Nowe Delhi: Rząd dodał nowe postanowienie do projektu ustawy o usługach nadawczych (regulacja), które przyznaje rządowi centralnemu uprawnienie do nakazania każdemu dostawcy usług internetowych lub firmie mediów społecznościowych podjęcia „odpowiednich działań w celu wdrożenia” ustawy, poinformowało Ministerstwo Informacji i Nadawania (MIB) interesariuszy w swojej prezentacji podczas konsultacji 9 lipca. W tej samej prezentacji MIB przyznało również, że dla interesariuszy wpływ włączenia OTT i usług wiadomości cyfrowych był głównym punktem zainteresowania w ustawie.

Projekt ustawy został udostępniony do konsultacji publicznych 10 listopada. Na spotkaniu 9 lipca sekretarz I&B poprosił wyższych urzędników o udostępnienie zaktualizowanego projektu zainteresowanym stronom w celu otrzymania uwag do 31 lipca, ale projekt nie został do tej pory udostępniony.

Podczas prezentacji z 9 lipca, dyskusji tego samego dnia i wiadomości e-mail wysłanej 3 czerwca (po spotkaniu z 29 maja) MIB jasno stwierdziło, że istnieje różnica między nadawcami liniowymi a usługami nadawania na żądanie, którą projekt ustawy uznaje, zezwalając na różne kody programów i reklam dla nich. MIB dokona również przeglądu istniejących kodów programów i reklam, a wszystkie nowe kody zostaną opracowane dopiero po należytych konsultacjach.

MIB poinformował, że w nowym projekcie nadawcy OTT i wiadomości cyfrowych zostali zwolnieni z kar za niepoinformowanie rządu o osiągnięciu określonego progu. Zgodnie z projektem z listopada świadczenie usług nadawczych bez rejestracji lub po jej wygaśnięciu pociągało za sobą karę grzywny w wysokości ₹10 lakh i/lub kara pozbawienia wolności do dwóch lat za pierwsze przestępstwo i grzywna w wysokości ₹50 lakh i/lub kara pozbawienia wolności do pięciu lat za kolejne przestępstwa.

W przeciwieństwie do wszystkich innych nadawców uwzględnionych w projekcie ustawy, którzy mają obowiązek zarejestrować się w rządzie, zarówno usługi nadawcze OTT, jak i każda osoba „nadająca programy informacyjne i publicystyczne” online, w tym za pośrednictwem mediów społecznościowych, muszą powiadomić rząd centralny o swojej działalności, jeśli mają indyjskich abonentów lub widzów przekraczających określony próg.

W nowym projekcie MIB zmieniło również definicję „nadawania”, usuwając sformułowanie „o jedno za dużo” i dodając słowo „tekstowy”, które obejmuje również „treść tekstową, taką jak zwoje” – czytamy w wiadomości e-mail z 3 czerwca.

Usługi przesyłania strumieniowego będą w nowym projekcie uznawane za „usługi nadawcze”, a nie „sieci nadawcze”. Dodano również definicje „wydawcy treści informacyjnych i dotyczących bieżących wydarzeń”, „wydawcy treści redagowanych online”, „operatora usług nadawczych OTT” i „nadawcy wiadomości cyfrowych”.

Obawa wspomniana w prezentacji z 9 lipca dotyczyła małych zespołów „nadawców usług OTT i cyfrowych” — od pojedynczej osoby do bardzo małego zespołu. „Osiągnięcie progu abonentów wynoszącego 10 lakhs itp. nie jest zbyt wysokie i mogą one również podlegać przepisom projektu ustawy” – głosi obawa. MIB stwierdził, że zostanie to rozważone w trakcie procesu stanowienia przepisów. Co istotne, mimo uznania obaw, MIB nie uznał, że usługi wiadomości cyfrowych mogą być podobnie małe.

Skład Content Evaluation Committee (CEC), który jest zobowiązany do wstępnej certyfikacji wszystkich treści przed ich emisją, zostanie ustalony przez nadawców w zaktualizowanym projekcie. Certyfikaty wydawane przez CEC nie będą już zawierały żadnych szczegółów, które mogłyby identyfikować certyfikatorów.

Indian Broadcasting & Digital Foundation (IBDF), branżowa organizacja zrzeszająca nadawców telewizyjnych, do której należą m.in. Star, Viacom 18 i Times Television Network, w lutym zaleciła całkowite zniesienie CEC, ponieważ mogłoby to doprowadzić do wstępnej cenzury, a byłoby nieopłacalne z ekonomicznego punktu widzenia.

Negatywna lista, czyli treści, które nie będą wymagały certyfikacji ani weryfikacji przez CEC, została uwzględniona w zaktualizowanym projekcie. Ówczesny sekretarz I&B Apurva Chandra wspomniał o niej w listopadzie, przedstawiając projekt ustawy, ale nie była ona częścią listopadowego projektu. W nowym projekcie programy takie jak wiadomości i bieżące wydarzenia, programy już certyfikowane przez CBFC, wydarzenia na żywo itp. są częścią tej listy.

W nowym projekcie, aby rozwiać obawy dotyczące niezależności i konieczności istnienia Rady Doradczej ds. Nadawania (BAC), która ma rozpatrywać skargi nierozstrzygnięte przez organy samoregulacyjne, pięciu członków nominowanych przez rząd centralny z pięciu ministerstw nie będzie mogło głosować.

Usługi nadawcze OTT zostały również zwolnione z nadawania obowiązkowych kanałów, co było wymogiem określonym w klauzuli 6.

W nowym projekcie uwzględniono również niektóre zalecenia Traia, takie jak utworzenie piaskownicy regulacyjnej i funduszu rozwoju technologii dla sektora nadawczego, a także przepisy dotyczące obowiązków dostawców usług nadawczych w zakresie zarządzania kryzysowego.

W odpowiedzi na obawy dotyczące uzależnienia projektu ustawy od ponad pięciu tuzinów aktów delegowanych MIB stwierdziło, że są one „kluczowe dla zapewnienia elastyczności i możliwości dostosowania” przepisów regulujących sektor nadawczy.

Projekt listopadowy pozwolił rządowi centralnemu na wprowadzenie przepisów regulujących usługi inne niż usługi nadawcze, które są „ściśle powiązane” z sieciami lub usługami nadawczymi. W e-mailu MIB wyjaśnił, że miał on na celu regulację „teleportów, furgonetek DSNG i innych podobnych usług, a do projektu ustawy dodano ilustrację, aby usunąć wszelkie niejasności”.

W odpowiedzi na sugestię, że państwowa stacja Prasar Bharti powinna podlegać tym samym regulacjom, co inni nadawcy, MIB poinformowało, że kwestie związane ze stacją DD Free Dish są rozpatrywane przez MIB osobno.