Neeraj Chopra, Manu Bhaker, Sarabjot Singh, Swapnil Kusale, Aman Sehrawat i indyjska drużyna hokejowa przyczynili się do zdobycia przez Indie sześciu medali, w tym jednego srebrnego i pięciu brązowych, na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 r., co dało krajowi 71. miejsce w klasyfikacji medalowej.

Chociaż zdobycie sześciu medali dało wiele powodów do świętowania, kampania Indii na igrzyskach olimpijskich obfitowała także w bliskie zwycięstwa, w tym w porażki Lakshyi Sena w badmintonie, Saikhoma Mirabhai Chanu w podnoszeniu ciężarów oraz dyskwalifikację Vinesha Phogata z finału w zapasach.

Neeraj Chopra

Neeraj Chopra zajął drugie miejsce w rzucie oszczepem mężczyzn na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. | Źródło zdjęcia: ANI

Choć Indie pokładały nadzieję w zdobyciu złotego medalu w rękach obecnego mistrza olimpijskiego i mistrza świata w rzucie oszczepem, Neeraja Chopry, ostatecznie nie udało mu się tego osiągnąć, gdyż przegrał on z Pakistańczykiem Arshadem Nadeemem, który dwukrotnie pobił rekord olimpijski, który obowiązywał od 16 lat.

Pierwszy rzut Nadeema — 92,97 m w drugim rzucie zawodów zapewnił mu złoty medal. Drugi rzut na 91,79 m w ostatniej próbie postawił ostatni wykrzyknik na prawie bezbłędnym występie. Chopra wykonał swój najlepszy rzut sezonu w rzucie kwalifikacyjnym na odległość 89,34 m. Poprawił ten wynik w swoim drugim rzucie finałowym na odległość 89,45 m, co dało mu srebrny medal.

Przeczytaj także: Bez względu na to, jak wielkim mistrzem ktoś jest, nie zawsze wygrywa, mówi Neeraj Chopra

Podczas swoich występów Chopra był ostrożny z kontuzją, którą nosił przez jakiś czas. Zgodził się, że wpłynęła ona na jego koncentrację. „Mimo że dobrze się spisałem i wykonałem najlepszy rzut w sezonie”.

Dzięki temu wyczynowi Chopra został drugim sportowcem po uzyskaniu niepodległości, który zdobył dwa medale olimpijskie w konkurencji indywidualnej.

Chopra, który jeszcze nie przekroczył 90 m, chciał poprawić techniczną stronę gry. „Rzut oszczepem to techniczny sport. Zawsze masz pole do poprawy”.

Manu Bhaker

Manu Bhaker świętuje zdobycie brązowego medalu w strzelaniu z pistoletu pneumatycznego z 10 metrów kobiet podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. | Zdjęcie: Ritu Raj Konwar

Manu Bhaker osiągnął kilka pierwszych sukcesów w strzelectwie wśród Hindusów, ale co najważniejsze, został pierwszym Hindusem, który zdobył dwa medale w jednej edycji Igrzysk.

Manu Bhaker zdobyła swój pierwszy brązowy medal w strzelaniu z pistoletu pneumatycznego z odległości 10 metrów, stając się pierwszą hinduską strzelczynią, która stanęła na podium olimpijskim.

Po zakwalifikowaniu się do finału na trzecim miejscu, Manu od razu wzięła się do roboty. Z 22 uderzeń, które oddała, tylko 7 było na ringu „9”. Nigdy nie była poza walką o medal i była na srebrnym medalu aż do ostatniego uderzenia zawodów, w którym przegrała najwęższą różnicą — 0,1 — z Koreanką z Południa Kim Yeji.

Następnie zdobyła brązowy medal w konkurencji pistoletu pneumatycznego z 10 metrów w konkurencji mieszanej, wspólnie z Sarabjot Singh, pokonując Koreę Południową 16-10.

„Czuję się świetnie. Ten medal należał się Indiom od dawna. To wydaje się nierealne” — powiedział Manu Bhaker. Triumf otworzył konto kraju na Igrzyskach w Paryżu i zakończył 12-letnie oczekiwanie jego rozchwytywanych strzelców.

Drużyna hokejowa mężczyzn

PR Sreejesh świętuje zwycięstwo Indii w meczu o brązowy medal mężczyzn pomiędzy Indiami a Hiszpanią w hokeju na trawie podczas Igrzysk Olimpijskich Paryż 2024. | Źródło zdjęcia: EPA-EFE via PTI

W ostatnim półwieczu indyjska drużyna hokejowa nie zdobyła dwóch kolejnych medali na igrzyskach olimpijskich. Kiedy 8 sierpnia 2024 r. obroniła brązowy medal w Paryżu, nadszedł czas świętowania i przelewania się emocji na trybunach stadionu Yves du Manoir w Paryżu.

Czwarty brązowy medal i trzynasty medal olimpijski dla Indii były godnym pożegnaniem bramkarza PR Sreejesha, który zakończył swoją wspaniałą, dwudziestoletnią karierę międzynarodową i służył Indiom z wyróżnieniem, w pełni zasługując na wymarzony koniec.

W fascynującej akcji pod gorącym popołudniowym słońcem, Indie, które zmieniły trenera Craiga Fultona zaledwie trzy miesiące przed Igrzyskami Azjatyckimi w zeszłym roku i szybko dostosowały się do stylu stawiającego obronę, zmobilizowały się, by pokonać nieustraszoną Hiszpanię 2-1 w meczu o brązowy medal. Ostatni raz zdobyły dwa medale olimpijskie z rzędu w 1972 roku w Monachium.

Zaangażowani indyjscy fani hokeja zaczęli świętować, gdy gracze, ustawieni na leżącym na ziemi Sreejesh, oddali hołd legendarnemu „Bogu indyjskiego hokeja”.

Przeczytaj także | Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024: Poznaj zasady hokeja

„Nasze przygotowania do Los Angeles 2028 zaczynają się teraz. Usiądziemy i podejmiemy decyzję o sposobie działania. Musimy dobrze wypaść na Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Azjatyckich, które są również kwalifikacjami olimpijskimi” – powiedział prezes Hockey India Dilip Tirkey.

Sarabjot Singh

Sarabjot Singh i Manu Bhaker świętują zdobycie brązowego medalu w konkurencji miksta pistoletu pneumatycznego z 10 metrów podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. | Zdjęcie: Ritu Raj Konwar

Zajmujący 14. miejsce na świecie Sarabjot Singh dorzucił brązowy medal olimpijski do swojego dorobku, pokonując wraz z Manu Bhakerem Koreę Południową w meczu o brązowy medal w strzelaniu z pistoletu pneumatycznego drużyn mieszanych z 10 metrów.

Po siedmiu seriach Manu zdobył więcej punktów niż Sarabjot w pięciu i tyle samo w szóstej. W dużej mierze dzięki jej wysiłkom Indie wygrały pięć serii, a Korea Południowa dwie — prowadząc 10 do 4. Pod koniec, gdy Manu zaczął się denerwować, to Sarabjot podniósł poziom gry.

Pochodzący z Haryany Sarabjot jest indywidualnym i mieszanym mistrzem świata juniorów z 2021 roku. Zdobył trzy złote medale Pucharu Świata w 2023 i 2024 roku (w tym jeden w Monachium w czerwcu), a także dwa medale Igrzysk Azjatyckich w zeszłym roku.

Swapnil Kusale

Swapnil Kusale zdobył brązowy medal w strzelaniu z karabinu 50 metrów na trzech pozycjach podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. | Zdjęcie: Ritu Raj Konwar

Warto przeczytać!  Brian Lara o byłym koledze z drużyny

Swapnil Kusale zdobył swój pierwszy brązowy medal olimpijski i trzeci medal dla Indii w strzelaniu z karabinu 50 metrów w trzech postawach. Jest to niezwykle wymagająca kategoria, w której strzelcy muszą rywalizować w trzech różnych postawach na trzech etapach — po 20 strzałów w pozycji klęczącej, leżącej i stojącej.

Chateauroux był pierwszymi igrzyskami olimpijskimi Kusale. Zapewnił sobie kwotę olimpijską, zajmując czwarte miejsce na Mistrzostwach Świata w Kairze.

Ostatni raz strzelec z karabinu 50 m dotarł do finału olimpijskiego w 2012 r. w Londynie, kiedy to Joydeep Karmakar zajął czwarte miejsce w konkurencji strzelania z karabinu 50 m w pozycji leżącej. Konkurencja ta nie jest już oferowana na igrzyskach olimpijskich.

Aman Sehrawat

Aman Sehrawat świętuje po meczu zapaśniczym mężczyzn w stylu dowolnym o brązowy medal w wadze 57 kg na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. | Źródło zdjęcia: PTI

Zawodnik zapaśniczy Aman Sehrawat został najmłodszym medalistą olimpijskim w historii Indii, zdobywając brązowy medal w kategorii zapasów w stylu wolnym do 57 kg niecały miesiąc po swoich 21. urodzinach. Aman odniósł imponujące zwycięstwo 13-5 nad Portorykańczykiem Darianem Cruzem w zaciętym pojedynku o trzecie miejsce.

Po otrząsnięciu się po porażce w półfinale przeszedł przez całą procedurę, tracąc 1,5 kg na wadze, a następnie zdominował Cruza i zdobył brąz

Aman, który jest mistrzem świata U-23, był jedynym indyjskim zapaśnikiem, który zakwalifikował się do igrzysk w Paryżu. Hindusi zdobywają medale w zawodach zapaśniczych na igrzyskach olimpijskich od 2008 r. i ta passa pozostaje nieprzerwana.

Aman ma oczy zwrócone na złoty medal olimpijski. „Chciałbym powiedzieć ludziom Indii, że na pewno zdobędę dla was złoto w 2028 roku. Sushil pehlawan ji zdobył dwa medale, wygram w 2028 roku, a potem także w 2032 roku” – powiedział.

Medale, których zabrakło o włos

Jest różnica między siódmym a czwartym miejscem. Każdy sportowiec powie ci, co jest gorsze. Kiedy jesteś siódmy, tak naprawdę nie walczyłeś o medal. Czwarte miejsce to przypomnienie, że jesteś tylko pierwszym z facetów poza podium. W przypadku Indii było sześć takich medali, których nie udało się zdobyć.

Arjun Babuta – Strzelanie z karabinu pneumatycznego 10m mężczyzn

Arjun Babuta musiał przełknąć gorzką porażkę w finale strzelania z karabinu pneumatycznego z 10 metrów, gdy był bliski zapisania się w historii indyjskiego sportu. Ostatecznie zajął czwarte miejsce, tracąc do brązowego medalu zaledwie 1,4 punktu.

Dhiraj Bommadevara i Ankita Bhakat – łucznictwo zespołowe mieszane

Indyjscy łucznicy Dhiraj Bommadevara i Ankita Bhakat zapisali się w historii, awansując do meczu drużyn mieszanych o brązowy medal, ale nie udało im się zdobyć olimpijskiej chwały, zajmując czwarte miejsce. Dali jednak indyjskiemu łucznictwu duży impuls podnoszący morale.

Manu Bhakar – strzelanie z pistoletu na 25 m, kobiety

Manu Bhaker o włos straciła 3. medal strzelecki, zajmując 4. miejsce w finale pistoletu kobiet z 25 m. „Czwarta pozycja zdecydowanie nie jest czymś niesamowitym, ale zawsze jest następny raz i na pewno będzie dla mnie”, powiedziała Bhaker.

Lakshya Sen – gra pojedyncza w badmintona mężczyzn

Nadzieje na pierwsze w historii Indii złoto olimpijskie w badmintonie zostały rozwiane, gdy Lakshya Sen poniósł porażkę w meczu z panującym mistrzem Viktorem Axelsenem w półfinale singla mężczyzn. Lakshya walczył dzielnie z Lee Zii Jia z Malezji w meczu o brązowy medal, ale nie udało mu się zdobyć medalu również tam.

Anantjeet Singh Naruka i Maheshwari Chauhan – strzelanie do rzutków w drużynie mieszanej

Indyjska drużyna skeet mix w składzie Anantjeet Singh Naruka i Maheshwari Chauhan przegrała mecz o brązowy medal z Chinami 44-43. Indyjska drużyna trafiła łącznie 43 z możliwych 48 celów. Chiny uzyskały o jeden lepszy wynik, trafiając 44 z 48 pocisków i zajmując trzecie miejsce.

Saikhom Mirabai Chanu – podnoszenie ciężarów kobiet 49 kg

Próbując powtórzyć swoje bohaterskie wyczyny z Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 2020 r., Saikhom Mirabhai Chanu potrzebowała łącznie ponad 200 kg, aby zdobyć medal w ostatniej próbie podrzutu. Niestety, nie udało jej się wykonać podnoszenia 114 kg i osiągnęła łącznie 199 kg, tracąc 1 kg do drabinki medalowej.

Dyskwalifikacja Vinesha Phogata

Vinesh Phogat po zwycięstwie w półfinale zapasów w stylu wolnym kobiet w wadze 50 kg nad Kubanką Yusneylys Guzman Lopez na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. | Źródło zdjęcia: PTI

Zawodniczka Vinesh Phogat, która była o krok od zwycięstwa, zakończyła swoje trzecie igrzyska olimpijskie w dramatycznej sytuacji. Doświadczona zawodniczka, która pokonała japońską mistrzynię świata i mistrzynię olimpijską Yui Susaki w drodze do finału wagi kobiet w wadze 50 kg, została zdyskwalifikowana po tym, jak podczas porannego ważenia przed finałem ważyła o 100 gramów więcej niż dopuszczalny limit.

Udało jej się zredukować wagę do wymaganego limitu pierwszego dnia zawodów, ale drugi dzień z rzędu miała problemy z osiągnięciem tego celu przed finałem, w którym zmierzyła się z Amerykanką Sarah Ann Hildebrandt.

Podczas gdy trwa proces, a Vinesh odwołał się od swojej dyskwalifikacji do Sportowego Sądu Arbitrażowego (CAS), domagając się przyznania jej srebrnego medalu, Vinesh ogłosiła również zakończenie kariery sportowej.