Otrzymuj nasz bezpłatny cotygodniowy e-mail, aby otrzymywać najnowsze wiadomości kinowe od naszej krytyczki filmowej Clarisse Loughrey

Otrzymaj bezpłatną wiadomość e-mail dotyczącą filmu The Life Cinematic

Thej, powiedz, nigdy nie spotykaj swoich bohaterów. Ale czasami nie musisz nawet spotykać swojego bohatera, żeby cię zmiażdżył. Właśnie to fandom Harry’ego Pottera odkrył w zeszłym tygodniu, kiedy Miriam Margolyes, która grała profesor Sprout w adaptacjach filmów o czarodziejach, spuściła się na dorosłych wielbicieli serii. „Jeśli opadły ci jaja, czas o tym zapomnieć. Wiesz, zajmij się innymi sprawami” – powiedziała z całą bezczelnością, jakiej można oczekiwać od 82-letniego weterana filmowego, który nie ma już nic do udowodnienia. „To wspaniały zestaw filmów, ale to było 25 lat temu. No wiesz, dorośnij.

To nie pierwszy raz, kiedy Margolyes celuje w serię o Harrym Potterze; w czerwcu ubiegłego roku powiedziała British Moda że adaptacja „nie była dla niej ważna”. Nie jest też tak, że wkurzyła kilku wybranych kujonów: dorośli fani Harry’ego Pottera są wszędzie – głośni, dumni i w niewytłumaczalny sposób chętni do powiedzenia ci, że są Ravenclawem. Jej słowa wywołały gniew wiernych Potterhead, którzy oskarżali ją o wszystko, od niewdzięczności po krwawe morderstwo. „Całkowicie okropne” – napisał jeden z użytkowników X/Twittera. „Mówienie o społeczności fanów z taką pogardą jest niewiarygodnym brakiem szacunku”. Inna określiła ją jako „paskudną”, argumentując: „Nikt nie ma prawa zawstydzać ludzi, aby nie cieszyli się czymś, co sprawia im nieszkodliwą przyjemność”. Ale o to chodzi: Margolyes robi mieć to prawo. Czyż nie wszyscy? A co jest odrobiną wstydu od czasu do czasu między przyjaciółmi? Tak naprawdę twierdzę, że jest niewielu kandydatów bardziej zasługujących na łagodne zawstydzenie niż dorośli fani Harry’ego Pottera.

Problem nie polega po prostu na tym, że konsumowanie treści przeznaczonych dla dzieci jest niestosowne lub niefajne (choć oczywiście tak jest). Nie jest to także kwestia poglądów politycznych JK Rowling, cokolwiek o nich myślisz. Czytanie to potężny sposób na zrozumienie świata, a powieści o Harrym Potterze są odpowiedzialne za kształtowanie niezliczonej liczby młodych czytelników w okresie dojrzewania. Ale co się stanie, gdy osiągniesz już pełnoletność? Potrzebujesz czegoś nowego. Jako dzieci nie jemy puree z marchwi, gdy wyrosną nam zęby.

Co sprawia, że ​​warto się tak trzymać Harry’ego Pottera? Żadna inna książka dla dzieci nie budzi takiego fanatyzmu. Fenomen dorosłych fanów Pottera jest czymś osobliwym. Nie ma 40-letnich księgowych, którzy reklamują swoją miłość do Dicka King-Smitha i kłócą się o to, którego członka słynnej piątki najbardziej ucieleśniają.

Zadaj sobie pytanie: czym właściwie są książki o Harrym Potterze o? Odważny dzieciak, który chodzi do szkoły czarodziejów i walczy z czarodziejem Hitlerem. To nie jest takie głębokie. Podobnie jak większość książek dla dzieci, ta seria oferuje w swej istocie pouczenia moralne oraz jasne i łatwe do zrozumienia lekcje na temat znaczenia dobroci i nieuniknioności śmierci. Rzecz w tym, że w wieku dwudziestu i trzydziestu lat prawdopodobnie powinieneś już przepracować wiele takich rzeczy. (Nie machaj bezmyślnie różdżką na przykład w stronę niewinnych ludzi – powinieneś już to wiedzieć.)

Już słyszę brygadę „niech ludzie cieszą się rzeczami”. „To snobizm!” „Elitaryzm!” „Czytanie należy celebrować, niezależnie od książki!” Oczywiście, cieszę się, że mogę zostawić ludzi ich zachciankom. Ale od kiedy „cieszenie się” jest cechą chronioną? Ludzie lubią jeść całe paluszki masła lub brać udział w konkursach zwijania sera. Nie oznacza to jednak, że należy ich zachęcać. Jasne, niech ludzie cieszą się różnymi rzeczami – dopóki nie osiągną pełnoletności. Musi być jakiś punkt odcięcia. Zatem, jak mówi Margolyes, czas działać dalej.

Ale tego nie zrobią. Nie, gdy bycie dorosłym fanem Harry’ego Pottera wiąże się z tak hojnym zajęciem. W zeszłym roku ukazała się niezwykle droga gra wideo z otwartym światem; na West Endzie nieustannie wystawiana jest wysokobudżetowa adaptacja sceniczna; trwają także prace nad nową adaptacją telewizyjną. Ile czasu potrzeba do klubów gry w kręgle Harry’ego Pottera i rejsów Harry Potter Saga? Jeśli nie posłuchamy rady Margolyes, może to nastąpić wcześniej, niż myślisz.