Jak wynika z badań opublikowanych 20 czerwca w czasopiśmie MRI, u kobiet, którym usunięto jajniki przed menopauzą, w późniejszym życiu stwierdzono zmniejszoną integralność istoty białej w wielu obszarach mózgu. Choroba Alzheimera i demencja.

Zespół kierowany przez dr Michelle Mielke z Wake Forest University w Winston-Salem w Karolinie Północnej odkrył, że tendencja ta szczególnie dotyczy kobiet, które przed 40. rokiem życia przeszły obustronną wycięcie jajników (PBO) przed menopauzą.

„Te wyniki są ważne dla [women] rozważając PBO w leczeniu schorzeń nienowotworowych” – napisali Mielke i współpracownicy.

Poprzednie badania wykazały, że usunięcie obu jajników przed naturalną menopauzą może spowodować nagłe zaburzenia endokrynologiczne, co z kolei zwiększa ryzyko zaburzeń funkcji poznawczych i demencji. Naukowcy wskazali jednak, że przeprowadzono niewiele badań neuroobrazowych mających na celu lepsze zrozumienie czynników leżących u ich podstaw.

Mielke i wsp. badali ogólny wpływ PBO i PBO na intensywność istoty białej, włókien nerwowych łączących neurony w różnych obszarach mózgu. Naukowcy wykorzystali obrazowanie tensora dyfuzji MRI (DTI), które generuje obrazy na podstawie dyfuzji cząsteczek wody w celu wygenerowania kontrastu na obrazach. Uzyskali obrazy mózgu metodą MR na 3-teslowym skanerze z ośmiokanałową cewką fazową w latach 2011–2020 oraz skany DTI przy użyciu pojedynczej sekwencji obrazowania echo-planarnego o rozdzielczości izotropowej 2,7 mm.

Do badania włączono dane od 1011 kobiet. Ogółem 22 miało PBO przed 40. rokiem życia, 43 miało PBO w wieku od 40 do 45 lat, 39 miało PBO w wieku od 46 do 49 lat; Kohortę referencyjną stanowiło 907 kobiet, które w ogóle nie zostały poddane PBO.

Naukowcy odkryli, że kobiety, które przeszły PBO przed 40. rokiem życia, miały znacznie niższą anizotropię frakcyjną w porównaniu z innymi kobietami biorącymi udział w badaniu w następujących obszarach mózgu: przednia korona promienista (b = −0,39, p = 0,02); kolano ciała modzelowatego (b = -0,37, p = 0,05); pęczek czołowo-potyliczny dolny (b = −0,60, p = 0,005); istota biała czołowa dolna (b = −0,48, p = 0,007); górna potyliczna (b = −0,41, p = 0,04); i górna skroniowa istota biała (b = -0,48, p = 0,02).

Zespół nie zgłosił również żadnych różnic we frakcyjnej anizotropii ani średniej dyfuzyjnej integralności istoty białej u kobiet, które poddały się zabiegowi w wieku od 40 do 44 lat, w porównaniu z kohortą referencyjną.

Jednakże u kobiet, które poddano PBO w wieku od 45 do 49 lat, stwierdzono niższą anizotropię czołową w następujących obszarach istoty białej w porównaniu z grupą referencyjną: wewnętrzna część potyliczna (b = -0,43, p = 0,006); czołowy środkowy (b = −0,35, p = 0,02); tylne promieniowanie wzgórzowe (b = −0,31, p = 0,04); supramarginalny (b = −0,33, p = 0,03); i potyliczna górna (b = -0,31, p = 0,04).

Podobnie kobiety poddane PBO w wieku 45–49 lat charakteryzowały się wyższą średnią dyfuzyjnością w środkowej części czołowej (b = 0,28, p = 0,045), pozasoczewkowej części torebki wewnętrznej (b = 0,35, p = 0,02), górnej potyliczny (b = 0,41, p = 0,007) i górny skroniowy (b = 0,29, p = 0,047) obszar istoty białej.

Wreszcie, ponad 80% kobiet poddanych PBO w każdym wieku stosowało estrogenową terapię zastępczą (ERT). Autorzy napisali jednak, że dostosowanie do stosowania ERT nie zmieniło wyników.

Mielke i współpracownicy wezwali do przeprowadzenia przyszłych badań na większych próbach w celu potwierdzenia ich wyników.

„Ponadto, [women] w tym badaniu wykorzystano sprzężone estrogeny końskie i nie wiadomo, czy inne formy ERT byłyby bardziej korzystne w utrzymaniu integralności istoty białej mózgu w późniejszym życiu” – zauważyli.

Pełne wyniki można znaleźć tutaj.