W tym tygodniu w Newcastle w Wielkiej Brytanii odbyła się pierwsza konferencja City of Longevity. Miasto, położone na północnym wschodzie Anglii, od dawna jest ośrodkiem postępu medycznego. Ta konferencja ma na celu zainaugurowanie nowego spojrzenia na innowacje: wzmocnienie pozycji miast, aby stały się proaktywnymi centrami zdrowego starzenia się. Chodzi o to, aby przejść od systemu zorganizowanego wokół opieki nad chorymi do stanu gotowości na długowieczność – prewencyjnego przygotowania na nadejście drugiego miliarda osób w wieku 60+. Miasta, naturalnie międzypokoleniowe iw coraz większym stopniu zamieszkiwane przez ogromną większość światowej populacji, są idealnym miejscem do normalizacji inteligentnego starzenia się na różnych etapach życia.

Centralnym punktem tych wysiłków jest brytyjskie Centrum Innowacji ds. Starzenia się (NICA), kierowane przez Nica Palmariniego i Lynne Corner. Ich konferencja zgromadziła burmistrzów, urbanistów, podmioty z sektora publicznego i prywatnego oraz naukowców z miast na całym świecie – aby współtworzyć Miasto Długowieczności. Oto podsumowanie tego, co zostało omówione.

Wezwanie i kontekst

Obecnie na planecie współistnieje pięć pokoleń. Ale równowaga między nimi się zmienia – szybko. Od krótkiego stulecia, kiedy było mało ludzi starszych do wielu młodych, żyjemy teraz w epoce równowagi pokoleniowej, w której liczba starych staje się równie liczna – czasem większa – niż młodych. Miliard ludzi na świecie w wieku powyżej 60 lat podwoi się do 2050 roku do ponad 2 miliardów. Większość z nich będzie mieszkać w miastach.

Przygotowanie się na ten drugi miliard wymaga szybkiego przystosowania się. Jak przyspieszyć zarówno innowacje, jak i zastosowania? Projektując narzędzia i podejścia, które mnożą i łączą istniejące wysiłki i zrozumienie. Dopasowywanie się w czasie rzeczywistym do rzeczywistości poprzez ciągłe gromadzenie i rozumienie danych. Praca z ludźmi jako zaangażowanymi obywatelami. I wykorzystywanie miast jako pełnoprawnych partnerów. Właśnie to ma na celu inicjatywa City of Longevity.

Dlaczego warto skupić się na miastach?

Bo tam większość z nas będzie mieszkać i starzeć się, mówi główny specjalista ds. miejskich Banku Światowego, Horacio Cristian Terraza. Płodność, śmiertelność i migracja to trzy zmienne wzrostu populacji. I wszyscy przenoszą nas w stronę miasta.

• Płodność spada: Do 2050 r. jedynym regionem na świecie, który nadal będzie miał współczynnik dzietności zastępczej powyżej 2,1, będzie Afryka.
• Śmiertelność się wydłuża: Równoległe wydłużanie się oczekiwanej długości życia oznacza, że ​​do 2050 r. ponad 25% światowej populacji będzie miało ponad 60 lat. Połączenie tych dwóch trendów oznacza, że ​​każdy region świata poza Afryką będzie się kurczyć demograficznie. Tak więc populacje osiągną szczyt (między 2030 a 2050 r.) i starzeją się.
• Migracje przemieszczają się głównie wewnątrz: masowa migracja, w większości wewnątrz krajów, przeniesie większość z nas do miast. Bank Światowy przewiduje, że do 2050 roku w 68% będziemy mieszkać w miastach.

W ciągu zaledwie kilku dekad podział na miasto i wieś zmieni się w takim samym stopniu, jak podział demograficzny. Prawie 7 miliardów ludzi (z przewidywanej globalnej populacji 10 miliardów) będzie mieszkać w miastach, w porównaniu z 4,4 miliarda obecnie. Ameryka Łacińska jest wczesnym przykładem tej zmiany, a szybka urbanizacja sprawiła, że ​​jej populacja jest już w 81% miejska. Wpływ na miasta – i znaczenie ich odpowiedzi w projektowaniu odpowiedzi – jest ogromny. „Większość miast”, mówi Terraza, „ma pewne inicjatywy dotyczące starzenia się, ale nie ma jasnej strategii długowieczności”.

Pam Smith, dyrektor naczelny Newcastle, przyznała, że ​​rządy mogą stanowić prawo, ale nie mogą urzeczywistnić gotowości do długowieczności. Mówi, że miasta muszą być katalizatorami zmian. Ponieważ miasta są naturalnie międzypokoleniowe, uwzględnianie potrzeb i zainteresowań wielu pokoleń w planowaniu urbanistycznym „nie dotyczy domów opieki – chodzi o rozmowy przy kawie i koktajlach.”

Nowa mapa życia spotyka miasto długowieczności

The Konferencja była częścią szerszego partnerstwa między NICA i Stanford Center on Longevity. Ma na celu przewodzenie innowacjom w zakresie starzenia się, opierając się na dwóch powiązanych koncepcjach, Nowej Mapie Życia Stanforda i ramach NICA City of Longevity.

Starzenie się nie zaczyna się, gdy się starzejemy. Zaczyna się w łonie matki i trwa do naszych grobów. Na konferencji wezwano do przejścia od skupiania się na reaktywnych, „starzejących się społeczeństwach” do lepiej przygotowanych, „długowiecznych miast”, zaprojektowanych z integracyjnym podejściem do całego życia. Wymaga to zmiany postrzegania i norm w całych sektorach – od ochrony zdrowia i mieszkalnictwa po transport. Nie wspominając już o zachowaniu milionów. Z miastami jako laboratorium zarówno do badań, jak i wdrożeń.

Miasta są już w ruchu, ale często w odmiennym szeregu niepowiązanych ze sobą inicjatyw. Od Lizbony i Bergamo po Buenos Aires i Belfast, miasta eksperymentują i reagują na nową długowieczność. Buenos Aires aktywnie popycha swoją 15-milionową populację od opieki do profilaktyki za pomocą programu samoodpowiedzialności. Każdy obywatel jest przypisany do zespołu podstawowej opieki zdrowotnej i połączony z nim za pomocą prostej aplikacji. Tel Awiw mobilizuje swoje służby miejskie, umieszczając możliwości w ciężarówkach, które dostarczają ludziom usługi centralne. Barcelona, ​​której brakuje przestrzeni, rozpoczyna inicjatywę Superblocks, aby zmienić priorytety przestrzeni publicznych. Miasto chce umieścić obywateli – a nie samochody – na środku swoich ulic. Miasta tętnią energią wokół tematu, było to wyczuwalne w Newcastle. Jak teraz zbudować elementy w bardziej współdzielonym, inteligentnym podejściu opartym na danych?

Powstanie „Ilities” – Aktywność, mobilność, chodzenie

„Magiczną pigułką” długowieczności jest utrzymywanie ludzi w ciągłym ruchu – z kontekstami, które to ułatwiają. Niekoniecznie z bardziej przyjaznymi miastami, ale bardziej aktywnymi. Ludzie nie przestają się ruszać, bo się starzeją, starzeją się, bo przestają się ruszać. Transport, mieszkalnictwo i dieta muszą zostać zaktualizowane, aby popchnąć ludzi z powrotem do bardziej zielonych, mniej zanieczyszczonych i bardziej przyjaznych dla pieszych centrów miast – po pandemii, w której wiele osób uciekło od tego modelu. Zagęszczanie będzie mantrą miasta długowieczności – uwspólnianie usług i maksymalizacja ich wykorzystania. Jeśli ludzie będą pracować dłużej w wieku 60 i 70 lat, dostępność i transport staną się niezbędne.

Jednym z dzisiejszych wyzwań projektowych są silosy, w których działa wiele usług metropolitalnych, takich jak opieka zdrowotna, mieszkalnictwo czy transport. Nie opracowują razem strategii długowieczności, ale wszystkie są zaangażowane i istotne. Włączenie długowieczności do głównego nurtu w grupach obejmujących wiele interesariuszy jest dziś pilnym zaproszeniem.

Strategie dotyczące klimatu i długowieczności wyraźnie się pokrywają. Mają one również wpływ na turystykę, która jest siłą napędową finansowej kondycji wielu miast. Tworzenie bardziej zielonych miast sprawia, że ​​są one bezpieczniejsze i zdrowsze dla osób w każdym wieku. Dzięki temu stają się one również bardziej atrakcyjnymi celami podróży. Wiele miast wyraźnie widzi możliwości biznesowe „srebrnego dolara” i przewagę starszych podróżników w turystyce miejskiej. Turystyka się zmieniła, ludzie chcą bardziej autentycznych doświadczeń, a rodziny rezerwują więcej wycieczek międzypokoleniowych. Wyjątkowe miejsca – i miasta, które można sfotografować – zapewniają to.

Łączenie kropek – i danych

Aby uniknąć wprowadzania innowacji przez tak wiele miast w izolacji, NICA uruchamia internetowy zestaw narzędzi oparty na sztucznej inteligencji, aby spróbować połączyć elementy zmiany. Dzięki modelowi inspirowanemu chemią zaprasza miasta do budowania strategii długowieczności z elementów bazy danych istniejących inicjatyw. I publikuj swoje podejście, wyniki i dane, tworząc referencyjną bibliotekę pomysłów dla miast na całym świecie. Będzie to oprogramowanie typu open source, stale ewoluujące i swobodnie dostępne dla decydentów i obywateli.

Yochai Shavit z Stanford Center on Longevity marzy o wszystkich danych, które miasta mogłyby gromadzić, aby pomóc we wspieraniu zdrowego starzenia się. Od wskaźników zdrowotnych, takich jak wskaźniki możliwości poruszania się pieszo i dostępność opieki zdrowotnej, po jakość powietrza i natężenie ruchu na drogach. Miary zdrowia psychicznego, takie jak procent terenów zielonych do poziomu stresu. Lub miary przynależności i mieszania międzypokoleniowego. Trwa dążenie do ilościowego określenia – a następnie monitorowania – wielu elementów zdrowego starzenia się w środowiskach miejskich.

Wprowadzanie ludzi na pokład

Zdrowe starzenie się zależy zarówno od indywidualnych zachowań, jak i strategii miejskich. Jak więc skłonić ludzi do ruchu, spania, jedzenia prawdziwego jedzenia i odstresowania się w świecie zachęcającym ich do czegoś przeciwnego? Guendalina Graffigna z Universita