Pod koniec XVII wieku polski szlachcic i pisarz Stanisław Herakliusz Lubomirski zlecił budowę barokowego pawilonu kąpielowego w Warszawie. W 1764 r. majątek nabył i rozbudował król Polski Stanisław August, który stał się znany jako Pałac na Wyspie.

Wewnątrz ściany łaźni wyłożono dekoracyjną XVII-wieczną holenderską płytką ceramiczną w niebiesko-biały wzór przedstawiający drzewa i pasterzy. Jednak podczas II wojny światowej siły hitlerowskie celowo podpaliły Pałac na Wyspie i część płytek zniknęła.

Pałac na Wyspie jest obecnie siedzibą warszawskiego Muzeum Łazienki Królewskie. W zeszłym miesiącu, tuż przed otwarciem nowej wystawy o Lubomirskim, do muzeum trafiła tajemnicza przesyłka z Kanady.

Zawierało 12 oryginalnych płytek, które niegdyś zdobiły łazienki. Niektóre były popękane lub brakowało niektórych elementów, ale pracownicy muzeum byli zachwyceni, że mimo to udało im się je zwrócić. Można je teraz oglądać w ramach wystawy „Sztuka dobrego myślenia. Dziedzictwo Stanisława Herakliusza Lubomirskiego”, którą można oglądać do 1 września.

„Ta historia to gotowy scenariusz na film” – pisze Ministerstwo Kultury w przetłumaczonym poście na Facebooku.

Z postu wynika, że ​​anonimowy nadawca „poprosił o ich powrót tuż przed śmiercią”. Nie jest jasne, jak i kiedy trafili do Kanady. Ministerstwo kultury bada obecnie incydent – ​​mówi rzecznik muzeum Gazeta SztukaZofia Kiszkowska.

Płytki zostały prawdopodobnie wykonane w Utrechcie między 1690 a 1700 rokiem Gazeta Sztuka.

„Według historyków sztuki takie płytki stały się oznaką sytuacji finansowej gospodarza, a modę zapoczątkował francuski dwór w Wersalu” – pisze dla Maciej Replewicz Nauka w Polscewedług Tłumacza Google.

To nie pierwszy przypadek zwrotu artefaktów w taki sposób. W 2015 roku muzeum odzyskało XVIII-wieczne marmurowe popiersie przedstawiające mitologiczną boginię Dianę autorstwa Jeana-Antoine’a Houdona, które zostało zrabowane przez nazistów z Łazienek Królewskich w 1940 roku.

Przedmiot ten wypłynął ponownie po wysłaniu go przez prywatnego właściciela do austriackiego domu aukcyjnego. Po negocjacjach właściciel zgodził się zwrócić popiersie „na ten sam cokół, z którego zostało skradzione” – twierdzi. ArtnetHenriego Neuendorfa.

Jak podaje źródło, w 2011 r. muzeum odzyskało także „kandelabr z aplikacją z głową Meduzy”. Gazeta Sztuka.

Trwająca wystawa natomiast przybliża życie i dziedzictwo Lubomirskiego, który żył w latach 1642–1702 i był „wybitnym pisarzem i politykiem” oraz „jednym z najbarwniejszych przedstawicieli polskiego baroku” – jak głosi opis wystawy. Obejmuje także historię i architekturę łaźni barokowych oraz salę ozdobioną XVII-wiecznymi sztukateriami, która nigdy nie była udostępniona do zwiedzania.