. Mój nos jest niezaprzeczalnie żydowski i ja też nim jestem. Czy to wina mojego nosa? Być może. Ale nie muszę wiedzieć, bo zawsze będziemy jednym i tym samym.”