W ramach nowych badań przeprowadzonych w Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSK) opracowano komórki T CAR, których celem są dwa antygeny specyficzne dla ostrej białaczki szpikowej; rzucić nowe światło na element genetyczny zwany LINE-1, otwierając drzwi do nowych metod leczenia; zidentyfikowano kluczowy regulator losu komórek macierzystych krwi; i odkryli, że technika immunoterapii z wykorzystaniem przeciwciał skierowanych przeciwko CD47 jest obiecująca u myszy.

Komórki T CAR, których celem są dwa antygeny, leczą AML z minimalną toksycznością

Ostra białaczka szpikowa (AML) jak dotąd opierała się leczeniu terapią komórkami T chimerycznego receptora antygenu (CAR). Jednym z powodów jest to, że komórki AML mają różne antygeny docelowe w różnych komórkach tego samego pacjenta. Ponadto komórki AML mają wspólne antygeny z normalnymi komórkami macierzystymi krwi, z których powstaje wiele komórek krwi, w tym komórki odpornościowe. Konwencjonalna terapia CAR T ukierunkowana na AML może w sposób niezamierzony osłabić cały układ odpornościowy, wymagając od pacjenta „ratunkowego” przeszczepu szpiku kostnego.

Obecnie lekarz i naukowiec Michel Sadelain, doktor medycyny, pionier badań nad komórkami T CAR, opracował genialną taktykę rozwiązania tego problemu. Współpracując ze starszym naukowcem, lekarzem Saschą Haubnerem, zespół Sadelaina zaprojektował tak zwane współpracujące komórki T CAR, które wykrywają dwa antygeny AML — ADGRE2 i CLEC12A — jednocześnie. Pomaga to komórkom T CAR wyeliminować komórki AML, oszczędzając normalne komórki macierzyste krwi i powodując poważne skutki. Wkrótce w MSK rozpoczną się badania kliniczne wykorzystujące to podejście pod kierunkiem hematologa-onkologa Jae Parka. Przeczytaj więcej w Komórka Rakowa.

Badanie oparte na strukturze otwiera drzwi do nowych metod leczenia ukierunkowanych na kluczowe białko LINE-1

Badanie prowadzone wspólnie przez naukowców z MSK rzuca nowe światło na element genetyczny zwany LINE-1, który jest odpowiedzialny za zapisanie co najmniej jednej trzeciej ludzkiego genomu w procesie znanym jako odwrotna transkrypcja (synteza DNA z matrycy RNA). . LINE-1 zawiera pozostałości starożytnych wirusopodobnych pasożytów genomowych, które zostały zintegrowane z naszym materiałem genetycznym na przestrzeni milionów lat ewolucji. LINIA-1 jest zwykle wyciszona, ale zostaje aktywowana w przypadku raka i innych chorób.

W badaniu, w którym uczestniczyli współautor, dr Benjamin Greenbaum i współpierwszy autor David Hoyos, doktorant w programie Tri-Institutional Computational Biology & Medicine, uzyskano pierwszą strukturę krystalografii rentgenowskiej kluczowego enzym zaangażowany w aktywność LINE-1 zwany ORF2p. Praca pokazuje, w jaki sposób ORF2p oddziałuje z układem odpornościowym i w jaki sposób leki mogą na niego oddziaływać. MSK przeprowadziło nowatorską analizę obliczeniową i ewolucyjną ORF2p, pokazując, w jaki sposób jest ona podobna i różna od innych cząsteczek odpowiedzialnych za odwrotną transkrypcję. „Co zaskakujące, odkryliśmy, że jest ona bardziej podobna do niektórych polimeraz wirusowych niż do innych odwrotnych transkryptaz” – mówi Greenbaum. „Oprócz otwarcia drzwi dla nowych metod leczenia, odkrycia mają ważne implikacje dla„ mimikry wirusa ”, tematu, nad którym moje laboratorium pracowało od lat i który mówi nam o tym, jak sekwencje wirusopodobne w naszym genomie oddziałują z układem odpornościowym”. Przeczytaj więcej w Natura.

Badania identyfikują kluczowy regulator losu komórek macierzystych krwi

Badania prowadzone przez MSK i New York Genome Center odkryły nowy regulator krwiotwórczych komórek macierzystych i nowy sposób, w jaki komórki macierzyste krwi kontrolują stan zapalny. Badanie — prowadzone przez współautorów: dr Hanzhi Luo, stażystę podoktorskiego w MSK i dr Marielę Cortés-López, postdoktora w centrum genomu oraz Weill Cornell Medicine — odkryło gen o nazwie SON, który jest kluczowym kontroler losu komórek macierzystych krwi. Zespół wykazał również, że poziom białka SON spada, gdy utrudniany jest rodzaj modyfikacji RNA zwany metylacją RNA m6A, co prowadzi do defektów w zaangażowaniu i funkcjonowaniu komórek macierzystych. Zespół stwierdził, że SON odgrywa także rolę w kontrolowaniu stanu zapalnego poprzez zmniejszenie ekspresji genów prozapalnych.

„Nasze odkrycia sugerują również, że ukierunkowanie na SON i jego dalszy program może być obiecującą strategią zwiększania populacji komórek macierzystych krwi” – ​​mówi starszy autor badania Michael Kharas, biolog zajmujący się nowotworami w Instytucie Sloana Ketteringa MSK. „Oprócz dostarczania nowych informacji na temat sposobu, w jaki komórki macierzyste kontrolują swój los i ich rolę w kontrolowaniu stanu zapalnego, nasze odkrycia mogą pomóc w zrozumieniu wpływu terapii przeciwnowotworowych, które działają poprzez hamowanie metylacji RNA”.

Badanie podkreśla także rolę SON w rzadkiej chorobie genetycznej zwanej zespołem ZTTK, w której spontaniczne mutacje w SON prowadzą do wad mózgu i krwi. Przeczytaj więcej w Komórka Komórka Macierzysta.

Nowa technika immunoterapii jest obiecująca u myszy

Postępy w immunoterapiach, czyli metodach leczenia wyposażających układ odpornościowy w nowe narzędzia do rozpoznawania i atakowania komórek nowotworowych, przyniosły korzyści wielu osobom chorym na różne typy nowotworów, ale nie są one skuteczne u wszystkich. Trwające badania w MSK mają na celu zbadanie, dlaczego tak się dzieje i opracowanie nowych strategii, dzięki którym immunoterapia będzie skuteczna w przypadku większej liczby osób chorych na raka.

W nowym badaniu prowadzonym przez lekarza onkologa ginekologa Juana Osorio sprawdzano, w jaki sposób przeciwciała skierowane przeciwko CD47, białku występującemu w dużych ilościach w komórkach nowotworowych, można wykorzystać w immunoterapii. Dr Osorio i jego zespół stworzyli w laboratorium nowe przeciwciała, które miały zwiększoną zdolność identyfikowania i eliminowania komórek nowotworowych wykazujących ekspresję CD47. Badacze badali te skutki na genetycznie zmodyfikowanych myszach i odkryli, że takie podejście poprawia długoterminową ogólnoustrojową odporność przeciwnowotworową. Wyniki sugerują, że może to być obiecujący obszar badań dla przyszłych badań klinicznych. Przeczytaj więcej w Komórka Rakowa.