Jeśli historyczne szlaki wodne są nowym, niezbędnym dodatkiem w miastach będących gospodarzami igrzysk olimpijskich, to burmistrz Stambułu chce, aby MKOl wiedział, że jego miasto je posiada.

Jeśli kluczem do organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich 2036 jest organizacja mistrzostw świata w najwyższej klasie sportów olimpijskich, to Katar może wskazać na swoje osiągnięcia z ostatniej dekady.

Jeśli w pozyskaniu Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego chodzi o ambicję, finanse i budowanie relacji, to projekt Indii, wspierany przez rodzinę Ambani i premiera Narendrę Modiego, jest dobrze przygotowany.

Arabia Saudyjska podąża podobną ścieżką i w Paryżu podpisała z MKOl umowę na organizację e-sportowych igrzysk olimpijskich na 12 lat, wykraczającą poza termin następnych letnich igrzysk olimpijskich, które są jeszcze dostępne.

Jeśli igrzyska olimpijskie w 2036 r. muszą odbyć się w Azji (co jest logiczną opcją po igrzyskach w Paryżu, Los Angeles w 2028 r. i Brisbane w 2032 r.), Indonezja będzie się bronić jako szybko rozwijająca się gospodarka licząca 280 milionów mieszkańców.

W Paryżu zainteresowane strony dyskretnie przedstawiły swoje argumenty za organizacją igrzysk olimpijskich w procesie prowadzonym przez MKOl, który jest teraz bardziej dyskretny, mniej oczywistą kampanią i który krytycy uważają za zbyt niejasny. Może zakończyć się zwycięzcą znacznie szybciej niż stary sposób przeprowadzania głosowania wielu kandydatów siedem lat przed rozpoczęciem igrzysk. Brisbane wyprzedziło Katar, aby otrzymać nagrodę 2032 na 11 lat przed rozpoczęciem.

Jeśli jedno jest pewne, to to, kto będzie gospodarzem Igrzysk Olimpijskich w 2036 r., będzie znany na długo przed rokiem 2029, a jego decyzję w dużej mierze uzależni wysoko postawiona poprzeczka, jaką wyznaczył Paryż.

„Skupiam się głównie na tym, czego oczekuje MKOl, o czym marzy, co świat chce zobaczyć” – powiedział burmistrz Stambułu Ekrem İmamoğlu agencji Associated Press w Paryżu. „Osobiście nie interesuje mnie, które miasto jest konkurentem”.

MKOl poinformował, że prowadzi (być może na tym etapie nieformalne) rozmowy z „dwucyfrową” liczbą miast i krajów na temat zainteresowania organizacją przyszłych Letnich Igrzysk Olimpijskich, które mogłyby się odbyć później niż w 2036 r.

Mimo to ci, którzy w ciągu ostatnich dwóch tygodni gościli gości w Paryżu, wyraźnie wykazali swoje intencje.

Podczas otwarcia Domu Indii 27 lipca członkini MKOl Nita Ambani powiedziała, że ​​organizacja igrzysk olimpijskich to „marzenie 1,4 miliarda Hindusów”.

Rodzina Ambani, najbogatsza w Indiach i właściciele konglomeratu Reliance Industries, ma teraz światową renomę wystawnego gospodarza. Obchody ślubu ich syna Ananta trwające kilka miesięcy w Mumbaju przyciągnęły światowych liderów, wykonawców z pierwszej ligi i kilku członków MKOl, którzy ostatecznie głosowali za potwierdzeniem gospodarzy Igrzysk.

Katar nie miał publicznego miejsca spotkań towarzyskich, chociaż rządzący emir, szejk Tamim bin Hamad Al Thani, przybył do Paryża na posiedzenia Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, którego jest członkiem od 2002 r., oraz na ceremonię otwarcia.

Dom w Stambule otwarto w ostatnim tygodniu Igrzysk Olimpijskich w Paryżu, przypominając odwiedzającym, że miasto będzie gospodarzem Igrzysk Europejskich 2027. Był to swego rodzaju projekt przesłuchaniowy.

„Rywalizujecie również z doświadczeniami z poprzednich Igrzysk Olimpijskich” – powiedział İmamoğlu w przetłumaczonych komentarzach. „Musicie zrobić to lepiej niż to, co zostało zrobione w przeszłości”.

Paryż pokazał MKOl, że igrzyska olimpijskie można zorganizować bez budowania niepotrzebnych obiektów, które stoją długo po ceremonii zamknięcia, przypominając jedynie o zmarnowanych kosztach podatników.

Los Angeles w 2028 roku pójdzie dalej, wykorzystując jedynie istniejące lub tymczasowe obiekty. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez przeniesienie dwóch sportów, których nie można było organizować lokalnie – softballu i slalomu kajakowego – około 1300 mil (2000 kilometrów) na wschód do Oklahoma City.

Indonezja ma nadzieję zaimponować ewaluatorom olimpijskim, organizując Igrzyska Azjatyckie 2018 w Dżakarcie i Palembang. Igrzyska Azjatyckie mają więcej dyscyplin sportowych i sportowców niż Olimpiada, a Arabia Saudyjska nie będzie ich gospodarzem aż do 2034 r. w Rijadzie. Katar był gospodarzem w 2006 r. w Dosze i będzie to robić ponownie w 2030 r.

„Indonezja ma infrastrukturę, ambicje i chęć, aby to zrobić” – powiedział Anindya Bakrie, lider reprezentacji Indonezji na igrzyskach olimpijskich w Paryżu.

Kiedy Indonezja nie była w stanie gościć reprezentacji Izraela podczas ubiegłorocznych Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej Mężczyzn do lat 20, FIFA przeniosła turniej z najludniejszego kraju na świecie, w którym większość stanowią muzułmanie, zaledwie kilka tygodni przed jego rozpoczęciem.

„Mówiąc, że chcemy licytować na rok 2036, oznacza to również, że wiemy, że musimy zająć się tym problemem” – powiedział Bakrie. „Jeśli zrobimy to dobrze, będziemy mieli wystarczająco dużo czasu, aby edukować społeczeństwo”.

A jeśli Stambuł ma wygrać – w 2036 lub 2040 roku – dlaczego nie zorganizować kolejnej parady sportowców podczas ceremonii otwarcia nad cieśniną Bosfor, łączącą Europę i Azję?

„Jeśli masz scenariusz, odpowiednią choreografię, może być naprawdę groźnie” – powiedział İmamoğlu. „Można pomarzyć o 500 000 ludzi oglądających inaugurację w takim otoczeniu”.