Nigel Farage, działacz probrexitowy i seryjny zakłócacz brytyjskiej polityki, ogłosił w poniedziałek plany kandydowania w wyborach powszechnych w Wielkiej Brytanii w przyszłym miesiącu, co ponownie pokrzyżuje perspektywy znajdującego się w trudnej sytuacji premiera kraju, Rishiego Sunaka.

Niespodziewane oświadczenie pana Farage’a, który reprezentuje powstańczy ruch skrajnie prawicowy, który prowadzi kampanię na rzecz ograniczenia imigracji, grozi wywróceniem kampanii do góry nogami w wyniku odebrania głosów rządzącej w Wielkiej Brytanii Partii Konserwatywnej. W ten sposób mógłby jeszcze bardziej utrudnić Sunakowi i jego partii zmniejszenie dwucyfrowej przewagi w sondażach do opozycyjnej Partii Pracy.

Stwarzający podziały, charyzmatyczny i słynący ze swoich umiejętności komunikacyjnych pan Farage był jednym z architektów Brexitu, który w referendum w 2016 r. poparła niewielka większość Brytyjczyków. Niektórzy analitycy uznali, że wcześniejsza decyzja Farage’a o nie kandydowaniu w tym roku osłabiła impet jego partii Reform UK, następcy Partii Brexit, której kiedyś przewodniczył.

W zeszłym miesiącu Farage powiedział, że nie będzie ubiegał się o mandat posła do parlamentu, ponieważ priorytetem dla niego będzie wsparcie kampanii wyborczej Donalda J. Trumpa w Stanach Zjednoczonych. Farage jest wieloletnim sojusznikiem byłego prezydenta i prowadził na jego rzecz kampanię w 2016 i 2020 roku.

Jednak w poniedziałek Farage zmienił swoją decyzję, mówiąc, że przejmie stanowisko lidera Reform UK na następne pięć lat i będzie ubiegał się o miejsce w parlamencie.

„Zmieniłem zdanie. Wiesz, jest to dozwolone” – powiedział. „Będę kandydował w tych wyborach”. Dodał, że będzie kandydował w Clacton, nadmorskim rejonie, gdzie poparcie dla Brexitu jest duże.

Oświadczenie następuje w przededniu jednego z największych jak dotąd wydarzeń kampanii przed wyborami powszechnymi w Wielkiej Brytanii: telewizyjnej debaty, która odbędzie się we wtorek wieczorem pomiędzy Sunakiem a Keirem Starmerem, przywódcą opozycyjnej Partii Pracy.

Sunak już znajduje się pod znaczną presją, gdyż jego Partia Konserwatywna wypada słabo w sondażach i po skłonnym do gaf rozpoczęciu kampanii.

Zmiana zdania Farage’a może pogorszyć perspektywy premiera, ponieważ zdaniem analityków Reform UK grozi odebraniem znacznej liczby głosów konserwatystom. Do tej pory wydawało się, że znaczna część strategii wyborczej Sunaka była ukierunkowana na odzyskanie potencjalnych zwolenników z Reform UK, motywowanie jego głównych prawicowych wyborców do wzięcia udziału w wyborach i uniknięcie wielkiej porażki.

Jednak w poniedziałek Farage stwierdził, że przeznaczeniem konserwatystów jest fala pogardy dla establishmentu politycznego i że są „na skraju całkowitego upadku”.

Pomimo profilu i popularności pana Farage’a na prawicowej brytyjskiej scenie politycznej, sukces wyborczy w Clacton, gdzie planuje kandydować, nie jest gwarantowany. Nigdy nie został wybrany do brytyjskiego parlamentu w Westminster, pomimo siedmiu wcześniejszych prób, chociaż był członkiem Parlamentu Europejskiego przez dwie dekady, zanim Wielka Brytania opuściła Unię Europejską.

W brytyjskim systemie wyborczym, w którym zwycięzca bierze wszystko, kandydaci z mniejszych partii mają trudności, ponieważ muszą zapewnić sobie jak największą część głosów w obszarze, który chcą reprezentować.

Niemniej jednak wydaje się, że Farage obliczył, że ma szansę na zwycięstwo w Clacton, mieście zdecydowanie probrexitowym, położonym około 130 km na północny wschód od Londynu. Kiedyś reprezentował ją poseł z Partii Niepodległości Wielkiej Brytanii, której kiedyś przewodniczył także pan Farage i która prowadziła kampanię na rzecz opuszczenia przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej.

Ponieważ konserwatyści przegrywają w sondażach, Farage coraz głośniej przewiduje znaczącą porażkę partii Sunaka, spekulując nawet, że może ona być na taką skalę, jak ponieśli kanadyjscy postępowi konserwatyści w 1993 roku.

W weekendowym wywiadzie dla londyńskiej gazety The Sunday Times Farage powiedział, że nazwał swoją partię Reform UK na cześć powstańczej partii kanadyjskiej o tej samej nazwie.

„Zajęło im to trochę czasu, zajęło im dwa wybory, stali się największą partią centroprawicy. Następnie wchłonęli to, co pozostało z Partii Konserwatywnej, i zmienili nazwę” – powiedział.

Zapytany, czy sugeruje fuzję Reform UK i konserwatystów, Farage odpowiedział: „To raczej przejęcie, kochany chłopcze”.

Pan Farage ma wielbicieli na prawicy Partii Konserwatywnej, w tym Jacoba Reesa-Mogga, byłego ministra gabinetu, który nawet nawoływał do zaproszenia pana Farage’a do kandydowania w charakterze prawodawcy z ramienia konserwatystów.

Od 2016 r. Farage głośno opowiada się za Trumpem, a w zeszłym tygodniu określił skazania go za 34 przestępstwa jako „hańbę”.

W wyborach powszechnych w 2019 r. Partia Brexitu nie wystawiała kandydatów w wielu okręgach parlamentarnych. Miało to pomóc Borisowi Johnsonowi, byłemu przywódcy Partii Konserwatywnej, który obiecał wyborczą obietnicę „doprowadzenia do brexitu” i który odniósł wielkie zwycięstwo wyborcze.

Jednak Richard Tice, przywódca Reform UK do czasu zastąpienia go przez Farage’a w poniedziałek, powiedział, że to porozumienie się nie powtórzy i obiecał walczyć z torysami w całej Anglii, Szkocji i Walii.