Michael J. Fox pamiętał, jak po raz pierwszy przyjechał do Nowego Jorku na spotkanie z Jane Pauley w programie „The Today Show”. „Ja i mój przyjaciel, który przyjechał ze mną do Nowego Jorku, wędrowaliśmy po Piątej i byliśmy na śniadaniu. I to było 20 $. Straciłem ***. Powiedziałem: „Dwadzieścia dolarów?!?”

W tym czasie Fox promował nowy program „Family Ties”, a ja przedstawiłem w Hollywood nowe nazwisko: Michael J. Fox, u progu bardzo świetlanej przyszłości. „Family Ties” zadebiutował 40 lat temu i po nagraniu pierwszego programu z publicznością na żywo wiedział, że trafił.

Wiedział, że coś znalazł – i moment, w którym to znalazł: „Właśnie zrobiłem tę rzecz ad lib, w której miałem powiedzieć„ Cześć, tu Alex Keaton ”, a ja po prostu powiedziałem„ Cześć, to jest Alexa P. Keatona. I stało się to dużą częścią tej postaci”.

„Jest P zabawne? – zapytał Pauley.

„P Jest zabawne”, powiedział Fox. „P jest perkusyjny. Perkusyjne P!”

Parkinsona? Nie śmieszne: nieuleczalna choroba zwyrodnieniowa. Ale od lat Fox śmieje się, opisując chorobę Parkinsona jako prezent: „To dar, który wciąż bierze”.

Pauley powiedział: „Za każdym razem, gdy cię widzę, widzę, że zabrało ci trochę więcej”.

„Minęło ponad 30 lat; niewielu z nas miało tę chorobę przez 30 lat” – powiedział. „Dobrze jest mieć Parkinsona”.

Jak miliony wiedzą aż za dobrze. „Dla niektórych rodzin, niektórych ludzi to koszmar. To piekło na żywo” – powiedział. „Muszą radzić sobie z rzeczywistością, która jest poza zrozumieniem większości ludzi”.

Fox jako pierwszy mówi, że ma zalety: „Moje życie jest tak ustawione, że jeśli będę musiał, mogę spakować ze sobą chorobę Parkinsona”.

„Ale w pewnym momencie Parkinson zadzwoni do ciebie, prawda?” — zapytał Pauley.

„Tak, to jest, wali w drzwi. Tak, to znaczy, nie będę kłamać. Robi się ciężko, robi się coraz trudniej. Robi się coraz trudniej. Każdego dnia jest trudniej. Ale, ale to jest, to jest tak to jest. To znaczy, wiesz, z kim się w tej sprawie widzę?

Nawet rozmowa ma swoją cenę, jak pokazał nam pięć lat temu w „Sunday Morning”.

„Mogę się uspokoić, ale nie będę tak ożywiony” – powiedział. Wciąż, ale cicho. „Nie mogę mówić, [because] Zaczynam się ruszać”.

Od 2017: walka Michaela J. Foxa z chorobą Parkinsona

Więcej niż drżenie i niewyraźna mowa, sztywność mięśni, wyczerpujące szarpnięcia i skręty; to były upadki i złamane kości. „Miałem operację kręgosłupa. Miałem guza na kręgosłupie. Był łagodny, ale utrudniał mi chodzenie” – powiedział. „A potem zacząłem łamać rzeczy. Złamałem tę rękę, a ja złamałem tę rękę, złamałem ten łokieć. Złamałem twarz. Złamałem rękę”.

— Upadek na rzeczy?

„Co jest wielkim zabójcą przy chorobie Parkinsona. Upada, zasysa jedzenie i dostaje zapalenia płuc. Wszystkie te subtelne sposoby, które cię dopadają”. Nie umierasz z choroba Parkinsona; umierasz z Parkinsona. Nie będę miał 80. Nie będę miał 80.

Myśli o śmiertelności, ale w wieku 61 lat delektuje się swoją przeszłością. „Musiałem przejść przez naszą jaskinię, pokój telewizyjny. Spojrzałem w górę i zobaczyłem, że właśnie leciał „Powrót do przyszłości”, dopiero się zaczynał. I nie widziałem go od 1987 roku. Nie widziałem tego ”.

Jak wspomina, czekała na niego Tracy Pollan, jego żona od 35 lat. „Usiadłem na sofie. Jakieś cztery lub pięć minut później Tracy mówi:„ Co robisz? Gdzie jesteś? I powiedziałem: „Powrót do przyszłości” jest włączony. Powiedziała: „Oglądasz „Powrót do przyszłości”? I powiedziałem: „Tak, wiesz, jestem w tym naprawdę dobry!”

Latem 1985 roku Michael J. Fox był najgorętszym nazwiskiem w Hollywood, nie tylko filmem nr 1 („Powrót do przyszłości”), ale także numerem 2 („Nastoletni wilkołak”) i czołowym programem telewizyjnym, który uchwycić 20-30% widowni – dziś nie do pomyślenia. „W czwartkową noc, idąc korytarzem hotelu i w każdym pokoju, słyszałem„ Więzi rodzinne ”i to było ogromne” – powiedział Fox.

– Jak sobie poradziłeś z tą sławą?

– Zaryzykowałem – odpowiedział. „Kocham to.”

W uznaniu jego pracy przy fundacji stary przyjaciel Woody Harrelson wręczył Foxowi w zeszłym roku honorowego Oscara. W swoim przemówieniu akceptacyjnym Fox przyznał Harrelsonowi: „Wyrządziliśmy trochę szkód”.

Pauley zapytał: „Czy to możliwe, że ty zrobił jakieś uszkodzenie?”

„Tak, bardzo możliwe” – odpowiedział Fox. „To znaczy, jest tak wiele sposobów, na które możesz, że mogłem się zranić. Mogłem uderzyć się w głowę. Mogłem wypić za dużo w pewnym okresie rozwojowym. Najprawdopodobniej myślę, że byłem wystawiony na działanie jakiejś substancji chemicznej. Mówimy, że genetyka ładuje broń, a środowisko pociąga za spust.

Fundacja Michaela J. Foxa zebrała 1,5 miliarda dolarów na badania, aw tym miesiącu ogłosiła przełom: biomarker choroby Parkinsona, który może oznaczać szybszą diagnozę i leczenie.

„To wszystko zmienia” – powiedział Fox. „Wiem, gdzie jesteśmy teraz, za pięć lat będą w stanie powiedzieć, czy to mają, będą w stanie powiedzieć, czy kiedykolwiek to dostaną, będziemy wiedzieć, jak to leczyć”.

Jego rodzina („Dziecko, które kocham najbardziej, to to, z którym jestem w tym czasie”) pojawia się w nowym filmie dokumentalnym o Foxie, jego życiu, karierze i oczywiście chorobie Parkinsona, zatytułowanym „Still” (debiut w Apple TV+ 12 maja).

Pauley zapytał: „Co robi Nadal sugerować, przywoływać?”

„Nigdy nie mogłem być spokojny, dopóki nie nie mogłem bądź spokojna – odpowiedział.

„Wciąż ma inne znaczenie. Wciąż tu jest. Nadal zaangażowany”.

— A ja wezmę je wszystkie!

A w „Still” widzimy to wszystko, gdy Fox traci równowagę, ale nie swoją godność ani poczucie humoru. Kiedy upada na ulicę witając się z przechodniem, wchodzi z puentą: „Zwaliłeś mnie z nóg”.

„Mam śmiech!” powiedział Pauley.

„Wszystko dla śmiechu!” odpowiedział.

Michael J. Fox to poważna osoba: zabawna, ale mądra.

Pauley powiedział: „Nigdy w twoim życiu nie było okresu, który nie byłby niesamowity”.

„Bardzo dobre życie”.

„I perwersyjnie jest to mówić, ale to rodzaj„ czarującego ”życia”.

„O to chodzi; to jest żart” – powiedział Fox. „Zdaję sobie sprawę, jak trudne jest to dla ludzi i zdaję sobie sprawę, jak trudne jest to dla mnie. Ale mam pewien zestaw umiejętności, które pozwalają mi sobie z tym radzić. I z wdzięcznością zdałem sobie sprawę, że optymizm jest trwały. A jeśli możesz znaleźć coś, za co możesz być wdzięczny, a potem możesz znaleźć coś, na co będziesz czekać, i kontynuuj.

Aby obejrzeć zwiastun filmu „Still”, kliknij odtwarzacz wideo poniżej:

Po więcej informacji:

Historia wyprodukowana przez Mary Raffalli. Redaktor: Lauren Barnello.