Nazywają to amerykańskim placem zabaw. Ale jeśli jesteś zmęczony tymi samymi starymi huśtawkami i rondami, istnieje alternatywa dla jasnych świateł i blackjacka w Las Vegas Strip.

Ruszamy w drogę, by błyskawicznie wyruszyć na pustynię Nevady. Pierwszy etap naszej podróży prowadzi nas około 340 km wzdłuż US95 do miasta Tonopah. Łatwo jest dostać się na 95 z naszego hotelu w centrum Las Vegas i wkrótce sprawdzamy przedmieścia Vegas.

Odebraliśmy naszą wypożyczalnię po przyjeździe do Vegas kilka dni wcześniej i nie mogło być prościej. Wyszliśmy z terminala i wsiedliśmy do autobusu wahadłowego do wypożyczalni. Papierkowa robota została załatwiona w ciągu kilku minut i wkrótce jak króliczek skakaliśmy z parkingu w ruch uliczny w godzinach szczytu.

Innym wynajmującym samochody zaleca się przejażdżkę wzdłuż Las Vegas Boulevard, która obejmuje słynny Vegas Strip. Poruszaliśmy się po nim, gdy dzień się ściemniał i zapalały się światła. Zdecydowanie trzeba zrobić w Vegas.

Z powrotem na drodze i mając miasto w lusterku, otwiera się przed nami rozległa pustynna przestrzeń. Jest sucha i jałowa i przypomina bardziej opustoszałe przestrzenie naszej Pustynnej Drogi. To rodzaj terenu, który pobudza apetyt, więc pierwszy przystanek robimy w miasteczku Beatty, około 200 km na północ od Vegas.

To maleńka osada na skrzyżowaniu US95 i Route 374 do Doliny Śmierci, kilka kilometrów na zachód.

Gemma’s Cafe może nie wyglądać zbyt dobrze z zewnątrz, ale personel wie, jak złożyć omlet z Denver. Podróżujący po Kiwi mogą odetchnąć z ulgą, gdy dowiadują się, że Stany Zjednoczone ostatnio podniosły poziom kawy, a Gemma serwuje dobrze zrobione cappuccino.

Miasta duchów w Nevadzie

Krótki objazd z Beatty to pierwsza atrakcja wycieczki, miasto duchów Rhyolite.

Miasto boomu podczas gorączki złota na początku XX wieku, liczba ludności szacowana na 5000. Potem skończyła się ruda i do 1920 roku miasto było prawie opuszczone. Dziś pozostały tylko szkielety budynków i linia kolejowa stacja bez kolejki. W sąsiednim Goldwell Open Air Museum jest kilku mieszkańców, a mianowicie kolekcja abstrakcyjnych dzieł sztuki i rzeźb, w tym metrowej kobiety Lego. Najbardziej imponujący kawałek musi być Ostatnia Wieczerza stworzony przez polskiego artystę Alberta Szukalskiego w latach 80.

Z powrotem na 95, ruszamy na Tonopah. Inne miasto zbudowane na górnictwie, w przeciwieństwie do Rhyolite, Tonopah – populacja około 2500 – przetrwało jako miejscowość wypoczynkowa.

Po drodze robimy mały objazd w mieście Goldfield, aby sprawdzić Międzynarodowy Las Samochodowy Ostatniego Kościoła – w zasadzie park pełen pojazdów zakopanych nosem w ziemi lub ułożonych jeden na drugim. Został stworzony przez rezydenta Marka Rippie, którego wizją było pobicie Rekordu Guinnessa dla największego na świecie lasu samochodowego.

Wstęp jest bezpłatny i jak we wszystkich dobrych kościołach samochodowych, nie trzeba wysiadać z pojazdu, aby podziwiać dzieła.

Najstraszniejszy motel w Ameryce

Przyjeżdżając do Tonopah, zatrzymujemy się w Historycznym Parku Górniczym Tonopah, który stoi na wzgórzu nad miastem. Warto również zobaczyć Clown Motel, nazwany „Najstraszniejszym Motelem Ameryki” ze względu na motyw klauna i położenie obok cmentarza.

Aby nie dać się prześcignąć, hotel Mizpah – nasz przystanek na noc – został okrzyknięty przez czytelników magazynu „Najbardziej nawiedzonym hotelem w Stanach Zjednoczonych” USA dziś. Pani w czerwieni – za życia przedstawicielka najstarszej profesji, która zajmowała się handlem w obecnym pokoju 504 – to upiorna obecność, o której często mówi się, że szepcze słodkie słówka do uszu męskich gości. Najwyraźniej nie była osobą, która żywiłaby urazę, ponieważ uważano, że została zasztyletowana i uduszona przez zazdrosnego byłego kochanka.

Czytałem dobre rzeczy o Tonopah Taproom przed naszą podróżą. To restauracja serwująca domowe piwa i dania z grilla. W niewytłumaczalny sposób większość produktów z grilla była niedostępna podczas naszej wizyty (choć zrobiło to cudowny kufel piwa), więc zdecydowaliśmy się na kolację w Mizpah’s Jack Dempsey Room. I byliśmy zadowoleni, że to zrobiliśmy. Nie masz nic przeciwko zobaczeniu kilku chmur na wakacjach, gdy są to chmury puszystego puree ziemniaczanego trzymającego w górze doskonale wypieczony kotlet schabowy.

Kolację popijano staromodnym drinkiem w barze Long Shot.

Następnego ranka, wypoczęci błogim, niczym nie zakłóconym snem (Pani w Czerwieni najwyraźniej spędziła noc w swoim pokoju), ruszamy w dalszą drogę. Wracamy do Las Vegas przez US6 i Nevada State Route 375, czyli The Extraterrestrial Highway.

Jazda pozaziemską autostradą

Autostrada ET o długości 160 km przebiega mniej więcej wzdłuż wschodniego krańca poligonu testowo-szkoleniowego Nevada, gdzie znajduje się Strefa 51, ściśle tajny obiekt Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Jest to nie tylko miejsce, w którym opracowano mroczne programy, takie jak bombowiec Stealth, ale uważa się również, że jest to jedno miejsce, w którym przechwycone UFO są przechowywane i badane. Kuszące rzeczy dla tych z nas, którzy myślą Pliki x być dokumentem.

Tam, gdzie rząd jest zacofany w ujawnianiu informacji o bazie, wyobraźnia opinii publicznej bierze górę, a wzdłuż autostrady rozwinął się dobrze prosperujący przemysł chałupniczy, mocno opierając się na zjawisku UFO.

Klejnotem w koronie jest Little A’Le’Inn (geddit?), w wiosce Rachel, liczącej według ostatnich obliczeń 54 mieszkańców, na południowym krańcu 375. Postój jest obowiązkowy, podobnie jak pożeranie Obcy Burger. Ten reporter zrobił jedno i drugie i jest teraz dumnym posiadaczem kubka ze Strefy 51, magnesu na lodówkę ze Strefy 51, koszulki Strefy 51 i zginanej figurki obcego.

A’Le’Inn oferuje również zakwaterowanie dla tych, którzy chcą przerwać jazdę wieczornym spojrzeniem w niebo, aby zobaczyć tajne wydarzenia nad Strefą 51.

Opuszczając Rachel i kierując się na południe, nieoznakowane drogi gruntowe odchodzą od autostrady w linii prostej w kierunku Strefy 51. Publiczność może podróżować tymi drogami, ale tylko do znaków grożących dozwolonym użyciem śmiercionośnej siły i wysokimi grzywnami dla tych, którzy zapuszczają się dalej.

Punktem orientacyjnym, na który należy zwrócić uwagę na drodze, jest słynna czarna skrzynka pocztowa. Przechodząc obok zostaw wiadomość dla kosmitów – albo zostaw jointa (marihuana jest legalna w Nevadzie), puszkę fasoli albo trochę gumy do żucia i papierosy, jak wydawało się, że poprzedni goście mieli, kiedy zajrzałem do środka.

Wzdłuż autostrady ET znajduje się kilka końcowych przystanków. Kiedy zauważysz gigantycznego srebrnego kosmitę stojącego obok budynku w kształcie stodoły (technicznie rzecz biorąc chaty Quonset), dotarłeś do Centrum Badań Obcych. Sądzę, że właściciele spędzili dużo więcej czasu na studiowaniu biznesu niż kosmici, ponieważ sklep jest pełen pamiątek, a także ubrań, książek i przekąsek.

Wyjeżdżamy z bluzą z kapturem ET Highway i książką, która rzekomo rozwiązała zagadkę katastrofy w Roswell. Zrób ostatni przystanek na autostradzie w ET Fresh Jerky, jeśli masz ochotę na suszoną wołowinę. Nigdy nie byłem fanem, ale każdy, kto jest, znajdzie szeroki wybór smakołyków.

Zwiedzanie Zapory Hoovera

Stamtąd zakończymy naszą podróż 2,5-godzinną jazdą do miejsca docelowego, Zapory Hoovera.

Jeśli odczuwasz skurcze od zbyt intensywnej jazdy, możesz po drodze zatrzymać się w parku stanowym Valley of Fire. Obejmuje około 16 000 ha terenu z piaskowca, skamieniałych drzew i petroglifów sprzed tysięcy lat.

Jestem wielkim fanem infrastruktury, więc Zapora Hoovera otrzymuje mój głos jako największe dzieło sztuki na naszej trasie: funkcjonalne, budzące podziw i piękne w bardzo konkretny sposób, znajduje się w wąwozie na granicy Nevady i Arizony, jak hołd dla tego, co ludzie mogą zrobić, kiedy się do tego przyłożymy.

Dostępne są wycieczki po tamie lub po prostu zaparkować i samemu wędrować po konstrukcji (nie będziesz sam). Istnieje również ponad 50 km tras wokół zapory i jeziora Mead. Historyczny Szlak Kolejowy został wyznaczony jako Narodowy Szlak Historyczny, z dużą ilością historii i wspaniałymi widokami na jezioro Mead. Idź jednak przygotowany. Jest to pustynia i może być cholernie gorąco – nawet na początku kwietnia.

Zostawiając wypożyczenie w biurze Avis w nowojorskim nowojorskim kasynie następnego dnia, pokonaliśmy około 800 km w około 36 godzin. Wydaje się, że to całkiem spora odległość w krótkim czasie. I to było. Ale podróżowanie było całkiem łatwe i stanowiło świetną alternatywę dla neonów i cheeseburgerów wielkiego miasta.

Czy nasza podróż mogła zostać przedłużona? Absolutnie. Jak na obszar Stanów Zjednoczonych zdominowany przez Las Vegas, jest mnóstwo rzeczy do zobaczenia poza granicami miasta. Ledwo podrapaliśmy zakurzoną powierzchnię Nevady.

Lista kontrolna

NEWADA

DOJAZD

Poleć do Las Vegas liniami Hawaiian Airlines przez Honolulu, Air NZ przez Los Angeles lub United przez San Francisco.

DETALE

travelnevada.com