W niedawnym badaniu opublikowanym w BMJ Zdrowie Publiczne, Naukowcy sprawdzili, czy uogólniona nadmierna ruchliwość stawów (GJH), która wskazuje na zróżnicowaną tkankę łączną, była powiązana ze zgłaszanym przez pacjentów niepowodzeniem w wyzdrowieniu po infekcji koronawirusem 2 (SARS-CoV-2) zespołu ostrej niewydolności oddechowej.

Badanie: Czy nadmierna ruchliwość stawów ma związek ze zgłaszanym przez pacjenta brakiem wyzdrowienia z Covid-19? Dowody kliniczno-kontrolne z brytyjskiego biobanku badania objawów COVID. Źródło obrazu: BigBlueStudio / Shutterstock.com

Tło

Długa choroba koronawirusowa 2019 (COVID-19) stanowi poważny problem terapeutyczny i obciążenie dla zdrowia publicznego, objawiając się różnymi objawami, od zmęczenia i problemów z koncentracją po bóle mięśni i duszność. Do chwili obecnej ponad 200 objawów powiązano z opóźnionym powrotem do zdrowia po ostrym zakażeniu SARS-CoV-2. Potencjalnie szkodliwe skutki związane z długim okresem Covid-19, w połączeniu z częstością występowania w populacji ogólnej historii infekcji SARS-CoV-2, podkreślają znaczenie identyfikacji czynników predysponujących daną osobę do długiego przebiegu Covid-19.

Zmienne demograficzne, takie jak wiek i płeć żeńska, a także istniejące wcześniej zaburzenia lub upośledzenia zdrowia ograniczające aktywność, takie jak fibromialgia, zespół jelita drażliwego, migreny, alergie, stany lękowe, depresja i ból pleców, zwiększają prawdopodobieństwo długotrwałego zakażenia Covid-19.

Ostatnie badania wykazały, że nadmierna ruchliwość stawów przyczynia się do niepełnego powrotu do zdrowia po zakażeniu SARS-CoV-2. Konieczne są jednak dalsze badania, aby wyjaśnić etiologię długiego przebiegu Covid-19 i zidentyfikować opłacalne i terminowe metody leczenia dla pacjentów.

O badaniu

W niniejszym prospektywnym badaniu obserwacyjnym typu badacze sprawdzają, czy powszechna nadmierna ruchliwość stawów wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niepełnego wyzdrowienia po zakażeniu SARS-CoV-2.

W tym celu naukowcy przeanalizowali dane z brytyjskiego biobanku badania objawów COVID-19 (CSSB) w powiązaniu z informacjami demograficznymi, raportami dotyczącymi COVID-19 i ocenami objawów z cyfrowej aplikacji ZOE Global do badania objawów COVID-19. Naukowcy ze szpitala Massachusetts, uniwersytetów w Uppsali i Lund oraz King’s College w Londynie stworzyli aplikację mobilną.

W sierpniu 2022 r. 81% respondentów doświadczyło co najmniej jednej choroby związanej z COVID-19 i samodzielnie zgłosiło swój stan wyzdrowienia. Wszyscy uczestnicy badania wypełnili pięcioczęściowy kwestionariusz Hakima i Grahame’a (5PQ), aby określić rozległą hipermobilność stawów.

Głównym wynikiem badania był brak udokumentowanego wyzdrowienia po zakażeniu SARS-CoV-2. Drugorzędne wyniki obejmowały wyniki 5PQ i udokumentowany poziom zmęczenia.

Przeprowadzono binarną analizę regresji logistycznej w celu ustalenia, czy powszechna nadmierna ruchliwość stawów przewidywała brak powrotu do zdrowia po zakażeniu SARS-CoV-2. Wiek, płeć, pochodzenie etniczne, sytuacja społeczno-ekonomiczna, poziom wykształcenia i otrzymane szczepienia przeciwko Covid-19 uznano za potencjalne zmienne w modelach sekwencyjnych.

Do zbadania związku pomiędzy uogólnioną hipermobilnością stawów a zmęczeniem wykorzystano regresję liniową. Co więcej, badania mediacji z wykorzystaniem techniki Hayesa umożliwiły naukowcom zbadanie potencjalnej mediacji związku między powszechną hipermobilnością stawów a brakiem powrotu do zdrowia po leczeniu Covid-19 pod wpływem poziomu zmęczenia.

Wyniki badań

Spośród 3064 osób, które zgłosiły co najmniej jedną infekcję związaną z SARS-CoV-2, dane dotyczące udokumentowanego wyzdrowienia z CoV-19 były dostępne dla 2854 uczestników, z których 82% stanowiły kobiety, a 97% zidentyfikowano jako osoby rasy białej, o średnim wieku od 58 lat.

Spośród 32% kohorty badania, które zgłosiły niepełny powrót do zdrowia po ostrym przebiegu COVID-19, 269 osób wykazywało powszechną nadmierną ruchliwość stawów, z czego 29% stanowiły kobiety. Wśród wyzdrowiałych osób u 439 z 1940 pacjentów wystąpiła rozległa nadmierna ruchliwość stawów.

Uogólniona nadmierna ruchliwość stawów nie była istotnie powiązana ze zgłaszanym ryzykiem zakażenia SARS-CoV-2. Niemniej jednak nadmierna ruchliwość stawów była silnie powiązana z niepełnym wyzdrowieniem po ostrym Covid-19, przy ilorazie szans (OR) wynoszącym 1,4. Zależność ta utrzymywała się w badaniach modelowania sekwencyjnego, kontrolujących wiek, płeć, pochodzenie etniczne, poziom wykształcenia, wskaźnik wielokrotnej deprywacji i dawki szczepionki przeciwko COVID-19 otrzymane z OR wynoszącym 1,3.

Hipermobilność również zdecydowanie przewidywała większy poziom zmęczenia w modelach kontrolowanych pod kątem wszystkich czynników. Poziom zmęczenia wpłynął na związek między powszechną hipermobilnością stawów a brakiem powrotu do zdrowia po COVID-19.

Wnioski

Wyniki badania wskazują, że u osób z rozległą nadmierną ruchomością stawów prawdopodobieństwo, że nie wyzdrowieje po ostrym przebiegu Covid-19, jest o 30% większe. Obserwacje te dostarczają kluczowych informacji potrzebnych do identyfikacji długich fenotypów COVID na potrzeby badań przesiewowych, odpowiedniej klasyfikacji pacjentów i wdrożenia spersonalizowanego leczenia.

Podsumowując, obecne badanie podkreśla znaczenie warstwowej, zindywidualizowanej opieki zdrowotnej dla poszczególnych osób, która wpływa na politykę i usługi interdyscyplinarne dla osób chorych na długoterminową chorobę Covid-19 i choroby pokrewne. Odkrycia te mają również konsekwencje dla praktyki klinicznej, przyszłych badań i opieki zdrowotnej dla populacji, w tym dla technik precyzyjnych.

Pozostaje pilna potrzeba zbadania czynników predysponujących i chorób współistniejących związanych z nadmierną mobilnością stawów. Konieczne są również przyszłe badania, aby zbadać rolę istniejących wcześniej chorób jako możliwych czynników ryzyka, szczególnie tych związanych z licznymi objawami fizycznymi, w tym większymi próbami, bardziej zróżnicowanymi populacjami i rygorystyczną, długą definicją COVID, aby poprawić możliwość uogólniania i ważność wyników wyniki badań.