Autorzy: Karen Rubin, Eric Leiberman i Sarah Falter

Travel Features Syndicate, goingplacesfarandnear.com

Ruiny Inków w Pisac w Świętej Dolinie w Peru to nasze pierwsze wprowadzenie podczas tej jednodniowej wycieczki Alpaca Expeditions do ogromnej skali projektów budowlanych Inków. Chociaż wcześniej istniały tu osady, które budowały tarasy (przed Inkami istniały dwa inne duże imperia), to cesarz Inków Pachacuti, który podbił ten obszar w połowie XV wieku, nakazał budowę rozległego kompleksu górskiego obejmującego 162 akry.

Pachacuti (który zbudował także Machu Picchu, nasz ostateczny cel na czterodniowej/trzydniowej wyprawie Inca Trail) zbudował Pisac jako wielofunkcyjną rezydencję, cytadelę, obserwatorium i miejsce kultu religijnego. To było jego odosobnione królewskie schronienie z dala od upału Cusco, gdzie on i szlachta mogli „odpocząć” między kampaniami wojskowymi, odprawiać ceremonie rytualne i religijne oraz być schronieniem obronnym. Francisco Pizarro i hiszpańscy konkwistadorzy zniszczyli kompleks Inków. W rzeczywistości wydaje się, że większość tego, co kojarzymy z Imperium Inków, przeszło pod panowanie Sapa Inca („głównego przywódcy”) Pachacuti-Cusi Yupanqui, którego imię oznaczało „trzęsący ziemią ”. Począwszy od 1438 roku, on i jego syn Tupac Yupanqui rozpoczęli daleko idącą ekspansję, w wyniku której znaczna część dzisiejszego terytorium Peru znalazła się pod panowaniem rodziny Inków – Aleksandra Wielkiego z Ameryki Południowej.

W czasie hiszpańskiego podboju w 1536 r. Imperium Inków rozciągało się na 3000 mil, połączone rozbudowaną siecią dróg i zbudowało te monumentalne budowle w Cuzco, Pisac, Ollantaytambo i Machu Picchu – bez korzyści ze zwierząt pociągowych, takich jak koń , koło, narzędzia żelazne lub stalowe, język pisany lub waluta.

Jak to było możliwe?

Pisac, stanowisko archeologiczne Inków © Karen Rubin/goingplacesfarandnear.com Nasz przewodnik po Alpaca Expeditions Jaime wyjaśnia, jak było zorganizowane społeczeństwo Inków – jego zasady pracy i pracy.

„Inkowie mieli trzy warstwy pracy”, mówi nam Jaime: Anyi (wzajemność); Minka (społeczności pracują razem) i Mita (podatek od pracy, gdzie każdy mężczyzna musiał co roku odbyć od dwóch do trzech miesięcy służby rządowej lub służyć w wojsku). Łącząc władzę polityczną z władzą religijną, lud powołany do budowy pałaców i świątyń Inków czynił to zarówno z oddania bogu, jak iz obowiązku służenia państwu.

Zachowaniem społecznym rządziły trzy zasady moralne: Mam sua: Nie kradnij; Mam llullę: Nie kłam; I Mamo Quella: Nie bądź leniwy.

Ile czasu zajęłoby zbudowanie Pisac? Jaime mówi, że każdy władca wyznaczyłby swój własny projekt, który musiałby zostać ukończony za jego życia, a nie pozostawiony następcy (dlatego większość z tych miejsc, które widzimy, nie została ukończona).

W najwyższym punkcie Pisac, na wysokości 11 791 stóp, znajduje się wieża strażnicza, z której strażnicy wysyłali i odbierali wiadomości, dmuchając w konchę. Może ogłosić, że król Inków nadchodzi i być gotowym, lub groźba.

Inkowie czcili górę i skały, więc raczej integrowali kontury góry ze strukturą niż ją zmieniali, budując na szczycie skały macierzystej.

Jaime wyjaśnia, jak zbudowano tarasy – jak budowano je od dołu do kamiennej ściany, wkopując kilka stóp w ziemię, używając drzewa jako dźwigni, wypełniając trzy warstwy materiału – gleba-żwir-duże kamienie – aby woda spłynęła na dolny taras. Używali prymitywnego narzędzia – długiego kija z kamiennym lub metalowym ostrzem, a jeden człowiek używał go jak łopaty, a drugi przewracał ziemię.

Rodzina Inków była „czysta”, ale mogła mianować wodza nie-Inków. Ktoś mógł wznieść się do rangi szlacheckiej, jeśli miał umiejętności. Władca Inków miałby oficjalną żonę, która również byłaby Inką, i tylko jej dzieci dziedziczyłyby, ale mógł mieć tyle konkubin, ile chcieli, i miałby dziesiątki dzieci.

„To było bardzo zorganizowane (i kontrolowane) społeczeństwo”.

Przy innym punkcie widokowym widzimy, gdzie w klifie zrobiono około 3000 dziur – stworzonych przez rabusiów grobów. W tym miejscu ludzie byli chowani w jaskiniach wraz z ich dobytkiem, aby mieli je dla następnego świata. Król i szlachta zostali jednak zmumifikowani i umieszczeni w mauzoleum.

Widzimy także pozostałości przedinkaskich osad na klifach. „Bali się kanibali”, którzy wierzyli, że mogą pochłonąć moc swojej ofiary. „Było to praktykowane do połowy XIX wieku”. Również 1000-2000 lat temu było tam więcej dzikich zwierząt, a ludzie dla bezpieczeństwa mieszkali w klifach.

Jedziemy do miasta Pisac, które zostało zbudowane w dolinie pod ruinami przez namiestnika Toledo w latach siedemdziesiątych XVI wieku, gdzie Eric znalazł lokalną andyjską restaurację online na lunch.

Pisac słynie z rynku. Oficjalne dni targowe to wtorek, czwartek i niedziela, podczas których plac Plaza Constitución jest wypełniony, ale rynek jest najbardziej zajęty w niedzielę, kiedy rdzenne społeczności Quechua z okolic przyjeżdżają do miasta, aby sprzedać swoje produkty i zaopatrzyć się w zapasy na cały tydzień. Mamy bardzo mało czasu na zbadanie rynku. (Musimy wrócić do Cuzco o 18:00 na naszą obowiązkową orientację na wyprawę Alpaca Expeditions do Machu Picchu.)

Chcielibyśmy również odwiedzić muzeum Comunitario de Pisac, które zostało otwarte w 2009 roku z wystawami dotyczącymi produkcji ceramiki i tradycyjnych tekstyliów wytwarzanych przez lokalne społeczności Quechua. Obecności Inków na tym terenie poświęcona jest sala obejmująca jej rozwój od okresu archaicznego (7000 do 800 pne) do okresu imperialnej ekspansji państwa Inków (1400 do 1535). W muzeum znajduje się graficzna prezentacja różnych obszarów cesarskiego miasta, a także różne przedmioty i pozostałości ceramiczne (w tym mumie Inków).

Ollantaytambo

Po obiedzie jedziemy 1,5 godziny dalej do Ollantaytambo, fascynującego i ogromnego miejsca Inków zbudowanego w czasach świetności Inków, które stanowi doskonałą zapowiedź tego, czego doświadczymy w Machu Picchu. Tutaj widzimy formacje skalne przedstawiające boga Inków, Wiracocha (boga stworzenia) oraz kościół św. Jakuba na szczycie miejsca Inków.

Duże głazy, każdy o masie 40-50 ton, zostały tak precyzyjnie wykończone z zakrzywionymi i wypukłymi krawędziami i umieszczone, że wskazują, że ta struktura mogła być świątynią; głazy, które są w zasadzie spiętrzone, pokazują, że nigdy nie został ukończony. Zwraca uwagę na niewielki kąt nachylenia ściany – mający zapewnić stabilność w przypadku trzęsienia ziemi.

„Wierzyli, że skały są istotami” — mówi Jamie. „Od kamieniołomu do konstrukcji mogą bić skałę (a nie osobę)”, aby zmusić ją do współpracy. W kamieniołomie byłby model konstrukcji, którą budowali z ceramiki lub kamienia, a większość rzeźb zostałaby wykonana tam, gdzie było więcej miejsca, ostatnie szlify zostałyby wykonane na miejscu. W oddali widzimy dwa kamieniołomy, ale nie do pojęcia, jak udało im się przenieść te wielotonowe głazy.

W Świątyni Wody widzimy, jak Inkowie używali wody zarówno do nawadniania, jak i do picia. Otwór okienny został wycięty, aby zrównać się z przesileniem, a woda kierowana z rzeki miała być kierowana z powrotem do kanału.

Martwiłem się, że sapię i sapię wspinając się po miejscu – zdając sobie sprawę, że była to część mojej aklimatyzacji do wysokości, ale martwiłem się, że nie wróży to dobrze dla wędrówki Inca Trail, którą mieliśmy rozpocząć następnego ranka. Na wpół wyobrażałem sobie, że przewodnik Alpaca Expeditions klepnie mnie po ramieniu i powie, że nie nadaję się na tę wyprawę.

Można tu z łatwością spędzić 2-4 godziny – jest tak wiele do odkrycia – a następnie spędzić czas na wspaniałym targu w absolutnie uroczej wiosce ze sklepami z artykułami metalowymi, kuchennymi i domowymi. Ale musimy się spieszyć z powrotem – do Cuzco mamy około 3 godzin jazdy – aby dostać się na naszą obowiązkową orientację o 18:00 w biurach Alpaca Expeditions na naszą wędrówkę Inca Trail.

Następnego ranka, kiedy nasz autobus wiozący naszą grupę na początek szlaku Inków zatrzymuje się w tej samej wiosce, aby zabrać parę z ich hotelu, zdajemy sobie sprawę, że mogliśmy zorganizować naszą wycieczkę inaczej – zrobiliśmy orientację wieczorem, kiedy przyjechaliśmy i zatrzymałem się na noc w Ollantaytambo. Wtedy moglibyśmy mieć więcej czasu, aby naprawdę cieszyć się tym miejscem i wioską, i zamiast odbierać nas z naszego hotelu w Cuzco o 4 rano, mogliśmy zostać odebrani tutaj o 6 rano. (W tym scenariuszu i tak zostawilibyśmy bagaż z powrotem w hotelu Amaru Inca w Cuzco, do którego wrócimy po Inca Trail do Machu Picchu, i po prostu zabralibyśmy ze sobą to, co zabraliśmy na trekking.)

Można też połączyć pobyt w Ollantaytambo z Machu Picchu bez czterodniowego trekkingu Inca Trail. Alpaca Expeditions ma różne opcje wycieczek z krótszą wędrówką lub bez.

Zezwolenia na wędrówkę Inca Trail są ograniczone do zaledwie 200 wędrowców dziennie i są rezerwowane z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem.

Aby zobaczyć wszystkie opcje zwiedzania, odwiedź Alpaca Expeditions, USA Telefon: 202-550-8534, info@alpacaexpeditions.com,

Aby skontaktować się z Departamentem Stanu USA w celu uzyskania najnowszych informacji na temat podróży do Peru: https://travel.state.gov/content/travel/en/international-travel/International-Travel-Country-Information-Pages/Peru.html.

Dalej: Trekking Szlakiem Inków do Machu Picchu

__________________

© 2023 Travel Features Syndicate, oddział Workstyles, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Odwiedzać www.goingplacesfarandnear.com I travelwritersmagazine.com/TravelFeaturesSyndicate/. Blogowanie o godz goplacesnearandfar.wordpress.com I moralcompasstravel.info. Odwiedzać instagram.com/going_places_far_and_near oraz instagram.com/bigbackpacktraveler/ Wyślij komentarze lub pytania na adres FamTravLtr@aol.com. Tweetuj @TravelFeatures. „Polub” nas na facebook.com/NewsPhotoFeatures