Mike Shuster, który przez trzydzieści lat relacjonował świat dla NPR, zmarł w wieku 76 lat
Przypis wydawcy: Daniel C. Sneider, wykładowca studiów Azji Wschodniej na Uniwersytecie Stanforda, były korespondent zagraniczny i przyjaciel Mike’a Shustera, był szefem moskiewskiego biura ds. Monitor nauki chrześcijańskiej w latach 90., kiedy tam mieszkał Shuster. Daje takie uznanie:
Mike Shuster, wielokrotnie nagradzany korespondent zagraniczny i dyplomatyczny National Public Radio, zmarł w poniedziałek. Przez ponad trzydzieści lat pracy jako reporter i redaktor jego prace obejmowały cały świat i uczyniły go naocznym świadkiem niektórych z najbardziej doniosłych wydarzeń we współczesnej historii.
Jego rodzina poinformowała, że Shuster zmarł w domu w południowej Kalifornii z powodu powikłań związanych z chorobą Parkinsona. Miał 76 lat.
Shuster miał długą karierę, rozpoczynającą się na początku lat 70. w Afryce, gdzie spędził pięć miesięcy, relacjonując wojnę domową w Angoli i podróżując po całym regionie, pracując wówczas dla Liberation News Service.
Dołączył do NPR w 1980 roku i opublikował ponad 3000 artykułów, obejmujących zarówno wojny w Zatoce Perskiej, konflikty w Izraelu i Palestynie, wojnę domową w Bośni i Kosowie, jak i upadek Związku Radzieckiego.
Jako starszy korespondent dyplomatyczny Shuster zajmował się kwestiami nierozprzestrzeniania broni nuklearnej i broni masowego rażenia, terroryzmu i regionu Pacyfiku. W szczególności często podróżował do Iranu – co najmniej siedem razy po 2004 r. – gdzie jako jeden z niewielu amerykańskich korespondentów spędzał dłuższy czas.
Shuster rozpoczął karierę w NPR w Nowym Jorku. W słynnej obecnie sprawie jego relacje z procesu notorycznego gangstera Johna Gottiego doprowadziły do historycznej decyzji sądu złagodzącej zakaz FCC dotyczący nadawania przekleństw po tym, jak Shuster nalegał, aby słuchacze musieli wysłuchać tyrad Gottiego zarejestrowanych na podsłuchu FBI.
W 1989 r. został wysłany do Londynu. Stamtąd relacjonował zjednoczenie Niemiec, od ogłoszenia otwarcia muru berlińskiego po ustanowienie wspólnej waluty dla tego kraju, co później określił jako „najbardziej niezwykłą historię w historii moje życie.”
W tym czasie co miesiąc podróżował do Niemiec, aby prześledzić przebieg rewolucji – od euforii ludzi związanej ze swobodą podróżowania, przez upadek Partii Komunistycznej, aż po pierwsze wolne wybory w nowo niepodległym kraju.
Podczas pobytu w Londynie Shuster opisywał także pierwszą wojnę w Zatoce Perskiej.
Miał okazję relacjonować kolejny historyczny moment, kiedy w 1991 roku przeniósł się do Moskwy jako szef biura NPR. Omówił koniec komunizmu sowieckiego, upadek Związku Radzieckiego i powstanie nowo niepodległych państw. Podróżował z odległych krańców Rosji do ogarniętego wojną domową Tadżykistanu.
Jako korespondent dyplomatyczny Shuster kształtował relacje NPR z Bliskiego Wschodu, w tym relacje z drugiej wojny w Zatoce Perskiej i wojny w Iraku. Często donosił z Izraela, relacjonując wojnę z Hezbollahem w 2006 r., wycofanie się z Gazy w 2005 r. i drugą intifadę, która wybuchła w 2000 r.
Począwszy od 2004 r. często podróżował do Iranu, między innymi donosząc na miejscu o wyborach w Iranie w 2009 r. i masowych protestach, które po nich nastąpiły. Jego tygodniowy cykl z 2007 roku zatytułowany „Partyzanci Alego” zgłębiał historię wiary i polityki szyickiej, dostarczając rzadkiego, wszechstronnego spojrzenia na złożoność religii islamskiej i jej wpływ na świat zachodni.
Shuster zdobył wiele nagród za swoje reportaże. Należał do zespołu NPR News, który został uhonorowany nagrodą Peabody Award za relację z 11 września i jego następstw. Był także członkiem zespołów NPR News, które otrzymały nagrody Uniwersytetu im. Alfreda I. duPont-Columbia za relacje z wojny w Iraku (2007 i 2004); 11 września i wojna w Afganistanie (2003); i wojna w Zatoce Perskiej (1992).
W 2003 roku Shuster został uhonorowany za swój serial „Bliski Wschód: stulecie konfliktu” nagrodą Overseas Press Club Lowell Thomas Award i zdobywcą pierwszego miejsca w kategorii reportażu dokumentalnego w konkursie National Headliner Awards. Otrzymał także wyróżnienie od Overseas Press Club w 1999 r. oraz Nagrodę Dziennikarską SAJA w 1998 r.
Po odejściu z NPR w 2013 roku Shuster stał się niezależnym producentem i pisarzem, tworząc The Great War Project – stronę internetową, blog i podcast, które opowiadają historię I wojny światowej i jej skutki sto lat po jej wybuchu. Służył w Prezydenckiej Komisji Stulecia I wojny światowej. Pracował przy kilku projektach seriali telewizyjnych i był starszym pracownikiem w Burkle Center for International Relations na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles.
Shuster pozostawił po sobie długoletnią partnerkę Stephanie Boyd, brata Lee Shustera oraz siostrzeńca Cory’ego Shustera i siostrzenicę Amandę Shuster.
Urodził się 7 lipca 1947 roku w Filadelfii jako syn Morrisa Merle Shustera i Beatrice Ritty Gerber Shuster. Uczęszczał do Williams College w Massachusetts.