LOS ANGELES (AP) — Jako Mia Got i reżyser Ti West przeszli w tym tygodniu po czerwonym dywanie na premierze filmu „MaXXXine”, ostatniej części głośnej horrorowej trylogii tej dwójki, grupa wynajętych „protestujących” stała przed Teatr Chiński TCL skandując i trzymając transparenty z hasłami takimi jak „Horror to nie sztuka” i „Hollywood to plac zabaw szatana”.

Ten chwyt marketingowy był hołdem złożonym tłu filmu na tle szatańskiej paniki i wojen cenzuralnych w latach 80. Ale, podobnie jak film, był to także komentarz na temat tego, co społeczeństwo uważa za tandetne lub pozbawione smaku, oraz wyraz żalu w związku z utrzymującymi się sentymentami do jednego z najbardziej polaryzujących gatunków filmowych.

„’MaXXXine’, bardziej niż którykolwiek z pozostałych dwóch, jest dość meta. I było mnóstwo momentów w tym filmie, w których zdecydowanie czuło się, że istnieje paralela między tym, co działo się w scenariuszu, a tym, co działo się, gdy go kręciliśmy” – powiedział Goth, który pracował również jako producent, przed długo oczekiwaną premierą kinową filmu przez A24 5 lipca.

Fabuła skupia się na Maxine Minx (Goth), gwieździe filmów dla dorosłych, która próbuje włamać się do głównego nurtu filmów. Coraz bardziej martwi się, że brutalna przeszłość pokrzyżuje jej plany na sławę po tym, jak przełomem będzie rola w kontynuacji horroru „The Puritan 2”.

„W żadnym horrorze nie osiągniesz szczytu”, inny film dla dorosłych, grana przez Halsey, mówi Maxine.

Istnieje pewna ironia w religijnym ekstremizmie, który przenika trylogię Westa, biorąc pod uwagę misję jego i Gotha, polegającą na nawracaniu niewierzących na atrakcyjność tego gatunku. Pomimo komercyjnego sukcesu dwóch poprzednich filmów „X” i „Perła” oraz pochwał dla występu Gotha ze strony tytanów branży, takich jak Martin ScorseseZarówno Goth, jak i West wyczuwają niechęć bardziej wyrafinowanych kręgów Hollywoodu do pełnego przyjęcia dobrze zrobionych horrorów.

„Jeśli mam być całkowicie szczery, myślę, że czasami praca jest nieco okrojona” – powiedział Goth, który jako aktor zaangażował się w ten gatunek dzięki filmom takim jak „Basen bez krawędzi” Brandona Cronenberga czy Luca Guadagnino Remake „Suspirii” z 2018 r. „Byłoby miło, gdyby po prostu, wiesz, docenili go ze względu na występ”.

West jest optymistą co do swoich wysiłków na rzecz prozelityzmu, argumentując, że „MaXXXine” jest w istocie po prostu „zabawnym filmem na lato”. Imponująca obsada filmu, m.in Kevin Bacon,Giancarlo Esposito, Elżbieta Dębicki I Lily Collins, jest być może świadectwem teorii Westa.

„Myślę, że z historycznego punktu widzenia moimi filmami najbardziej podobają się ludzie, którzy wahają się przed horrorem” – powiedział. „Zawsze możesz przymknąć oczy na makabryczne momenty. I nadal możesz cieszyć się tym filmem, nawet jeśli uważasz, że nie lubisz horrorów.”

Chociaż te makabryczne fragmenty z pewnością tam są, West stworzył „MaXXXine” jako zabawny utwór historyczny o Los Angeles w 1985 roku. Jego zaangażowanie w budowanie świata jest widoczne w całej trylogii, od kolorowych wizualizacji Disneya z lat 20. w „Pearl” po estetykę porno DIY z lat 70. w „X”.

„Chodzi o coś takiego jak 'MaXXXine’, ponieważ to lata 80., wszystko, co jest przed kamerą, musi zostać przeze mnie wybrane, ponieważ po prostu tego tam nie ma. Nie wychodzisz po prostu i nie mówisz 'Ta lokalizacja działa’” – wyjaśnił West. „Każde ujęcie, każdy rekwizyt, każda garderoba, wszystko jest teraz rozmową i decyzją o tym, co będzie służyć filmowi. Dla mnie to po prostu o wiele bardziej satysfakcjonujący sposób podejścia do rzeczy”.

W „MaXXXine” West wykorzystuje zarówno charakterystyczne punkty Los Angeles, takie jak znak Hollywood i tło Universal, jak i rzeczywiste wydarzenia z tamtych czasów, w tym Nocny Prześladowca, niesławnego okultystycznego seryjnego mordercę, który terroryzował części Kalifornii. Biorąc pod uwagę hollywoodzką scenerię, reżyser dostrzegł okazję, aby odsłonić kurtynę skrywającą mistykę tworzenia filmów i wpleść komentarz na temat tego, jak branża traktuje ludzi, zwłaszcza kobiety.

Na początku filmu Maxine wygłasza imponujący i emocjonalny monolog podczas przesłuchania do „The Puritan 2”. Podczas gdy wciąż ociera łzy z policzków, producentka od niechcenia prosi, żeby pokazać jej piersi.

„Jest to tak wyostrzone, że się z tego śmiejemy. A jednocześnie wiemy, że to prawda” – powiedziała Debicki, która gra reżyserkę filmu. „Ludzie zwracają na to większą uwagę i budują więcej barier dla kobiet i ludzi z branży, chroniąc nas przed ludźmi, którzy wyrządzają krzywdę innym. Ale myślę, że to film osadzony w 1985 roku i nie było żadnych barier”.