Autor tego artykułu stojący w pobliżu sarkofagu króla Jana Sobieskiego III w krypcie katedry na Wawelu. Źródła zdjęć: profesor Arkaja Goswami.

Autor przez lata badał powstanie i upadek polskiej potęgi w Europie, waleczność króla Jana Sobieskiego III, wybawiciela Europy przed tureckim niebezpieczeństwem, oraz historię prześladowań Polaków przez nazistów. Historia Polski jest zasadniczo podobna do historii Indii pod względem nikczemnych okresów okupacji i walecznych walk Polaków i Hindusów o niepodległość, istnieje także zauważalne podobieństwo w męstwie króla Jana Sobieskiego III i indyjskich wojowników, takich jak Chatrapati Shivaji Maharaja (członek jego dynastii w latach 1943-1948 udzielał schronienia w Maharasztrze Polakom uciekającym przed prześladowaniami). Aby dowiedzieć się więcej o historii Polski, autor postanowił odwiedzić Kraków, starożytną stolicę Polski i znajdującą się w tym mieście katedrę na Wawelu, zwaną Panteonem Polskim.

Pomnik Grunwaldzki

Autor tego artykułu w pobliżu Pomnika Grunwaldzkiego (Symbolu Polskiego Męstwa) w Krakowie. Źródła zdjęć: profesor Arkaja Goswami.

W katedrze na Wawelu, która była także miejscem ich pochówku, odbywały się koronacje królów polskich. Tutaj znajduje się grób św. Stanisława, na którym Polacy zawiesili chorągwie pokonanych niemieckich Krzyżaków z bitwy pod Grunwaldem (Tannenberg) z 1410 r. W tej bitwie król Władysław II (Władysław II Jagiełło), który również jest w tej bitwie pochowany katedrę, pokonał niemieckich Krzyżaków. Pomnik upamiętniający to zwycięstwo odsłonięto w Krakowie 15 lipca 1910 roku, w 500. rocznicę bitwy pod Grunwaldem. Został wysadzony w powietrze przez Niemców podczas II wojny światowej, ponieważ był symbolem polskiego narodu i miał zapewnić dominację Europy przez niemiecką „rasę panów”. Pomnik odrestaurowano po wojnie i odsłonięto 16 października 1976 r. Oprócz zniszczenia pomnika upamiętniającego polskie męstwo, naziści dokonali także straszliwych rzezi Polaków.

Cierpienie i ból

Fragment oryginalnego pomnika grunwaldzkiego zachowanego w Muzeum Krakowa. Zdjęcia: Arunansh B. Goswami.

W krakowskiej fabryce emalii Oskara Schindlera, obecnie Muzeum Krakowa, którą odwiedził ten autor, zwiedzający mogą zobaczyć część wspomnianego pierwotnego pomnika, głowę wielkiego księcia litewskiego Witolda, a także dowiedzieć się o zbrodniach popełnionych przez nazistów przeciwko Polakom. W tym muzeum zwiedzający mogą zapoznać się z wypowiedzią nazistowskiego zbrodniarza wojennego i generalnego gubernatora Polski podczas II wojny światowej, Hansa Franka, z datą 6 lutego 1940 r. „Gdybym miał rozwieszać plakaty informujące o każdych siedmiu rozstrzelanych Polakach, lasy w Polsce nie wystarczyłyby do wyprodukowania papieru.” Druga wojna światowa przyniosła śmierć około sześciu milionów obywateli Polski – więcej niż w jakimkolwiek innym kraju – i kolejne miliony wysiedleńców, w tym uchodźców, którzy rozproszyli się po całym świecie, w tym w ojczyźnie autora, Indiach, gdzie maharadżowie z Jamnagar i Kolhapur zapewnił im schronienie.

Oświadczenie Hansa Franka. Zdjęcia: Arunansh B. Goswami.

Podczas gdy bohaterowie Polski usilnie walczyli o zjednoczenie narodu polskiego, naziści próbowali go podzielić. Heinrich Himmler, szef nazistowskiego SS, napisał w ściśle tajnym memorandum: „Musimy podzielić [Poland’s many different ethnic groups] na jak najwięcej części i odłamków.” Studiując historię Europy, okazuje się, że naród polski bardzo cierpiał z powodu ambicji terytorialnych i agresji militarnej kilku wielkich mocarstw w Europie. Na 123 lata, począwszy od 1795 do 1918 r., Polska przestała istnieć; Rosja, Austria (później Austro-Węgry) i Prusy (wchłonięte przez Niemcy w 1871 r.) kontrolowały tereny dzisiejszej Polski. Odrodził się jako naród w 1918 roku dzięki staraniom Józefa Piłsudskiego, jednak wyniszczony przez dwie wojny światowe, naród ten ogromnie wycierpiał przez cały XX wiek.

Miecz Sobieskiego

Autor artykułu na Wawelu. Źródła zdjęć: profesor Arkaja Goswami.

Kilka mocarstw europejskich realizowało swoją politykę powiększania terytorialnego kosztem Polski, ale był taki moment w historii Europy, kiedy polski król uratował Europę przed zniszczeniem, pokonując wielkiego wezyra osmańskiego Merzifonlu Kara Mustafę Paşę. W 1683 roku chrześcijańskie siły humanitarne dowodzone przez króla Polski Jana III Sobieskiego odparły armię sułtana Mehmeda IV dowodzoną przez Karę Mustafę, ratując Europę Zachodnią przed podbojem islamskim. Aby zrozumieć ogrom tego osiągnięcia, należy poznać historię Imperium Osmańskiego.

Powstanie Imperium Osmańskiego jako zagrożenia dla granic Europy wywołało ogromny niepokój kilku ważnych potęg na kontynencie. Z biegiem lat kilku ortodoksyjnych Słowian zostało mianowanych przez Turków muzułmańskimi janczarami za pośrednictwem systemu Devşirme. Autor ten niedawno odwiedził instytucję w Pałacu Topkapi, gdzie odbywał szkolenie. Do roku 1526 sułtan Sulejman Wspaniały pokonał króla Węgier Ludwika II, a duża część Europy została podbita przez Turków, którzy rządzili swoim rozległym imperium z Konstantynopola, niegdyś jednego z największych miast świata chrześcijańskiego. Sułtan Mehmed IV postanowił pokonać Świętego Cesarza Rzymskiego Leopolda I, a jego wielki wezyr Kara Mustafa poprowadził armię z oddziałami pomocniczymi wasali krymskich, wołoskich, mołdawskich i siedmiogrodzkich. Armia, która dotarła do przedmieść Wiednia, liczyła około 150 000 ludzi. Jednak w decydującej bitwie pod Kahlenbergiem Sobieski pokonał Turków.

Według Kazimierza Maliszewskiego: „Trumfalny wjazd Jana III do Krakowa nastąpił po zakończeniu kampanii wojennej 23 grudnia 1683 r. Podczas jego wjazdu do katedry na Wawelu odśpiewano dziękczynne „Te Deum”, a król powieszono przy grobie św. Stanisława wielki sztandar wezyra, który nabył w Wiedniu. Autor artykułu odwiedził kryptę wawelską, gdzie 15 stycznia 1734 roku odbył się pogrzeb tego króla.

Dla Wolności

W pobliżu sarkofagu króla Sobieskiego znajduje się sarkofag Andrzeja Tadeusza Bonawentury Kościuszki (1746–1817), szerzej znanego jako Tadeusz Kościuszko, polskiego wojownika, który walczył w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Karen Dziurzyński Cox pisze dla Instytutu Rewolucji Amerykańskiej dla Towarzystwa Cincinnati, że był synem wolności: „Kiedy opuszczał Amerykę, Kościuszko rozkazał, aby sprzedano cały jego amerykański majątek i wykorzystano go do zakupu i uwolnienia zniewolonych, stając się jednym z pierwsi bohaterowie wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, którzy otwarcie sprzeciwili się niewolnictwu”.

Tablica upamiętniająca wkład Kościuszki w historię USA. Zdjęcia: Arunansh B. Goswami.

Historia Polski uczy, jak ważna jest wytrwałość. Polacy ciężko pracowali i zmagali się z wieloma przeciwnościami losu, aby uczynić swój kraj miejscem, w którym poziom życia jest wysoki, a ludzie szanują swoich historycznych bohaterów. Ci, którzy planują odwiedzić Polskę, powinni odwiedzić Kraków nie tylko ze względu na to, że jest to piękne miasto, ale także dlatego, że znajduje się tu serce polskiego narodu, Katedra Wawelska, w której pochowanych jest wielu mężczyzn i kobiet z dawnych czasów, którego wielkość docenia zarówno naród polski, jak i kilku innych. W artykule autor podjął próbę pomocy obcokrajowcom w zrozumieniu wagi studiowania polskiej historii wojskowości i uznania wielkiego wkładu Polonii w zachowanie kultury europejskiej.