Khvicha Kvaratskhelia wie, że będzie miał wiele do powiedzenia w tym meczu, ale tak wcześnie? Na zegarze minęła zaledwie minuta i dwadzieścia sekund, kiedy prawy środkowy obrońca Portugalii Antonio Silva postanawia wbiec na połowę Gruzji. Kvaratskhelia, rzekomo drugi z dwóch napastników w konserwatywnym ustawieniu 3-5-2 swojego zespołu, wie, że musi wrócić do gry i robi to energicznie. I wtedy Silva – 20-letni talent Benfiki debiutujący na Euro – przeszedł bez problemu. Prawo do Georgesa Mikautadze. I Kvaratschelia odlatuje.

Nikt nie spodziewał się, że Gruzja zrobi wiele na Euro 2024. I na pewno nie zrobi tego teraz. Przed ostatnim dniem najniżej sklasyfikowana w tej edycji drużyna (74. miejsce) stanęła przed nie do pozazdroszczenia zadaniem pokonania jednej z najwyżej notowanych drużyn (Portugalia zajmuje 6. miejsce), aby mieć szansę na awans do fazy pucharowej. W opowieściach Dawid może zabić Goliata, ale w życiu rzadko się to tak kończy. Zwłaszcza, gdy Goliat nosi dla Portugalii numer 7.

Cristiano Ronaldo – i wszyscy inni – oczekiwali, że zdobędzie gola, wygra, pobije rekordy (na przykład najstarszy strzelec w historii Euro). On, jak zawsze, był głównym wydarzeniem. Nagłówek.

Tyle że teraz, w drugiej minucie meczu, piłka już miała dosięgnąć stóp drugiego gościa noszącego numer 7…

Biegnąc teraz tak, jak zawsze chciał – w stronę bramki przeciwnika – Kvaratskhelia jest nie do złapania. Silva próbuje, ale równie dobrze mógłby się zatrzymać i zarezerwować lot do domu, mimo wszystko, co mu pomogło. Mikautadze o tym wie i kiedy wbiega na portugalską połowę, a Danilo i Goncalo Inacio cofają się, niemal natychmiast wybija prostą piłkę na lewą stronę. Kvaratskhelia zbliża się do piłki, a liczba decybeli gwałtownie rośnie.

Jest coś w sposobie, w jaki Khvicha Kvaratskhelia biegnie, co przemawia do duszy. To jest niemal mimowolne, naprawdę. Za każdym razem, gdy widzisz, jak rusza, włosy na karku po prostu wiedzą, że coś jest nie tak.

Może to kwestia stylu: lekko zgarbione plecy i długie, skośne kroki, które sprawiają, że wygląda, jakby był zjawą unoszącą się z dużą prędkością kilka cali nad źdźbłami trawy. Zaskakuje cię to, ponieważ unoszenie się w powietrzu nie powinno odbywać się z jakąkolwiek szybkością, ale jakoś Kvaratskhelia daje radę. A może to jego wygląd: schludne włosy i starannie ułożona broda kontrastują z jego ogólnym zachowaniem, przypominającym psotnego małego chochlika. A może to skarpetki opuszczone nisko w kostkach, staromodny sposób na oznajmienie, że użytkownik jest naprawdę niezłym graczem.

Gruzini zawsze byli tego świadomi, znani z czystej umiejętności gry w piłkę tego człowieka i wzrost głośności na Schalke Arena za każdym razem, gdy dotyka piłki, jest tego dowodem.

Ale świat poznał go w Neapolu, gdzie jest tak popularny, że nazywają go Kvaradona. Po znakomitym sezonie 2022/2023, w którym odegrał kluczową rolę w długo oczekiwanym zwycięstwie Napoli w Serie A, w dalszym ciągu grał na wysokim poziomie pomimo skandalicznego spadku klubu w tym sezonie. Jego pewność siebie po wejściu na mistrzostwa Europy powinna była zostać mocno nadszarpnięta, ale indywidualne liczby, które podawał, sugerowały, że nadal wierzył w swoje czyste umiejętności.

Czy on?

Wbiegając na podanie Mikautadze, Kvaratskhelia uderza piłkę. Z pełnej mocy nieco zwalnia, raz podnosi wzrok i widzi, jak Diogo Costa szarżuje z jego linii. Następnie opuszcza głowę i spokojnie uderza piłkę obok Costy w dolny róg bramki. Finisz mężczyzny, który ma absolutną wiarę w siebie.

Gruzja 1:0 Portugalia, godzina 1:31. Daj spokój.

Gruzji nie byłoby tutaj, gdyby kwalifikacje do Euro nadal działały tak, jak zawsze. Zajmując czwarte miejsce w swojej grupie kwalifikacyjnej, dostali się do właściwego turnieju drogą wyznaczoną przez Ligę Narodów. Aby przypieczętować transakcję, wystarczyło zwycięstwo w rzutach karnych z byłym mistrzem Grecji.

Naprawdę powinniśmy być po prostu zadowoleni z aktu uczestnictwa… ale Gruzini nigdy tak nie postępowali. Georgia nie tylko utrzymałaby wówczas prowadzenie, ale wręcz je podwoiła.

Kvaratskhelia napisała w Trybunie Graczy przed otwarciem… „Występujemy przeciwko Turcji. I Czechom. I Portugalii. Czy będzie ciężko? Oczywiście. Czy będzie ciężko? Tak. Czy po meczu poproszę Cristiano o jego koszulkę? Być może. Prawdopodobnie. OK, tak. Dlaczego nie? To mój idol. Powiem mu to, ale to nie znaczy, że nie możemy wygrać.

Gruzja odniosła zwycięstwo; Kvaratskhelia dostał koszulkę Ronaldo.

Ronaldo dał Kvaratskheliowi swoją koszulkę po występie MOTM przeciwko Portugalii ���� pic.twitter.com/k4blrPAlF0

– ESPN FC (@ESPNFC) 26 czerwca 2024 r

Kvaratskhelia był niesamowity – szalony drybling, podczas którego przebiegł, minął i minął pięciu różnych portugalskich zawodników w środku pola, ale został zatrzymany przez sfrustrowany faul, co stanowiło podsumowanie tego, jak długo prowadził grę .

Ale to nie był w żadnym wypadku pokaz jednego człowieka. Mikautadze prowadził linię z werwą i jest teraz najlepszym strzelcem turnieju. Za nimi Giorgi Kochorashvili był wszędzie, podczas gdy stary szef Guram Kashia trzymał wszystkich w ryzach. Podstawą wszystkiego był bramkarz Giorgi Mamardashvili, prawdopodobnie najlepszy zawodnik turnieju do tej pory.

W 2013 roku Ronaldo udał się do Gruzji, aby zainaugurować nową akademię Dinama Tbilisi. W sieci krąży zdjęcie przedstawiające go z co najmniej pięcioma zawodnikami, którzy wyszli przeciwko niemu na boisko (i pokonali go) w środę, jedenaście lat później. Jednym z nich jest Kwaratskhelia.

Trener Willy Sagnol stworzył z nich zwartą i wciąż szalenie żądną przygód drużynę, a tego oksymoronu nie można przegapić. Doprowadziło ich to także do największego zwycięstwa w piłce nożnej w ich historii i największego zdenerwowania w historii Mistrzostw Europy. Już po raz pierwszy na tym etapie przeszli ćwierćfinały.

„Piłka nożna to piłka nożna. Nikt nie wie” – napisała Kvaratskhelia w artykule w „Tribune”. „Nikt nie myślał, że w ogóle się zakwalifikujemy. Teraz już nie wierzą. Mówią, że Gruzja nie ma szans. Wszyscy tak mówią. Ale wiecie, co mówię? Mówię… Nie pytali żadnego Gruzina .”

Zapytaj ich teraz.

„Piłka nożna to piłka nożna”.

Aby udowodnić zasadniczą prawdziwość tego stwierdzenia finiszem najwyższego kalibru, Khvicha Kvaratskhelia bierze nasz moment dnia z 13. dnia Euro 2024.