Wizyta indyjskiego premiera Narendry Modiego w USA nabrała ogromnego znaczenia w obliczu globalnych przeciwności gospodarczych i geopolitycznych.

Biały Dom robi wszystko, aby powitać pana Modiego – to wizyta państwowa, najwyższy poziom protokołu dyplomatycznego, jaki Stany Zjednoczone przyznają odwiedzającym przywódcom. Pan Modi zostanie uroczyście powitany w Białym Domu w czwartek, zanim przeprowadzi bezpośrednie rozmowy z prezydentem Joe Bidenem.

Potem jest uroczysta kolacja, spotkanie z dyrektorami generalnymi, przemówienie na wspólnej sesji Kongresu i przemówienia do Amerykanów pochodzenia indyjskiego, które były głównymi punktami poprzednich wizyt pana Modiego w USA.

Ale za starannie przygotowanymi ceremoniami kryją się dyskusje, które mogą nie tylko tchnąć nową energię w stosunki indyjsko-amerykańskie, ale także wpłynąć na globalny porządek.

Indo-Pacyfik to obszar, w którym Stany Zjednoczone prawdopodobnie potrzebują obecnie wpływów Indii bardziej niż gdziekolwiek indziej.

Stany Zjednoczone od dawna postrzegają Indie jako przeciwwagę dla rosnących wpływów Chin w regionie, ale Delhi nigdy nie czuło się w pełni komfortowo z posiadaniem metki.

Może nadal niechętnie to robić, ale Chiny nadal są jednym z głównych katalizatorów napędzających stosunki między Indiami a Stanami Zjednoczonymi.

Ale Indie nie wzbraniają się przed podejmowaniem decyzji, które irytują Chiny. W zeszłym roku odbyły się ćwiczenia wojskowe z siłami amerykańskimi w stanie Uttarakhand, który ma granicę z Chinami w Himalajach. Delhi nadal aktywnie uczestniczy w Quad – który obejmuje również Stany Zjednoczone, Australię i Japonię – pomimo gniewnych reakcji Pekinu.

Indyjska dyplomacja jest coraz bardziej asertywna w mówieniu, że to jest moment dla tego kraju na arenie światowej. Nie bez powodu – Indie są obecnie jednym z niewielu ekonomicznych punktów na świecie. Na ich korzyść przemawia również geopolityka – większość krajów chce alternatywy produkcyjnej dla Chin, a Indie mają również ogromny rynek z rosnącą klasą średnią. To sprawia, że ​​jest to dobra opcja dla krajów i globalnych firm realizujących politykę Chiny plus jeden.

Tanvi Madan, dyrektor The India Project w Brookings Institution w Waszyngtonie, mówi, że dla USA liczy się to, co robią Indie, a nie to, co publicznie mówią o Chinach.

„Ostatecznie, niezależnie od tego, czy Indie publicznie przyjęły tag, czy nie, jest bardzo jasne, że rządy indyjskie postrzegają stosunki USA jako pomocne w stosunkach z Chinami” – powiedziała.

Michael Kugelman, dyrektor Instytutu Azji Południowej w think tanku Wilson Center w Waszyngtonie, dodał, że oba kraje zaczęły teraz „spojrzewać oko w oko na szerszy teatr Indo-Pacyfiku”.

„Zaczynamy widzieć, jak Stany Zjednoczone dostrzegają znaczenie zachodnich elementów regionu Oceanu Indyjskiego. Przez wiele lat głównym zmartwieniem Indii, nie bez powodu, był region Oceanu Indyjskiego. Podczas gdy dla Stanów Zjednoczonych był to Pacyfik i Południe China Sea. Przyjrzą się teraz bezpieczeństwu morskiemu regionu” – powiedział.

We wspólnym oświadczeniu może nie wspomniano bezpośrednio o Chinach, ale będzie to ważne miejsce w programie, ponieważ obaj przywódcy omawiają sposoby umocnienia swojej obecności w regionie Indo-Pacyfiku.

Ale chociaż zgadzają się co do Chin, oba kraje mają różne podejście do wojny na Ukrainie.

Indie polegają na Moskwie w prawie 50% swoich potrzeb obronnych, ale to nie jedyny powód. Indie zawsze szczyciły się swoją polityką niezaangażowania – lub strategicznej autonomii, jak to nazywano w ostatnich latach. Nie chce ograniczać się do konkretnego centrum władzy w porządku globalnym, co irytowało waszyngtońskich dyplomatów w pierwszych miesiącach inwazji.

Indie również zrobiły krok naprzód, publicznie wzywając do zakończenia wojny.

Pani Madan dodała, że ​​różne reakcje na inwazję nie były przełomem w stosunkach indyjsko-amerykańskich.

„Kiedy dochodzi do strategicznej konwergencji, oba kraje są zachęcane do radzenia sobie z różnicami. Może nie eliminowania ich, ale radzenia sobie z różnicami. Myślę, że tak się stało z ich różnymi stanowiskami wobec Rosji” – powiedziała.

Tymczasem inne kluczowe obszary dyskusji to technologia, obronność i zarządzanie globalnym łańcuchem dostaw.

Oba kraje podpisały tak zwaną Inicjatywę na rzecz Krytycznych i Wschodzących Technologii. Umowa pozwoli amerykańskim i indyjskim firmom i uniwersytetom z różnych sektorów, w tym IT, kosmosu, obrony, sztucznej inteligencji, edukacji i opieki zdrowotnej, na współpracę.

Liderzy mogą też zapowiedzieć większą współpracę technologiczną, zwłaszcza w produkcji półprzewodników, gdzie największym graczem są Chiny.

Obrona to kolejny obszar, który okazał się kluczowym punktem zbieżności.

Indie są największym na świecie importerem broni, a Rosja nadal stanowi znaczną jej część (45%), sugerują dane analizowane w latach 2017-2022. Ale nagłówek jest taki, że do 2016 r. udział Moskwy wynosił 65% – w tym USA widzą szansę.

Udział Waszyngtonu wzrósł, ale nadal wynosi zaledwie 11%, za 29% Francji. Tak więc niektóre duże kontrakty obronne są nieuniknione – prawdopodobnie ogłoszą zakup przez Indie sprawdzonych w boju dronów MQ-9A „Reaper” oraz umowę między GE a indyjskimi firmami państwowymi na produkcję silników myśliwców w Indiach.

Pan Kugelman mówi, że współpraca obronna między dwoma narodami „przeszła długą drogę”.

„Jeśli spojrzeć na ostatnie osiągnięcia, można argumentować, że traktowanie, jakie Stany Zjednoczone traktują w Indiach, nie różni się od tego, jakie traktują wielu swoich sojuszników” – powiedział.

Podczas gdy obrona i technologia najprawdopodobniej zobaczą kilka ważnych ogłoszeń, nie można oczekiwać tego samego w handlu.

Stany Zjednoczone są obecnie największym partnerem handlowym Indii z kwotą 130 miliardów dolarów, ale analitycy twierdzą, że wciąż istnieje ogromny niewykorzystany potencjał. Oba kraje miały duże różnice w zakresie ceł i kontroli eksportu. Indie podpisały umowę o wolnym handlu z Australią i Dubajem i omawiają podobne umowy z innymi krajami, w tym z Kanadą, Wielką Brytanią i UE. Podczas tej wizyty nie ma takiej umowy, ale przywódcy mogą przedyskutować lub przynajmniej położyć podwaliny pod przyszłe rozwiązania kwestii związanych z handlem.

Pan Kugelman powiedział, że różnice nie zostały odrzucone, ale odłożone na bok w interesie bardziej wzajemnie korzystnych obszarów współpracy.

Dodał jednak, że handel między firmami indyjskimi i amerykańskimi kwitł w ostatnich latach pomimo różnic między rządami.

Być może nie jest to najwyższy priorytet, ale handel z pewnością pojawi się, gdy obaj przywódcy będą omawiać kwestie globalnego łańcucha dostaw z powodu pandemii i chińskiego monopolu.

„Handel był kiedyś drażliwym tematem, ale myślę, że dziś obie strony podchodzą do polityki handlowej inaczej. Ale nie można patrzeć na problemy globalnego łańcucha dostaw bez ostatecznego omówienia handlu” – powiedziała Madan.

Godzina wizyty jest również interesująca, ponieważ oba kraje przeprowadzą wybory w przyszłym roku, a obaj przywódcy będą szukać nagłówków, które można sprzedać swoim krajowym odbiorcom.

Tak więc niektóre duże transakcje, które trafiają na pierwsze strony gazet, są nieuniknione. Ale z drugiej strony stosunki między USA a Indiami zawsze były złożone – z dekadami nieufności, po których następowała odbudowa zaufania, a potem okazjonalne zaostrzenia.

Ale pan Biden wydaje się zdeterminowany, aby stosunki indyjsko-amerykańskie świeciły, mimo że niektórzy w jego kraju kwestionowali osiągnięcia Indii w zakresie praw człowieka pod rządami pana Modiego.

Niedawne oświadczenie sekretarza stanu USA Anthony’ego Blinkena wiele mówi o statusie tych stosunków: „Wiemy, że Indie i Stany Zjednoczone to duże, skomplikowane kraje. Z pewnością mamy wiele do zrobienia, aby zwiększyć przejrzystość, promować dostęp do rynku, naszych demokracji, aby uwolnić pełny potencjał naszych obywateli. Ale trajektoria tego partnerstwa jest niewątpliwa i pełna obietnic”.

BBC News India jest teraz na YouTube. Kliknij Tutaj aby subskrybować i oglądać nasze filmy dokumentalne, objaśnienia i funkcje.