Widzieliśmy to już wcześniej. Właściwie widzieliśmy to przez całe dwa tygodnie. Anglia strzeliła gola w 90., 80. i 95. minucie trzech meczów pucharowych poprzedzających finał, a każdy z nich nastąpił po tym, jak przez większą część meczu była druga w tabeli. W meczu z Hiszpanią byli zdecydowanie w gorszej sytuacji, ale gdy zegar wskazywał 89:15, a Cole Palmer rozpędził się i wykonał wspaniały outswingowy rzut rożny, można by wybaczyć myśl „o, zaczynamy od nowa! Przeciągną finał do dogrywki!” 2-1 dla Hiszpanii miało stać się 2-2…

W polu karnym Hiszpanii Declan Rice uderzył głową w kierunku bramki, którą Unai Simon odbił prosto do pola karnego. Piłka poleciała prosto do Marca Guehiego, który strzelił głową w kierunku bramki… gdzie na linii stał Dani Olmo. Nie spodziewałbyś się, że geniusz ofensywnego pomocnika drużyny będzie w takiej sytuacji, ale Dani Olmo nigdy nie zrobił tego, czego się spodziewano.

Gdy Olmo miał 16 lat, wykonał ruch, o którym nikt wcześniej nawet nie pomyślał. Kapitan drużyny w różnych grupach wiekowych w akademii Barcelony, Olmo był już na radarze wielu dużych klubów, gdy awansował i przeniósł się z Katalonii do Chorwacji. Teraz w RB Lipsk jego kariera jest obiecująca, ale nie osiągnęła oczekiwanych szczytów z powodu niezliczonych kontuzji… ale to kontuzja postawiła go na linii, gdy główka Guehiego poleciała w kierunku hiszpańskiej bramki.

W ćwierćfinale z Niemcami, nieostrożny atak Toniego Kroosa spowodował kontuzję Pedriego, co oznaczało, że Luis de la Fuente potrzebował zastępstwa w pomocy, w której grała już doskonała para Rodri i Fabian Ruiz. Jego pierwszym wyborem był Olmo. Jak zawsze — kiedy Olmo opuścił Barcę dla Zagrzebia, de La Fuente był trenerem reprezentacji Hiszpanii U-19 i nigdy nie omieszkał go powołać. Ten ruch mógł mieć swoich sceptyków, ale trener Hiszpanii nigdy nie wątpił w umiejętności Olmo.

W tym turnieju Olmo pokazał dlaczego – prawie nie popełnił błędu. Dominował w meczach i był nieustannym zagrożeniem: jego wbiegi w pole karne, wrodzona umiejętność nadawania tempa za pomocą podań skierowanych do przodu i nieustanny pressing sprawiały czołowym przeciwnikom mnóstwo kłopotów. W niedzielnym finale być może zmarnował wyraźną szansę i kilka razy strzelił tuż obok, ale nadal był wyróżniającym się graczem w pomocy. Dla człowieka, który kiedyś powiedział, że „piłkę wygrywa się z piłką u stóp”, Euro było występem pełnym emocji.

Olmo łatwo byłoby się rozejrzeć, gdy Simon wykonał pierwszą obronę, i porzucić pozycję przy bliższym słupku. Zamiast tego uważnie obserwował, jak główka Rice’a wleciała do bramki, robiąc kilka kroków w lewo. Gdy Simon odbił piłkę z powrotem w prawo, przesunął się o kilka kroków w tamtą stronę, aby śledzić piłkę. A gdy Guehi oddał główkę, po prostu zrobił jeden krok w lewo i wybił piłkę głową. Wybicie tak spektakularne, że hiszpańska drużyna świętuje je tak, jakby strzelono gola.

89:17 odczytaj czas, gdy Rice głową wybił piłkę Olmo w rząd Z. Wynik pozostał Hiszpania 2 – 1 Anglia. Dani Olmo właśnie zapewnił zwycięstwo Hiszpanii w najbardziej nie-Dani Olmo sposób, jaki był możliwy. Piłka przy nodze? Pshaw! Wybicie głową.

Za wykonanie jednego z najlepszych wybić piłki w polu bramkowym, co zapewniło Hiszpanii pierwsze ważne trofeum od 12 lat, Dani Olmo wybrał nasz Moment Dnia z ostatniego dnia Euro 2024