Recaldo Thomas, prawdopodobnie szef kuchni na superjachcie, został sfotografowany tuż po tym, jak zginął w katastrofie Bayesian.

Władze portu w Palermo poinformowały kanadyjską stację CBC News, że z wraku samolotu wydobyto ciało pana Thomasa, urodzonego w Kanadzie mężczyzny mieszkającego w Antigui.

Przyjaciel szefa kuchni, Gareth Williams, powiedział BBC: „Mogę mówić w imieniu wszystkich, którzy go znali, że był bardzo lubianym, życzliwym człowiekiem o spokojnym duchu”.

Hołdy złożyli mu przyjaciele w mediach społecznościowych, a jeden z nich powiedział: „Spoczywaj w pokoju, wielki człowieku. Nie wiem, co jeszcze powiedzieć, poza tym, że cię kocham i zawsze będę kochać”.

Ktoś inny napisał: „Będzie mi cię bardzo brakowało, Recaldo Thomas, wciąż nie mogę w to uwierzyć”.

Włoska straż przybrzeżna potwierdziła tę informację Wiadomości Sky.

Jak powiedział ekspert ds. nurkowania morskiego i wraków, ekipy ratunkowe próbujące dostać się do zatopionego jachtu bayesowskiego będą musiały podjąć „trudną decyzję” w miarę nasilania się akcji ratowniczych.

Bertrand Sciboz powiedział BBC News: „Myślę, że 50 metrów to limit nurkowania dla pewnej kategorii profesjonalnych nurków, więc będziesz musiał nurkować w jakimś rodzaju hełmu i rurki i być podłączony do powierzchni w celu zaczerpnięcia tlenu, a także w celu mówienia, słyszenia i opowiadania o tym, co widzisz i robisz.

„To zawsze jest bardzo trudne, zwłaszcza w przypadku żaglowca, ponieważ lina jest wszędzie, a żagiel unosi się na prądzie, ponieważ znajdujemy się na Morzu Śródziemnym, a nie na kanale La Manche.

„Ale najważniejsze jest to, że w takich warunkach bardzo trudno dostać się do środka wraku i w pewnym momencie trzeba podjąć ważną decyzję: uratować cały wrak czy uratować ciała”.

Bayesian zatonął po uderzeniu „gwałtownej burzy”. Włoska straż przybrzeżna poinformowała, że ​​prognozowano złą pogodę, ale dodała, że ​​była ona bardziej groźna niż oczekiwano. Niektórzy miejscowi mówili o trąbie wodnej, czyli morskim wirze, o wyjątkowej sile. Bayesian był na kotwicy z opuszczonymi żaglami, gdy uderzyła burza, a w pobliżu zacumowany był inny jacht.

Znajdujący się nieopodal jacht, 42-metrowy Sir Robert Baden Powell, pozostał zakotwiczony i przetrwał burzę po tym, jak jego kapitan włączył silnik, aby utrzymać kontrolę nad statkiem i uniknąć zderzenia z Bayesianem. Kapitan, Karsten Borner, powiedział, że nie wie, czy załoga Bayesianu zdołała włączyć silniki. „Wiem tylko, że poszli płasko z masztem na wodzie i zatonęli w ciągu dwóch minut” – powiedział.

Andrea Ratti, profesor projektowania okrętowego na Politechnice Mediolańskiej, powiedział, że łódź o rozmiarach bayesowskich mogła zatonąć tak szybko, tylko gdyby nabrała ogromnej ilości wody, co sugeruje, że jeden lub więcej iluminatorów, okien lub innych otworów mogło zostać uszkodzonych lub rozbitych przez trąbę wodną.

Pojawiły się również spekulacje medialne, że główny właz mógł zostać przypadkowo pozostawiony otwarty. Jednak nurek straży pożarnej Marco Tilotta powiedział Il Messaggero codziennie, że wrak był „najwyraźniej nienaruszony” – chociaż nurkowie widzą tylko połowę kadłuba.

Według brytyjskiego eksperta branżowego napełnienie algorytmu bayesowskiego taką ilością wody, która by go zatopiła, zajęłoby kilka godzin, co czyni jego szybki upadek niezrozumiałym.

Bayesian został zbudowany w 2008 roku przez Perini Navi, który stwierdził, że ma najwyższy na świecie aluminiowy maszt, mierzący 72 metry. Jednak Ratti i drugi ekspert, inżynier konstrukcyjny Filippo Mattioni, stwierdzili, że niezwykle wysoki maszt sam w sobie nie jest elementem podatności na sztorm. Obaj byli również sceptyczni co do teorii, że złamany maszt spowodował uszkodzenia, uderzając w kadłub, ponieważ łódź nie wywróciłaby się, gdyby tak było.

Bayesian miał chowany kil – przypominającą płetwę konstrukcję pod kadłubem, która pomaga stabilizować łodzie i działa jako przeciwwaga dla masztu. Zarówno Ratti, jak i Mattioni zastanawiali się, czy jacht został zakotwiczony z kilem w górze, co zmniejszyło jego głębokość pod wodą, czyniąc go mniej stabilnym. Ratti powiedział, że łódź mogła zacząć gwałtownie oscylować pod silnym wiatrem, wywierając wyjątkowe obciążenie na maszt. Ale nawet jeśli doprowadziło to do jego złamania, „to samo w sobie nie jest wystarczające, aby uzasadnić zatonięcie” – powiedział.

Prokuratorzy w pobliskim mieście Termini Imerese wszczęli dochodzenie w sprawie katastrofy. Ich sprawa prawdopodobnie potrwa miesiące.

Sąsiadka Mike’a Lyncha powiedziała, że ​​była „szczerze przerażona”, gdy dowiedziała się, że zaginął, a jego jacht zatonął w tornadzie.

Ruth Leigh z Pettistree w Suffolk powiedziała, że ​​wiedziała, że ​​rodzina ma wadę bayesowską, ale kiedy usłyszała tę wiadomość, powiedziała: „Po prostu nie mogłam w to uwierzyć, pomyślałam, że to niemożliwe”.

57-letni pisarz i autor dodał: „To straszne, to najgorsza wiadomość”.

Powiedziała, że ​​byli sąsiadami od około 15 lat i że „od samego początku [Mr Lynch] „był fantastycznym sąsiadem”.

„Mimo że był niesamowicie bogaty i bardzo ważną osobą, nigdy nie sprawiał takiego wrażenia” – powiedziała pani Leigh.

„Zawsze, gdy cię spotykał, pamiętał twoje imię, rozmawiał z tobą, niesamowicie przyjacielski i bezpośredni, co uważaliśmy za świetną cechę. Był naprawdę dobrym sąsiadem”.

Ruth Leigh, sąsiadka Mike’a Lyncha, powiedziała, że ​​potentat był „bardzo dobroczynnym człowiekiem”, który miał wygłosić przemówienie w kościele we wsi w Niedzielę Pamięci.

Pani Leigh z Pettistree w Suffolk powiedziała: „Widziałeś go, jak jeździł samochodem, zawsze machał, mówił „dzień dobry” i zwracał się do ciebie po imieniu.

„Raz w roku urządzał przyjęcie na trawniku i wszyscy na nie chodziliśmy.

„On jest po prostu bardzo miłą osobą. Wiem, że to brzmi trochę banalnie, ale jak na człowieka na jego stanowisku, który ma wszelkie prawa, mógł być całkiem wzniosły, ale nie był, wtrącił się.

„Przychodził i przemawiał do wiejskiego kościoła w Niedzielę Pamięci.

„Był bardzo dobroczynnym człowiekiem, poświęcał dużo czasu i wysiłku, co było dobre. Mieliśmy o nim po prostu niesamowicie wysokie mniemanie”.

Mike Lynch, 59 lat, jest jednym z najbardziej znanych przedsiębiorców technologicznych w Wielkiej Brytanii. Zbudował największą firmę software’ową w kraju, Autonomy, i był nazywany brytyjskim Billem Gatesem.

Sprzedał firmę HP za 11 miliardów dolarów (8,64 miliarda funtów) w 2011 r., po czym transakcja spektakularnie się rozpadła, gdy amerykański gigant technologiczny oskarżył go o oszustwo, co doprowadziło do długiego procesu. Pan Lynch został ostatecznie uniewinniony przez ławę przysięgłych w San Francisco w czerwcu.

Jeśli zostanie uznany za winnego oszustwa i spisku, panu Lynchowi grozi ponad 20 lat więzienia w USA.