WARSZAWA, Polska (AP) — Pianista Eric Guo robił wszystko, tylko nie podróżował w czasie, aby obcować z Chopinem.

1 marca, w dniu obchodzonym jako urodziny Fryderyka Chopina, 21-letni Kanadyjczyk dał jeden koncert w miejscu narodzin tego wirtuoza fortepianu i kompozytora epoki romantyzmu, na zbudowanym za jego życia fortepianie. Następnie udał się do miasta na drugi występ, podczas którego wykorzystał fortepian będący niegdyś własnością Chopina.

„Nie można bardziej związać się z Chopinem niż będąc w miejscu jego urodzenia” – powiedział Guo.

Guo, student Królewskiego Konserwatorium Muzycznego w Toronto, po wygraniu drugiego konkursu został zaproszony do wykonania specjalnych występów z okazji 214. urodzin Chopina Konkurs im. Fryderyka Chopina na instrumentach historycznych. Tego dnia dał dwa recitale, jeden w dworku w Żelazowej Woli, gdzie w 1810 roku urodził się Chopin, obecnie muzeum, a drugi w Filharmonii Narodowej w Warszawie.

„To prawdopodobnie dokładnie ten sam pokój, w którym się urodził, więc jest to, no wiesz, duchowe połączenie” – powiedział Guo. „Naprawdę czuję jedność z Chopinem.”

Polski Instytut Fryderyka Chopina — posługujący się polską pisownią nazwiska kompozytora — rozpoczął konkurs instrumentów okresowych w 2018 roku promowanie historycznych wykonań muzyki Chopina z wykorzystaniem XIX-wiecznych fortepianów lub współczesnych reprodukcji. Odbywa się co pięć lat.

Jest to część szerszego trendu w kierunku instrumentów z epoki, ponieważ eksperci i publiczność próbują dowiedzieć się, jak brzmiały utwory muzyczne w oczach ich własnych kompozytorów. Niektórzy twierdzą, że dzisiejsze zmiany w projektowaniu i grze na instrumentach wymazały subtelności w muzyce; inni po prostu cieszą się nowym podejściem do znanych klasyków.

Fortepiany produkowane w XVIII i XIX wieku były prostsze, lżejsze i mniejsze od współczesnych instrumentów, z węższymi klawiszami i lżejszymi strunami. W rezultacie grają ciszej niż nowoczesne fortepiany.

„Wszystkie te fortepiany z epoki potrafią grać tak cicho, jak to możliwe, i myślę, że wciąż coś w tym jest, wciąż jest w środku rdzeń” – Guo powiedział The Associated Press w ubiegły weekend.

W instrumencie z epoki „Podobają mi się kolory, jakie potrafi stworzyć, a dźwięk jest, no wiesz, nie z tego świata” – powiedział Guo. Z kolei współczesne fortepiany kładą nacisk na mocny, mocny dźwięk – stwierdził.

Współczesne fortepiany są wzmacniane metalem, aby wytrzymać działanie znacznie naprężonych i grubszych strun oraz większych i bardziej skomplikowanych mechanizmów młoteczkowych, dzięki czemu dźwięk dobrze niesie się w dużych salach koncertowych, ale ma też inną jakość.

Guo lubi grać na obu. „To działa w obie strony: epoka pomaga współczesnym i odwrotnie”.

W Warszawie Guo wykonał solową wersję Koncertu f-moll Chopina na współczesnej replice fortepianu Pleyela z 1830 r. wykonanej przez Paula McNulty’ego, a Preludia na Ostatni fortepian Chopina, Pleyel z 1848 roku. Guo stwierdził, że fortepian Chopina ma „aksamitne” brzmienie i pozwala uzyskać „ten rodzaj dotyku, jakiego Chopin naprawdę szukał”.

Guo powiedział, że muzyka Chopina wymaga subtelności zarówno od instrumentu, jak i od wykonawcy. „Zawsze podkreślał, że wszystko powinno być na luzie i zawsze swobodnie, i nigdy nie wydawać twardego brzmienia, i nigdy w imię wirtuozerii. Wirtuozeria, technika służą muzyce.”

Nie oznacza to jednak, że muzyka jest łatwa. „Chopin wiedział o fortepianie i pisał na fortepian”, a wiele jego prac jest „po prostu obciążających technicznie, wyczerpujących, naprawdę dużo wymaga” – powiedział Guo.

To, czy Chopin faktycznie urodził się w dniu, w którym obchodził swoje urodziny, jest przedmiotem sporu wśród jego biografów. Na jego akcie urodzenia widnieje data 22 lutego 1810 r., ale w jego rodzinie święto to przypadało 1 marca.

Chopin od najmłodszych lat uważany był za geniusza muzycznego i już w 1830 roku opuścił Warszawę i udał się do Wiednia, aby poszerzać swoją edukację i poszerzać grono odbiorców. Ostatecznie osiadł w Paryżu, koncertując, ucząc gry na fortepianie i komponując muzykę, częściowo opartą na tańcach polskich, takich jak polonez i mazurek. Zmarł 17 października 1849 roku i został pochowany na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu. Jego serce znajduje się w kościele Świętego Krzyża w Warszawie.

Guo powiedział, że ludzie w burzliwym XXI wieku potrzebują muzyki bardziej niż kiedykolwiek.

„Wszystkie te wojny, walki: muzyka naprawdę nas łączy, jednoczy jako ludzkość i społeczeństwo. W pewnym sensie nas leczy, leczy wszystkie stresy i wszystkie wyzwania.

Po zwycięstwie w konkursie w Warszawie w październiku harmonogram Guo jest wypełniony koncertami od Japonii, przez kraje europejskie, aż po Stany Zjednoczone. Ma nadzieję sfinalizować plany dotyczące koncertów w Chinach, rodzinnym domu jego rodziny, jesienią tego roku.

„Harmonogramy są dość napięte i tak, bardziej niż wcześniej, ale nadal jestem tym, kim jestem, wiesz, wciąż żyję, przetrwam i mimo wszystko nadal jestem człowiekiem”.