W miniony poniedziałek obudziłem się w mojej stajni w Cranford, słysząc wieści o śmiertelnym trzęsieniu ziemi w Turcji i Syrii. Patrzyłem na telefon z niedowierzaniem. To wszystko, czego potrzebują Syryjczycy.

Jestem imigrantem w tym kraju od 1984 roku. Szybko zadzwoniłem do rodziny i na szczęście dowiedziałem się, że nic im się nie stało. Moja siostra i mama mieszkają w Damaszku, sześć godzin drogi od granicy z Turcją, gdzie zniszczenia były znacznie większe. Moja siostra Mimi płakała, opowiadając mi o przerażających szczegółach.

„Około czwartej nad ranem łóżko trzęsło się i poruszało tam i z powrotem, uderzając o ścianę” – powiedziała. „Krzyczałam i szybko wstałam, żeby złapać mamę, ale upadłam. Próbowałam wstać, ale znowu upadłam. Potem wczołgałem się do pokoju mamy. Leżała w łóżku, krzycząc moje imię. Dotarłem do niej, objęliśmy się i modliliśmy”.

Moja mama ma 90 lat, nie jest mobilna i była przerażona. Potem zadzwoniłem do mojego brata Mahera, który mieszka w Latakii, zaledwie dwie godziny drogi od granicy z Turcją. Jego głos był tak niski, że ledwo go słyszałem.

„Wstaliśmy z łóżka i wyczołgaliśmy się z mieszkania” – powiedział. „Ludzie próbowali zbiec po schodach, ale spadali. Patrzyliśmy, jak nasz budynek kołysze się przez półtorej minuty jak huśtawka”.

Moja siostra i mama mogły zostać w swoim mieszkaniu, ale mój brat i jego żona musieli spędzić cały dzień marznąc na ulicy. Za każdym razem, gdy pozwalano im wrócić do środka, następował wstrząs wtórny i czołgali się z powrotem.

Gdzie jesteś świecie?

Sytuacja w Syrii była już tragiczna. Wojna domowa zakończyła się w 2021 roku, ale dziesięć lat walk pozostawiło pół miliona zabitych i sześć milionów uchodźców. Ci, którym udało się uratować, robili wszystko, by przeżyć. Tak wyglądało życie w Syrii według mojej rodziny, przetrwanie.

Na przykład moja rodzina otrzymuje elektryczność przez godzinę dziennie, pół godziny rano i drugą połowę wieczorem. Siedzą owinięci w koce na mrozie i nie ma benzyny. Jeśli tego potrzebujesz, musisz zaparkować w długiej kolejce i przespać się w samochodzie przez kilka dni. Inflacja przekracza sto procent, a funt mięsa kosztuje teraz połowę przeciętnej miesięcznej pensji.

Dorastałem w Damaszku pod rządami ojca Hafeza Al-Assada i nie mogłem się doczekać wyjazdu w wieku 18 lat do Stanów Zjednoczonych i wolności. Pomimo naszych wielu problemów, życie tutaj w USA to uczta, i mam na myśli to wszystko, co pociąga za sobą to słowo. Każdego dnia jestem wdzięczna za to, że moje dzieci dorastają na wolności i mogą realizować swoje marzenia. Mieszkańcy Syrii nie mają czasu na marzenia. Są więcej niż zniszczone, więcej niż zniszczone i więcej niż złamane.

Moim celem w tym pisaniu jest poruszenie czegoś w sercach i umysłach tych, którzy mogą coś zmienić. Stany Zjednoczone i świat muszą rozważyć pomoc ludności Syrii. Muszą cenić życie i ludzkość przed programami politycznymi.

Syria została zapomniana przez światową społeczność. Stany Zjednoczone pomagają wielu krajom w potrzebie, takim jak ostatnio Ukraina i Kuwejt na początku lat dziewięćdziesiątych. Saddam był w Kuwejcie zaledwie cztery dni przed tym, jak cały świat siłą go stamtąd wyrzucił. To prawda, że ​​Ukraina ma strategiczne znaczenie dla Ameryki, będąc blisko Rosji, a Kuwejt jest głównym dostawcą ropy.

Jaką wartość przedstawia Syria? Czy jego mieszkańcy różnią się od mieszkańców Ukrainy i Kuwejtu? Patrząc wstecz na historię pomocy udzielanej przez Stany Zjednoczone, trzeba zadać sobie pytanie: „Czy pomagamy tylko tym, którzy mogą nam pomóc?”

Nadal jestem wdzięczny, że moja rodzina uniknęła śmierci, w przeciwieństwie do tysięcy zmarłych w moim kraju. Proszę, wyślij mieszkańcom Syrii i Turcji wibracje pokoju i miłości, z pewnością mogą to wykorzystać. A jeśli jesteś w stanie pomóc z zasobami, Czerwony Krzyż jest dobrym miejscem do rozpoczęcia.

Dziś rano ponownie rozmawiałem z moim bratem i podziękowałem mu za przesłanie filmów i zdjęć. Powiedział, że nie wolno im wchodzić na obszary poważnie dotknięte, a następnie trafił w sedno sprawy: „Powiedz swojej gazecie, że nie, powiedz światu, że bardzo potrzebujemy pomocy w Syrii. Byliśmy już zdesperowani, a teraz ta straszna katastrofa. Proszę, nie ignorujcie nas więcej, ludzie umierają”.

Odłożyłem słuchawkę i pojechałem do sklepu… ocierając łzy.

Z Karimem Shamsi-Baszą można się skontaktować w godz kshamsi-basha@njadvancemedia.com. Podążaj za nim Świergot & Instagram. Znajdować NJ.com na Facebooku.

Nasze dziennikarstwo potrzebuje Waszego wsparcia. Proszę zapisać się dzisiaj do NJ.com.

Oto jak przesłać komentarz lub list do redakcji. Zakładka NJ.com/Opinia. Śledź nas na Twitterze @NJ_Opinia oraz na Facebooku o godz Opinia NJ.com. Otrzymuj najnowsze aktualizacje wiadomości bezpośrednio w swojej skrzynce odbiorczej. Subskrybuj do biuletynów NJ.com.