GŁÓWNA WIADOMOŚĆ:

Rozpoczynając regularny program ćwiczeń, mięśnie szkieletowe mężczyzn i kobiet prowadzących siedzący tryb życia, cierpiących na nadwagę i otyłość, różnią się pod względem spalania cukru i kwasów tłuszczowych, ale regularne treningi mogą zmniejszyć te różnice i powodować podobne pozytywne zmiany metaboliczne u obu płci.

METODOLOGIA:

• Ćwiczenia fizyczne stymulują mięśnie szkieletowe, zapobiegając utracie masy mięśniowej związanej z utratą wagi, a także poprawiają wrażliwość na insulinę i kontrolę glikemii u osób z cukrzycą typu 2. W przypadku wielu parametrów odnotowano jednak różnice biologiczne zależne od płci.
• W badaniu obejmującym mężczyzn i kobiety prowadzące siedzący tryb życia oceniono różnice molekularne w mięśniach szkieletowych w odpowiedzi na program treningowy.
• Naukowcy pobrali biopsje mięśni od 16 kobiet i dziewięciu mężczyzn z nadwagą lub otyłością (średni wiek 30 lat) w trzech punktach czasowych — na początku treningu, po pierwszej sesji ćwiczeń oraz po ostatniej sesji na zakończenie treningu.
• Trening obejmował 1 godzinę umiarkowanych lub intensywnych ćwiczeń wytrzymałościowych pod nadzorem (30 minut jazdy na ergometrze i 30 minut marszu na bieżni) trzy razy w tygodniu przez 8 tygodni.
• Biopsje profilowano pod kątem wzorców trzech zestawów danych omics — metylacji DNA w celu uzyskania informacji o włączanych i wyłączanych genach (epigenomika), cząsteczek RNA transkrybowanych z genów (transkryptomika) i białek (proteomika).

WNIOSEK:

• Na początku badania najbardziej widoczne różnice zależne od płci zaobserwowano w 120 białkach, a także w miejscach metylacji DNA w 16 012 genach i 1366 transkryptach RNA.
• U mężczyzn stwierdzono większą ilość białek związanych z glikolizą i innych białek typu włókien szybkokurczliwych, które biorą udział w przetwarzaniu glukozy, podczas gdy u kobiet stwierdzono więcej białek odpowiedzialnych za regulację metabolizmu kwasów tłuszczowych.
• Reakcja na pierwszą sesję ćwiczeń różniła się u mężczyzn i kobiet, przy czym u mężczyzn zaobserwowano zwiększoną odpowiedź komórkową na stres.
• 8-tygodniowy trening fizyczny złagodził te różnice w budowie mięśni szkieletowych zależne od płci, prowadząc do zwiększenia ekspresji białek mitochondrialnych odpowiedzialnych za utlenianie substratu i wytwarzanie ATP zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet.

W RZECZYWISTOŚCI:

„To ważne, ponieważ zwiększona zdolność po ćwiczeniach do wykorzystywania glukozy i lipidów do produkcji energii jest powszechnie uważana za kluczową w zapobieganiu cukrzycy typu 2” — powiedziała w komunikacie prasowym organizatorów spotkania profesor Cora Weigert, kierownik badań z Uniwersytetu w Tybindze w Niemczech. „Podczas gdy początkowa reakcja mięśni szkieletowych na ćwiczenia różni się u kobiet i mężczyzn, powtarzane ćwiczenia wydają się niwelować te różnice i wyzwalać korzystne zmiany metaboliczne u obu płci” — dodała.

ŹRÓDŁO:

Badaniem kierował dr Simon I. Dreher, Institute for Clinical Chemistry and Pathobiochemistry, Department for Diagnostic Laboratory Medicine, Tybinga, Niemcy. Zostało ono opublikowane 15 sierpnia 2024 r. jako przedterminowe wydanie z dorocznego spotkania Europejskiego Stowarzyszenia Badań nad Cukrzycą 2024, Madryt, 9–13 września.

OGRANICZENIA:

W streszczeniu nie omówiono żadnych ograniczeń.

UJAWNIENIA:

Autorzy nie ujawnili żadnych informacji o finansowaniu. Autorzy nie zadeklarowali żadnych istotnych konfliktów interesów.

Ten artykuł został stworzony przy użyciu kilku narzędzi redakcyjnych, w tym AI, jako część procesu. Redaktorzy ludzcy sprawdzili tę treść przed publikacją.