Na potrzeby tego badania naukowcy stworzyli nowy nanomedycynę wypełnioną materiałami genetycznymi, zwany małe interferujące RNA (siRNA).

„SiRNA wybrano jako potencjalną terapię, ponieważ można je zaprojektować tak, aby regulowały ekspresję określonych genów w organizmie” – wyjaśnił główny autor badania, dr Emmanuel Ho, profesor nadzwyczajny w Wydziale Farmacji Uniwersytetu Waterloo. Wiadomości medyczne dzisiaj. „Zalety obejmują mniejsze ryzyko wystąpienia skutków ubocznych w porównaniu z konwencjonalnymi lekami małocząsteczkowymi”.

Ponieważ siRNA mogą dyktować, które geny lub białka mają być włączane lub wyłączane w komórkach, naukowcy podali, że powodują one 73% zmniejszenie replikacji wirusa HIV.

Ponadto nowa nanomedycyna pomogła w walce z problemami związanymi z zakażeniem wirusem HIV autofagia — „program recyklingu” organizmu, w ramach którego ponownie wykorzystuje stare i uszkodzone części komórek, a także pomaga organizmowi pozbyć się wirusów i bakterii.

„Autofagia to naturalny proces, dzięki któremu nasze komórki mogą „samotrawić” białka w celu recyklingu, a nawet wyeliminować drobnoustroje” – szczegółowo opisuje dr Ho. „Niestety wirus HIV jest mądry i może hamować autofagię poprzez produkcję białka zwanego Nef.”

Badacze zajęli się także genem gospodarza zwanym CCR5 oraz gen wirusowy Nef jako „podwójną strategię zapobiegawczą”.

„Mamy nadzieję, że opracowując skojarzoną nanomedycynę, która będzie w stanie dostarczyć siRNA specyficzne dla Nef i CCR5, po pierwsze, zmniejszymy ekspresję CCR5 na komórkach, aby zmniejszyć wiązanie wirusa HIV i zakażenie, po drugie, jeśli niestety HIV nadal jest w stanie infekować komórki, to poprzez zmniejszenie ekspresję Nef, możemy ponownie aktywować autofagię w tych komórkach, aby mogły trawić HIV. To pierwsze badanie demonstrujące to dwutorowe podejście do zapobiegania zakażeniu wirusem HIV”.

— dr Emmanuel Ho, główny autor badania

MNT rozmawiał także na temat tego badania z dr Edwardem Liu, kierownikiem ds. chorób zakaźnych w Hackensack Meridian Jersey Shore University Medical Center w New Jersey. Powiedział, że nowe badania stanowią nowatorskie podejście do walki z HIV.

„Obecne leki przeciw HIV zakłócają cykl życiowy wirusa na różnych etapach, dlatego konieczna jest kombinacja leków, aby zahamować rozwój wirusa HIV” – wyjaśnił.

„Jeśli wirus HIV ogranicza się do zakażonej komórki, a komórka sama się niszczy, wówczas wirus nie może namnażać się po całym organizmie i niszczyć ważnych komórek odpornościowych, tzw. limfocyty T pomocnicze. Kiedy zniszczona zostanie wystarczająca liczba pomocniczych limfocytów T, układ odpornościowy danej osoby zostanie osłabiony i osoba ta będzie podatna na nową infekcję”.

Dr Liu powiedziała, że ​​chociaż lekarze mają dostęp do niektórych leków przeciwwirusowych, które blokują wchłanianie wirusa HIV, nie są one zbyt skuteczne i nie są w stanie same powstrzymać zakażenia wirusem HIV.

„Obecnie najskuteczniejsze leki na HIV to te, które zatrzymują cykl życiowy wirusa, ale nadal powodują pewne długoterminowe skutki uboczne, choć znacznie mniejsze niż leki przeciw HIV pierwszej generacji. Jeśli ten nanolek zostanie zastosowany w celu zapobiegania zakażeniu wirusem HIV, powinien pomóc w zmniejszeniu liczby zakażeń wirusem HIV na całym świecie. Zapobieganie HIV jest znacznie tańsze niż leczenie już zakażonych pacjentów”.

— dr Edward Liu, specjalista chorób zakaźnych

Doktor Ho stwierdziła, że ​​w obliczu braku skutecznej szczepionki przeciwko wirusowi HIV nadal potrzebne są nowe terapie przeciwko wirusowi HIV.

„Obecne leczenie HIV pomaga zmniejszyć ilość wirusa HIV w organizmie, ale obecnie nie ma na to lekarstwa” – powiedział. „Ponadto u niektórych pacjentów mogą rozwinąć się lekooporne szczepy wirusa HIV, co sprawi, że obecne metody leczenia będą nieskuteczne”.

Dowodzą tego wcześniejsze badania 10% dorosłych rozpoczynających leczenie wirusa HIV mają oporność na rodzaj terapii przeciwretrowirusowej zwany nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NNRTS).

Oprócz zachorowania na AIDS, osoby zakażone wirusem HIV są bardziej narażone na kilka schorzeń, w tym:

Naukowcy opracowali nowy nanomedycynę, którą można stosować dopochwowo.

„HIV nieproporcjonalnie dotyka więcej kobiet niż mężczyzn” – stwierdziła dr Ho. „Może to wynikać z różnic w czynnikach biologicznych, np. żeński układ płciowy ma większą powierzchnię w porównaniu z męskim układem płciowym, co zwiększa ryzyko zakażenia wirusem HIV”.

„Co więcej, w niektórych regionach świata ze względu na czynniki społeczno-kulturowe niektóre kobiety nie są w stanie negocjować ze swoimi partnerami seksualnymi używania prezerwatyw, co zwiększa ryzyko zakażenia wirusem HIV” – kontynuował.

„Opracowanie produktu dopochwowego zapewni kobietom dodatkową opcję ochrony”.

Dr Ho powiedział, że jego grupa badawcza również obecnie bada nowe technologie, które mogą chronić zarówno kobiety, jak i mężczyzn przed zakażeniem wirusem HIV.

„Kolejne kroki obejmą dalszą optymalizację technologii w celu zwiększenia jej skuteczności w ochronie przed zakażeniem wirusem HIV” – dodał dr HOo. „Może to obejmować zmianę ilości dostarczanego siRNA lub zmianę składu nanonośnika w celu poprawy jego wychwytu przez komórki docelowe”.

Doktor Liu zgodziła się, że leki dopochwowe mogą pozwolić kobietom na większą kontrolę nad swoim zdrowiem.

„Jako praktykujący lekarz chciałbym zobaczyć, jakie są skutki uboczne tych nanoleków i jaka jest ich skuteczność w zapobieganiu zakażeniom wirusem HIV w populacji ogólnej” – powiedział dr Liu.