Samolot Suchoj Superjet 100 (SSJ100), który wszedł do służby w 2014 roku, rozbił się w zalesionym terenie w pobliżu wsi Apraksino, około 90 kilometrów (55 mil) na południowy wschód od stolicy Rosji w piątek 12 lipca. Na pokładzie nie było pasażerów, ale jego trzyosobowa załoga zginęła.

TASS, rosyjskie państwowe media poinformowały, że samolot należący do Gazprom Avia, przewoźnika należącego do koncernu energetycznego Gazprom, rozbił się podczas lotu testowego po pracach naprawczych. Według rzecznika linii lotniczych samolot wystartował z zakładu produkującego samoloty w Łukhovitsy i zmierzał na lotnisko Wnukowo w Moskwie, gdy rozbił się osiem minut po starcie.

Przyczyna katastrofy nie jest na razie znana, ale niektóre rosyjskie media sugerowały, że doszło do awarii obu silników samolotu. Inne sugerowały, że mogło to być zderzenie z ptakiem, problem z paliwem lub awaria lokalnych napraw.

Później podano do wiadomości, że lot testowy nie został zatwierdzony przez Rosawiację, Federalny Urząd Transportu Lotniczego, w związku z czym Komitet Śledczy, najważniejsza państwowa agencja śledcza w kraju, wszczęła dochodzenie w sprawie katastrofy.

Chociaż jest to samolot produkowany w kraju, SSJ100 zawiera wiele komponentów pochodzących z Zachodu, w tym silnik Safran SaM-146 wyprodukowany we Francji. Przed pełnoskalową inwazją Rosji na Ukrainę w lutym 2022 r. Safran zajmował się konserwacją, projektowaniem i produkcją części do swoich silników, ale wycofał się z Rosji w marcu 2022 r.

Inne interesujące tematy

Pokonanie demencji wolnego świata

Kamala Harris powinna ubiegać się o urząd prezydenta i uwzględnić „Proponowany przez Republikanów plan zwycięstwa na Ukrainie” jako część swojego programu.

Sankcje nałożone przez USA i UE po pełnoskalowej inwazji Rosji pozbawiły jej przemysł lotniczy wsparcia udzielanego przez zagranicznych producentów samolotów, potrzebnego do utrzymania ich samolotów w bezpiecznym locie. Liczba przypadków awarii w trakcie lotu i innych zdarzeń lotniczych wzrosła.

W 2023 r. zgłoszono blisko 700 incydentów, z czego 400 było związanych z awariami sprzętu powodującymi pożary i inne usterki silników w czasie lotu, uszkodzeniami podwozia, awariami klap i awariami systemów naprowadzania.

W maju doniesiono, że Rosja jest teraz pewna, że ​​w przyszłości będzie mogła konserwować i naprawiać tzw. „gorące” części swoich samolotów, w tym silniki, pomocnicze jednostki napędowe, podwozia itd. Katastrofa tego samolotu po rzekomej krajowej naprawie musi rzucić na to cień wątpliwości.

W oświadczeniu państwowego konglomeratu zbrojeniowego Rostech stwierdzono, że ludzie nie powinni „spiesznie wyciągać wniosków” na temat przyczyn katastrofy.

Wprowadzony w 2011 r. samolot SSJ100 został uznany za ogromne osiągnięcie rosyjskiego lotnictwa cywilnego i wielką nadzieję na zmniejszenie zależności kraju od zachodniego lotnictwa.

Jednak od momentu wprowadzenia samolotu do służby, samolot ten borykał się z awariami, a jego konserwacja była bardzo kosztowna, co zniechęciło rosyjskich przewoźników do jego zakupu. Próby wprowadzenia samolotu na rynek za granicą w dużej mierze zakończyły się fiaskiem, a nieliczni zagraniczni klienci, którym udało się go kupić, wycofali swoje Superjety z eksploatacji.