89:57. To jest czas na zegarze, kiedy Ollie Watkins po raz pierwszy dotyka piłki w polu karnym Holandii w tym napiętym półfinale Euro 2024 pomiędzy Anglią a Holandią. Kilka sekund wcześniej Declan Rice posłał ją do przodu, zbyt mocno, aby Kobbie Mainoo mógł ją wygodnie złapać, ale piłka odbiła się do Cole’a Palmera. W chwili, gdy piłkarz Chelsea dostał piłkę, Watkins ruszył do przodu, ciągnąc ze sobą Stefana de Vrija. A Palmer zagrał mu zgrabną, prostą piłkę. Mając piłkę u stóp, teraz ustawia środkowego obrońcę w szeregu, ale doświadczenie de Vrija wychodzi tutaj na pierwszy plan. Trzymając się swojej pozycji, ustawia Watkinsa pod znacznie ciaśniejszym kątem, niż życzyłby sobie napastnik Anglii.

Watkins czekał na ławce rezerwowych aż do ośmiu minut przed tym momentem. Zdecydowanie drugi wybór na początku turnieju, za kapitanem i talizmanem Harrym Kane’em, spadł na trzeci wybór po bohaterskich czynach Ivana Toneya w pierwszym meczu Anglii przeciwko Słowacji.

Wśród całej tej bezczynności nieco zapomniano, że wchodząc na Euro, był prawdopodobnie najbardziej w formie angielskim napastnikiem. Odrodzony jako środkowy napastnik strzelający gole pod wodzą Unaia Emery’ego – który poprosił go, aby przestał biegać kanałami (w sposób, w jaki to robił, od środka do skrzydeł), a zamiast tego poprosił go, aby skupił się na trzymaniu się granic pola karnego a la Edinson Cavani i Carlos Bacca – Watkins przybył do Niemiec po 27 golach i 13 asystach we wszystkich rozgrywkach dla Aston Villi. Jego tempo, w połączeniu z nowo odkrytą bezpośredniością, siało spustoszenie przez cały sezon w Premier League, ale Gareth Southgate nie był przekonany 20-minutowym występem przeciwko Danii w fazie grupowej… i mocno siedząc na ławce rezerwowych, utknął.

89:58. W tej chwili de Vrij jest w pełni zadowolony z tego, co zrobił. Wciągnięcie Watkinsa pod tak ostry kąt, że xG dla strzału z tego miejsca wynosi 0,06. Ale ta wersja Watkinsa to czysty instynkt i groźba strzelenia gola. Pierwszy kontakt, który wykonał sekundę wcześniej, idealnie przygotował go do odwrócenia się w miejscu i uderzenia piłki, i to właśnie robi. Jednym płynnym ruchem odwraca się i uderza nisko i mocno, prosto między nogi de Vrija…

Anglia była znacznie lepszą drużyną w pierwszej połowie, szczególnie po oszałamiającym golu otwierającym Xaviego Simona, i jakkolwiek kontrowersyjny był rzut karny Harry’ego Kane’a, trudno byłoby argumentować, że nie była lepszą drużyną. Druga połowa przerodziła się w farsę, gdy Watkins został zmieniony wraz z Palmerem. Holandia próbowała, ale po prostu nie była wystarczająco dobra, aby położyć rękawicę Anglii, a Anglicy ze swojej strony wydawali się zadowoleni z wyniku 1-1.

To właśnie wtedy Southgate podjął najbardziej nie-Southgate’owskie decyzje podstacji… bo wprowadził duet na boisko za Harry’ego Kane’a (dość anonimowego, pomijając karę) i Phila Fodena. To była ważna decyzja, zwłaszcza biorąc pod uwagę bardziej imponującą obecność Toneya, ale Watkins przewidział ją w przerwie. „Niewiarygodne, czekałem na ten moment tygodniami. Przysięgam na życie moich dzieci, że powiedziałem Cole’owi [Palmer]„Dzisiaj wyjdziemy na boisko, a ty mnie wystawisz” – powiedział Watkins po meczu.

89:59 i siatka faluje. Bart Verbuggen rzuca się, ale strzał jest zbyt perfekcyjny. Wbija się w wewnętrzną część bocznej siatki na dalszym słupku. Anglia 2-1 z drugą sekundą przed końcem dziewięćdziesiątki. Zaczyna się absolutny chaos.

Przed tym meczem Watkins wystąpił zaledwie 13 razy w reprezentacji Anglii, rozłożonych na trzy lata, strzelając trzy gole. Teraz jego czwarty gol jest jednym z najważniejszych w niedawnej historii angielskiego futbolu.

Natychmiastowy efekt w półfinale ⚽️

Ollie Watkins ��@Vivo_GLOBAL | #EUROPOT fot.twitter.com/eFeH78pKj3

– EURO 2024 (@EURO2024) 10 lipca 2024 r.

Watkins powiedziałby na konferencji prasowej po meczu: „Bramka, to mój chleb powszedni, bieganie za linię obrony i sprawianie kłopotów obronie. Nie zdarza się zbyt często, więc musiałem być chciwy, musiałem ją wykorzystać”. Zanim dodał: „Chyba nigdy wcześniej nie uderzyłem piłki tak słodko”.

Watkins długo na to czekał. Rozpoczynając karierę zawodową dziesięć lat temu w drużynie League Two Exeter, przeszedł długą i czasami bolesną drogę na szczyt piramidy – przez Weston-super-mare (nieligowy) i Brentford – ale teraz, w wieku 28 lat, spełnił marzenie z dzieciństwa, jakie ma każdy młody piłkarz. Jednym machnięciem prawego buta wprowadził swój kraj do finału ważnego turnieju.

I za to Oliver „Ollie” Watkins wybrał nasz Moment Dnia z 21. dnia Euro 2024.