To było dużo.

Komentatorzy w BBC byli wylewni, ale zawsze dotyczą historycznych momentów królewskich. Zobaczymy, co pomyślą zwykli Brytyjczycy. Wielu, zwłaszcza młodzież, jest apatycznych wobec monarchii konstytucyjnej, a złoty powóz trudno pogodzić z kryzysem kosztów utrzymania.

Koronacja króla Karola III: niezapomniane chwile na zdjęciach i filmach

Był dżdżysty, gąbczasty dzień, niebo było szare jak rybie brzuchy, a tłumy na trasie parady trzymały nad głowami parasole lub były owinięte przezroczystym plastikiem, gdy przyłączały się do „hołdu ludu”, zgodnie deklarując swoje wierność nowemu królowi.

Planowany przelot 60 samolotów został znacznie przesunięty „z powodu nieodpowiednich warunków pogodowych” – wyjaśniło Ministerstwo Obrony. Zamiast tego było kilka helikopterów i zespół akrobacyjny Królewskich Sił Powietrznych znany jako „Czerwone Strzały”.

W Opactwie Westminsterskim, miejscu każdej koronacji od 1066 roku, nowy król przysiągł, że przyszedł „służyć, a nie aby mu służono”. Ale potem został obsłużony – dużo.

Wręczono mu tajemne, ale bezcenne regalia: kulę, miecze, pierścień, rękawice, berła, ostrogi. Mnóstwo złotych rzeczy podarowanych przez wielu ludzi. Gazety mają obsesję na punkcie szczegółowych opisów każdej pozycji.

Nabożeństwo zostało skrócone do dwóch godzin, w porównaniu z trzema w 1953 roku. Mimo to było bardzo kościelne, co mogło zdziwić niektórych, którzy nastawili się na pompę. Chodziło o Karola, ale było też bardzo dużo o Jezusie. W tym przedstawieniu arcybiskup Canterbury, Justin Welby, miał więcej kwestii przemawiających niż nowy król.

Ale Charles miał w tym wszystkim udział, grając zarówno głównego bohatera, jak i reżysera. To za jego namową jego rola jako najwyższego gubernatora Kościoła anglikańskiego i obrońcy wiary została wyjaśniona jako dążenie do „stworzenia środowiska, w którym ludzie wszystkich wyznań i przekonań mogą żyć swobodnie”. Przedstawiciele społeczności żydowskiej, sunnickiej i szyickiej, sikhijskiej, buddyjskiej, hinduistycznej, dżinistycznej, bahaickiej i zoroastryjskiej byli tam, aby go uhonorować.

Nabożeństwo zawierało również świetną muzykę — w tym wzruszającą modlitwę, po raz pierwszy zaśpiewaną w języku walijskim, oraz nową kompozycję Andrew Lloyda Webbera, zatytułowaną „Make a Joyful Noise”.

Książę Harry, piąty w kolejce do tronu, był gościem siedzącym w trzecim rzędzie. W pewnym momencie jego twarz była zasłonięta czerwonym upierzeniem na trójgraniastym kapeluszu jego ciotki, księżniczki Anny. Jego żona Meghan została w Kalifornii. Wkrótce po nabożeństwie tabloidy doniosły, że on też tam wraca — najwyraźniej bez rozwiązania trwającego sporu z ojcem.

Książę Harry, solo, pozostał na uboczu koronacji

Jego brat, książę William, następca tronu, odegrał wybitną rolę. Ukląkł przed królem i w „hołdzie królewskiej krwi” obiecał swoją wierność „jako wasz dożywotni senior”. Potem wstał i pocałował ojca w policzek. To była czuła chwila.

74-letni Charles często wygląda rumiany i szykowny w swoich niebieskich prążkowanych garniturach z Savile Row. Tutaj był ubrany w ciężkie jedwabne szaty, starając się nie przewrócić ciężkiej korony i musiał sztywno maszerować wzdłuż ołtarza, trzymając dwa berła.

Wyglądał na przytłoczonego. The Times of London napisał: „Król Karol wyglądał na zmęczonego i niespokojnego — majestatycznego, jeśli nie radosnego”.

Był dziadowski, jego brwi były krzaczaste jak staruszek. Nie jest młodym, silnym królem, gotowym do bitwy. Ale Wielka Brytania może mieć nadzieję, że będzie mądrym i rozsądnym królem w swoich złotych latach.

Jego żona, królowa Camilla, również została namaszczona i koronowana, ale ta część nabożeństwa trwała tylko kilka minut i wyglądała na pośpiech, dodatek.

Koronacja upamiętnia królową Camillę i długo oczerniany romans

Wyglądała bardzo ludzko, bawiąc się koroną po umieszczeniu jej na głowie, jakby nie była przyzwyczajona do takiego nakrycia głowy.

Królewskie dzieci wyglądały uroczo, ziewały i były rozproszone.

Księżniczka Charlotte i książę Louis, najmłodsze dzieci Williama i Kate, księcia i księżnej Walii, zostali sfotografowani trzymając się za ręce w opactwie, stojąc za rodzicami.

Pierwsza koronacja transmitowana w telewizji odbyła się dla królowej Elżbiety II w 1953 roku. Jej koronacja była czarno-biała ziarnista w BBC. Koronacja Karola w 2023 r. dotyczyła monarchii wysokiej rozdzielczości. Kolory były ostre, czerwone tuniki bardziej czerwone, a niebieska suknia na koniach Windsor Grey wystrzeliła.

Wiele osób w centrum Londynu oglądało program na dużych ekranach lub w pubach.

Danielle Lacey, 30-letnia motorniczy tramwaju z Manchesteru, przyjechała wcześnie rano w sobotę. Ale do tego czasu dostęp do centrum handlowego — głównej drogi prowadzącej z Pałacu Buckingham — był zamknięty, więc udała się do pobliskiego parku z ekranem.

Nic dziwnego, że była pozytywnie nastawiona do monarchii. Członkowie rodziny królewskiej „sprowadzają wielu turystów. Większość ludzi lubi członków rodziny królewskiej. Jesteśmy jednym ze starych krajów, które mają królów i królowe” – powiedziała.

Była bardziej powściągliwa w stosunku do króla. „Wiem, że niewielu ludzi lubi Charlesa” — wyznała. „Ani go nie kocham, ani nie nienawidzę. Próbuje ocalić planetę, więc to dobrze, prawda?

Protestujący pod hasłem „Not My King” chcieli przekazać swoje przesłanie — chcą zniesienia monarchii i zastąpienia króla wybraną głową państwa. Ich liczba była niewielka w porównaniu z tłumami ludzi, którzy tam świętowali monarchię, ale maszerowało kilkaset osób.

„Precz z koroną! Precz z koroną!” krzyczeli, trzymając w górze jaskrawożółte znaki.

Wśród nich była 40-letnia Amber Dowell, która pracuje dla organizacji charytatywnej. „Odziedziczona monarchia jest zasadniczo celebracją bogactwa i przywilejów. Osobiście nie wierzę, że ktoś rodzi się lepszy od innych” – powiedziała. „Mam nadzieję, że będzie ostatnim królem”.

Protestujący pod hasłem „Not My King” zatrzymani przez londyńską policję podczas koronacji

Ale nawet przy rosnącej apatii wielu ludzi wątpi, czy wiele się zmieni za panowania Karola.

Monarchia nigdzie się nie wybiera, powiedział Philip Tiwome, 43-letni inżynier z Londynu, który spacerował w pobliżu pałacu ze swoją 5-letnią córką na ramionach. „Jest tak zakorzeniony w naszym DNA, że nie zniknie z dnia na dzień, o ile będą reprezentować to, za czym opowiadała się królowa, jej wiarę w Chrystusa, była bardzo religijna”.

Procesja koronacyjna z powrotem do Pałacu Buckingham z opactwa była najbardziej celebrowanym momentem.

Była to największa procesja wojskowa od ostatniej koronacji 70 lat temu, a trasa była wypełniona, ramię w ramię, orkiestrami, końmi i maszerującymi żołnierzami w szkarłatnych tunikach i czapkach z niedźwiedziej skóry.

Król i królowa jechali w Gold State Coach, który jest pokryty złotem płatkowym od koła do szczytu powozu. Poprzedni monarchowie narzekali, że jest to wyboista jazda, jak statek na wzburzonym morzu.

Za ochronnym szkłem królowa poruszała palcami, machając. Karol też się uśmiechnął.