Na początku jej nienawidziłem, PR Sreejesh wspomina swoją historię miłosną | Wiadomości z Igrzysk Olimpijskich w Paryżu 2024
NOWE DELHI: Początkowo, PR Sreejesh żywili urazę do Aneeshyi z powodu jej wyższości akademickiej w ich szkole. Jednak, jak często przedstawiano w filmach Bollywood, „nienawiść” ustąpiła miejsca uczuciu. To był początek ich romantycznej podróży w GVN Sports School w Kerali.
Z czasem Aneeshya, skoczkini w dal, odwzajemniła uczucia Sreejesha i uznała go za swojego przeznaczonego partnera, pomimo jego przyszłej roli jako reprezentanta kraju hokej bramkarz drużyny.
Sreejesh podzielił się szczegółami swojej romantycznej podróży z Aneeshyą podczas szczerej rozmowy z redaktorami PTI we wtorek. Rozmowa miała miejsce po jego przejściu na emeryturę z drużyny narodowej po zakończeniu Igrzyska Olimpijskie w Paryżu. Sreejesh był już uczniem szkoły sportowej w Kannur, gdy Aneeshya dołączyła do tej instytucji w 2001 roku.
„Byłam bystrą uczennicą, najlepszą w klasie. Byłam supergwiazdą, pupilką nauczyciela i ulubienicą wszystkich. Przyszła i nagle widzę, że była lepsza ode mnie, osiągała dobre wyniki we wszystkim. Ja zdobywałam od 35 do 42 na 50, ona 49, od razu 50.
„Więc zacząłem jej nienawidzić; staliśmy się wrogami i tak było, zanim rozkwitła miłość” – powiedział.
Ich historia miłosna trwa już ponad dwie dekady, a małżeństwo trwa już ponad 10 lat.
Aby udowodnić ich trwałą więź, wystarczy spojrzeć na kije hokejowe Sreejesh z igrzysk olimpijskich w Paryżu — jej imię zostało wygrawerowane na kiju hokejowym, którego 36-letni bramkarz używał w czasie igrzysk, co oznaczało zakończenie jego znakomitej kariery i zdobycie drugiego z rzędu brązowego medalu dla Indii, co dało mu imponującą liczbę 336 występów w reprezentacji.
Aneeshya, obecnie lekarz ajurwedyjski, poślubiła Sreejesha w 2013 r. podczas kameralnej ceremonii w świątyni, w której uczestniczyli najbliższa rodzina i przyjaciele.
W niedawnej rozmowie z PTI Bhasha, Aneeshya podzieliła się swoimi mieszanymi emocjami na temat przejścia Sreejesha na emeryturę z międzynarodowego hokeja. Chociaż cieszyła się, że będzie mogła spędzać z nim więcej czasu w domu, przyznała, że fanka sportu w niej będzie tęsknić za jego dominującą obecnością w indyjskiej bramce.
Sreejesh wspomniał także swoje początki w hokeju, ujawniając, że jego początkowym celem było znalezienie stałej pracy — był to kluczowy czynnik, który przekonał rodziców Aneeshyi, że był dla niej odpowiednią osobą.
„…w Kerali, zanim zwrócisz się do ojca dziewczyny, musisz być zabezpieczony finansowo” – powiedział.
Nie trzeba dodawać, że odniósł w życiu sukces, poślubił dziewczynę, którą kochał, a następnie stał się żywą legendą w sporcie, któremu się poświęcił – historia niczym z bollywoodzkiej baśni.
„Kiedy byłem dzieckiem, uwielbiałem oglądać filmy, historie miłosne” – powiedział z figlarnym uśmiechem na twarzy, wspominając czasy, gdy zamieszkał w hostelu sportowym, aby móc oglądać filmy, kiedy tylko chciał, ze swoimi przyjaciółmi.
„Moim zamiarem było zapisanie się do hostelu, a nie do sportu” – przyznał.
„Nie chcę, aby moje dzieci czuły się obciążone moim dziedzictwem”
Sreejesh i Aneeshya mają dwójkę dzieci – syna Sreeansha i córkę Anusree. Ich imiona zostały również wyryte na kijach hokejowych, których Sreejesh używał naprzemiennie podczas meczów olimpijskich.
„Oni (dzieci) są jak moje oczy, nie można mieć ulubionego oka. Ale masz tylko jedno serce, więc to dla mojej żony” – powiedział.
„W meczach mogę obracać pałeczkami i staram się używać obu pałeczek z imionami mojego syna i córki. Moja córka lubi kolor różowy, a mój syn niebieski.
„Ale w strzelaninach nie masz wyboru, musisz użyć jednego kija. Podobnie, gdy jesteś żonaty, nie masz wyboru” – zażartował.
„Musisz zadowolić wszystkich.”
Mówiąc o szczęściu, Sreejesh stwierdził, że nigdy nie narzuca swoim dzieciom swoich wyborów i nie chciałby, aby czuły się obciążone jego bogatym dziedzictwem.
„Moja córka powiedziała, że lubi pływać, więc wysłałem ją na zajęcia pływackie i po obejrzeniu (PV) Sindhu zapragnęła zostać badminton gracz. Powiedziałem, że bez problemu możesz zacząć badmintona.
„Mój syn chciał zostać Virat Kohliale teraz w ogóle nie ćwiczy. Powiedział „nie tato, nie mogę się pocić”… jeśli chcą coś poderwać, to jestem więcej niż szczęśliwy, bo nie chcę, żeby moje nazwisko było ciężarem na ich barkach.
„W Indiach istnieje tendencja do porównywania dzieci z rodzicami. Nie chcę tego robić” – powiedział człowiek, który był powszechnie uważany za serce indyjskiej drużyny.
Z czasem Aneeshya, skoczkini w dal, odwzajemniła uczucia Sreejesha i uznała go za swojego przeznaczonego partnera, pomimo jego przyszłej roli jako reprezentanta kraju hokej bramkarz drużyny.
Sreejesh podzielił się szczegółami swojej romantycznej podróży z Aneeshyą podczas szczerej rozmowy z redaktorami PTI we wtorek. Rozmowa miała miejsce po jego przejściu na emeryturę z drużyny narodowej po zakończeniu Igrzyska Olimpijskie w Paryżu. Sreejesh był już uczniem szkoły sportowej w Kannur, gdy Aneeshya dołączyła do tej instytucji w 2001 roku.
„Byłam bystrą uczennicą, najlepszą w klasie. Byłam supergwiazdą, pupilką nauczyciela i ulubienicą wszystkich. Przyszła i nagle widzę, że była lepsza ode mnie, osiągała dobre wyniki we wszystkim. Ja zdobywałam od 35 do 42 na 50, ona 49, od razu 50.
„Więc zacząłem jej nienawidzić; staliśmy się wrogami i tak było, zanim rozkwitła miłość” – powiedział.
Ich historia miłosna trwa już ponad dwie dekady, a małżeństwo trwa już ponad 10 lat.
Aby udowodnić ich trwałą więź, wystarczy spojrzeć na kije hokejowe Sreejesh z igrzysk olimpijskich w Paryżu — jej imię zostało wygrawerowane na kiju hokejowym, którego 36-letni bramkarz używał w czasie igrzysk, co oznaczało zakończenie jego znakomitej kariery i zdobycie drugiego z rzędu brązowego medalu dla Indii, co dało mu imponującą liczbę 336 występów w reprezentacji.
Aneeshya, obecnie lekarz ajurwedyjski, poślubiła Sreejesha w 2013 r. podczas kameralnej ceremonii w świątyni, w której uczestniczyli najbliższa rodzina i przyjaciele.
W niedawnej rozmowie z PTI Bhasha, Aneeshya podzieliła się swoimi mieszanymi emocjami na temat przejścia Sreejesha na emeryturę z międzynarodowego hokeja. Chociaż cieszyła się, że będzie mogła spędzać z nim więcej czasu w domu, przyznała, że fanka sportu w niej będzie tęsknić za jego dominującą obecnością w indyjskiej bramce.
Sreejesh wspomniał także swoje początki w hokeju, ujawniając, że jego początkowym celem było znalezienie stałej pracy — był to kluczowy czynnik, który przekonał rodziców Aneeshyi, że był dla niej odpowiednią osobą.
„…w Kerali, zanim zwrócisz się do ojca dziewczyny, musisz być zabezpieczony finansowo” – powiedział.
Nie trzeba dodawać, że odniósł w życiu sukces, poślubił dziewczynę, którą kochał, a następnie stał się żywą legendą w sporcie, któremu się poświęcił – historia niczym z bollywoodzkiej baśni.
„Kiedy byłem dzieckiem, uwielbiałem oglądać filmy, historie miłosne” – powiedział z figlarnym uśmiechem na twarzy, wspominając czasy, gdy zamieszkał w hostelu sportowym, aby móc oglądać filmy, kiedy tylko chciał, ze swoimi przyjaciółmi.
„Moim zamiarem było zapisanie się do hostelu, a nie do sportu” – przyznał.
„Nie chcę, aby moje dzieci czuły się obciążone moim dziedzictwem”
Sreejesh i Aneeshya mają dwójkę dzieci – syna Sreeansha i córkę Anusree. Ich imiona zostały również wyryte na kijach hokejowych, których Sreejesh używał naprzemiennie podczas meczów olimpijskich.
„Oni (dzieci) są jak moje oczy, nie można mieć ulubionego oka. Ale masz tylko jedno serce, więc to dla mojej żony” – powiedział.
„W meczach mogę obracać pałeczkami i staram się używać obu pałeczek z imionami mojego syna i córki. Moja córka lubi kolor różowy, a mój syn niebieski.
„Ale w strzelaninach nie masz wyboru, musisz użyć jednego kija. Podobnie, gdy jesteś żonaty, nie masz wyboru” – zażartował.
„Musisz zadowolić wszystkich.”
Mówiąc o szczęściu, Sreejesh stwierdził, że nigdy nie narzuca swoim dzieciom swoich wyborów i nie chciałby, aby czuły się obciążone jego bogatym dziedzictwem.
„Moja córka powiedziała, że lubi pływać, więc wysłałem ją na zajęcia pływackie i po obejrzeniu (PV) Sindhu zapragnęła zostać badminton gracz. Powiedziałem, że bez problemu możesz zacząć badmintona.
„Mój syn chciał zostać Virat Kohliale teraz w ogóle nie ćwiczy. Powiedział „nie tato, nie mogę się pocić”… jeśli chcą coś poderwać, to jestem więcej niż szczęśliwy, bo nie chcę, żeby moje nazwisko było ciężarem na ich barkach.
„W Indiach istnieje tendencja do porównywania dzieci z rodzicami. Nie chcę tego robić” – powiedział człowiek, który był powszechnie uważany za serce indyjskiej drużyny.
