To pływająca masa czystego białego lodu, wielkości mniej więcej Wielkiego Londynu.

A teraz największa góra lodowa świata, A23a, wykonała piruet podczas swojej podróży w stronę Oceanu Południowego.

Zdjęcia satelitarne NASA pokazują górę w kształcie zęba obracającą się o ponad 360 stopni w okresie od grudnia do lutego, na północ od Półwyspu Antarktycznego.

A23a stopniowo ulega erozji pod wpływem fal i topnieje pod wpływem cieplejszych wód w miarę przemieszczania się na północ, po 30 latach osadzania się na dnie oceanu.

Według British Antarctic Survey (BAS), które w grudniu odwiedziło A23a, góra lodowa przemieszcza się na północ z prędkością około 50 mil dziennie.

Największa góra lodowa świata, A23a, wykonała piruet podczas swojej podróży w kierunku Oceanu Południowego

W listopadzie naukowcy ujawnili, że góra znów jest w ruchu. Ta mapa pokazuje położenie góry zaznaczone na niebiesko od sierpnia (na dole) i w ciągu ostatnich kilku tygodni (na górze)

Nieszona przez wiatry i prądy oceaniczne, jest niesiona „aleją gór lodowych” – popularną trasą, którą góry lodowe przemieszczają się w stronę subantarktycznej wyspy Georgia Południowa.

„Megaberg #A23a wkracza w erę wirowania” – stwierdziło British Antarctic Survey, które opublikowało animację na X (dawniej Twitterze).

„Te ruchy taneczne w dół #IcebergAlley są częścią długiej, topniejącej podróży góry lodowej do cieplejszych wód.

„Nie daj się zwieść rozmiarowi ekranu – to największa góra lodowa na świecie, wielkości Kornwalii lub Rhode Island!”

Ekspedycje EYOS, które w styczniu dotarły do ​​A23a, wysłały drona, aby wykonać najnowsze zdjęcia z powietrza.

Filmowiec EYOS, Richard Sidey, powiedział, że A23a jest „niezwykle duża” i „rozciąga się tak daleko, jak tylko widać, w obu kierunkach”.

„Właściwie nie sądzę, abyśmy mogli pojąć, jak duży jest; jedynie z nauki możemy dowiedzieć się, jak duży jest to problem” – powiedział.

A23a to największy zachowany fragment góry lodowej, która oderwała się od szelfu lodowego Filchnera na Antarktydzie w sierpniu 1986 roku.

Filmowiec EYOS, Richard Sidey, powiedział, że A23a jest „niezwykle duża” i „rozciąga się tak daleko, jak tylko widać w obu kierunkach”

To ujęcie ukazuje utratę kawałka masy góry lodowej. Jest czterokrotnie większy od Wielkiego Londynu, ale staje się mniejszy

Ekspedycje EYOS, które w styczniu dotarły do ​​A23a, wysłały drona, aby wykonać najnowsze zdjęcia z powietrza

Przebył zaledwie kilkaset mil, kiedy utknął lub „uziemił” na dnie oceanu – i pozostał nieruchomy przez następne 30 lat.

Góry lodowe „osiadają” na dnie oceanu, gdy ich stępka (nieco poniżej powierzchni wody) znajduje się głębiej niż głębokość wody.

W listopadzie naukowcy ujawnili, że góra znów jest w ruchu, niesiona na północ przez wiatr i prądy oceaniczne.

Oszacowali, że ma powierzchnię 1500 mil kwadratowych, objętość 263 mil sześciennych i masę nieco poniżej biliona ton.

To sprawia, że ​​jest nie tylko cztery razy większy od Wielkiego Londynu, ale aż 100 milionów razy cięższy od Wieży Eiffla w Paryżu.

Jednak w miarę przesuwania się dalej na północ części góry odrywają się od siebie z powodu erozji i topnienia pod wpływem cieplejszych wód.

Podobnie jak przybrzeżna erozja lądu, fale uderzają w górę, tworząc szczeliny, które stale się powiększają, aż do zapadnięcia się szczytu.

Pozostawiają małe „stosy”, które następnie tworzą mniejsze „kikuty”, zanim całkowicie się stopią.

Chociaż A23a pierwotnie ocieliła się z lodowca szelfowego Filchnera w 1986 r., do zeszłego miesiąca pozostawała uziemiona na dnie morskim.

Aby dać poczucie skali, zdjęcie przedstawia obszar góry lodowej nałożony na mapę Wielkiego Londynu

Jest to proces topienia, w wyniku którego A23a zostanie ostatecznie utracony na dobre, ale ze względu na jego ogromne rozmiary może to zająć trochę czasu.

Jeśli nie zostanie wystarczająco stopiony, zanim dotrze do Georgii Południowej – wyspy na południowym Atlantyku – może powodować problemy.

Istnieje ryzyko, że ogromna góra może zakłócić zwyczaje żerowania dzikich zwierząt, takich jak pingwiny – na przykład, jeśli zaparkowała w miejscu, gdzie zwykle odbywa się żerowanie.

„Zależy to od trajektorii lotu, ale istnieje możliwość oddziaływania na dziką przyrodę, jeśli zbliży się do którejkolwiek z wysp subantarktycznych” – powiedział MailOnline rzecznik BAS.

A23a jest obecnie największą górą lodową na świecie, ale tytuł ten nie będzie trwał wiecznie, ponieważ wszystkie góry lodowe w końcu ulegają fragmentacji.

Poprzednim rekordzistą był A76, który odłączył się od szelfu lodowego na Morzu Weddella w maju 2021 r., ale od tego czasu rozpadł się na trzy części.