Gwałtownie pogarszający się stan środowiska morskiego Nowej Zelandii rodzi poważne pytania o to, jak dbamy o oceany i zarządzamy nimi.

Niedawna inwentaryzacja naszego środowiska morskiego wskazuje na kilka skumulowanych presji. Należą do nich zakwaszenie oceanów, podnoszenie się poziomu mórz i postępujące ocieplenie powierzchni oceanów związane ze zmianami klimatycznymi.

W raporcie podkreślono również, w jaki sposób działania na lądzie prowadzą do nadmiaru osadów, substancji odżywczych i zanieczyszczeń z tworzyw sztucznych przedostających się do morza. Presje na morzu obejmują rybołówstwo i akwakulturę, wydobycie zasobów naturalnych, wprowadzone gatunki inwazyjne i rozwój obszarów przybrzeżnych.

Nasze badania badają potencjał zarządzania opartego na ekosystemie – podejścia, które koncentruje się na całym systemie, a nie na poszczególnych gatunkach – w celu lepszego regulowania działań na lądzie i morzu w celu poprawy zdrowia oceanów.

Przyjrzeliśmy się temu, czego potrzebowalibyśmy w zakresie prawa i zarządzania, aby wspierać zarządzanie oparte na ekosystemie. Zbadaliśmy istniejące innowacyjne formy zarządzania środowiskowego, takie jak osobowość prawna, inicjatywy współpracy oparte na społecznościach, polityki odzwierciedlające wartości Maorysów i ponowne przemyślenie naszego stosunku do te taio oraz podejścia do zarządzania prowadzone przez kaupapa Māori.

Odkryliśmy, że mamy już solidne podstawy, aby umożliwić zarządzanie oparte na ekosystemie w Aotearoa w Nowej Zelandii.

Stan naszego środowiska morskiego

Zarządzanie oparte na ekosystemach (EBM) pojawiło się jako podejście w następstwie obaw dotyczących zmniejszania się różnorodności biologicznej, zasobów rybnych i siedlisk, a także niepowodzeń sektorowych ustaleń dotyczących zarządzania w celu zapobiegania degradacji środowiska.

EBM promuje koncentrację na ekosystemach, a nie na gatunkach. Ma na celu utrzymanie zdrowia, integralności i odporności ekosystemu. Wymaga to zintegrowanego podejścia uwzględniającego społeczne, ekologiczne, kulturowe i gospodarcze skutki wielorakich zastosowań i czynników stresogennych.

Podejście ekosystemowe może potencjalnie zażegnać konflikty między różnymi grupami użytkowników, rozwiązać rozbieżności i osiągnąć cele w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Czytaj więcej: Ochrona oceanu: 5 najważniejszych artykułów na temat gatunków inwazyjnych, przełowienia i innych zagrożeń życia morskiego

Wiele wskazuje na to, że pewne rzeczy mogą ulec poprawie. Jednak gromadzenie się osadów i obecność metali ciężkich w ujściach rzek wciąż budzi niepokój. Podobnie jest z degradacją siedlisk i utratą różnorodności biologicznej. Niedawne przykłady obejmują zamknięcie łowisk przegrzebków z powodu zmniejszających się zasobów.

Szczególnym wyzwaniem jest zarządzanie skumulowanymi skutkami, które wynikają z narastających lub oddziałujących ze sobą stresorów. Mogą one pochodzić z działalności człowieka lub zdarzeń naturalnych, które zachodzą na siebie w czasie lub przestrzeni. Ujścia rzek i obszary przybrzeżne są często ostatecznymi składowiskami.

Nasze zrozumienie interakcji między wieloma stresorami jest nadal ograniczone. Wiele z nich wynika z działalności na lądzie, co sprawia, że ​​regulacje mające na celu ochronę oceanów stanowią wyzwanie.

Zmiana zarządzania środowiskowego

Zarządzanie morskie w Aotearoa w Nowej Zelandii charakteryzuje się fragmentacją. Interesy sektorowe są regulowane przez wiele przepisów i zasad. Odpowiedzialność za zarządzanie jest dzielona między co najmniej 14 agencji działających na podstawie ponad 25 różnych statutów w siedmiu jurysdykcjach przestrzennych.

Funkcje tych statutów rozciągają się od regulowania skutków działalności i dostępu do zasobów do zapewnienia zrównoważonego użytkowania i ochrony gatunków lub obszarów o znaczeniu.

Istnieją luki w uregulowaniach lądowych i morskich. EBM, jako podejście, które czerpie korzyści z myślenia i działania od gór do morza, może wspierać bardziej połączone zarządzanie.

Zarządzanie środowiskiem w Nowej Zelandii już się zmienia. Współpraca i podejmowanie decyzji w oparciu o miejsce stają się elementami nowych rozwiązań w zakresie zarządzania. Zmienił się również sposób rozumienia środowiska w odniesieniu do ludzi, ekosystemów i krajobrazów. Teraz lepiej pasuje do światopoglądów i wartości Maorysów.

Zbadaliśmy siedem ustaleń dotyczących zarządzania, które obejmują różne domeny środowiskowe i odzwierciedlają aspekty te ao Māori. Przyjrzeliśmy się morskim i innym przykładom, aby pokazać, co może poprawić wdrożenie EBM.

Dwa przykłady, które zbadaliśmy, to port Ōhiwa i port Kaipara. Oba dostarczają cennych informacji na temat EBM w praktyce.

W obu portach skumulowane skutki na przestrzeni wielu dziesięcioleci doprowadziły do ​​pogorszenia jakości wody i różnorodności biologicznej oraz wpłynęły na dostęp do owoców morza.

W porcie Ōhiwa spadek liczby małży i nadmierna obfitość rozgwiazdy doprowadziły do ​​badań i działań ukierunkowanych na odbudowę i odbudowę. Naukowcy i tangata whenua pracowali razem nad usprawnieniem zarządzania.

W porcie Kaipara obawy dotyczące zdrowia ekosystemu doprowadziły do ​​ustanowienia podmiotu współzarządzającego. Związek między tangata whenua a portem Kaipara ma kluczowe znaczenie dla zarządzania.

Czytaj więcej: Dlaczego wiedza rdzennych mieszkańców powinna być istotną częścią tego, jak zarządzamy światowymi oceanami

Oto dwa przykłady oddolnych inicjatyw EBM, w które zaangażowani są tangata whenua, lokalne rady, miejscowa ludność i centralne agencje rządowe. Praktyki zarządzania są oparte na nauce i mātauranga Māori i kładą nacisk na odporność, a nie na wydobycie i eksploatację zasobów.

W oparciu o te przykłady zidentyfikowaliśmy cztery pou (warunki umożliwiające) wspierające wdrażanie EBM z rdzennymi i nie-rdzennymi światopoglądami, systemami wiedzy i wartościami.

Wzmocnienie tych pou pomogłoby w zarządzaniu poprzez promowanie wspólnych i integracyjnych rozwiązań instytucjonalnych zdolnych do podtrzymania światopoglądów Maorysów, a jednocześnie reagujących na złożoność społeczną i ekologiczną. Te zmiany już zachodzą. Priorytetem powinno być skupienie się na tym, jak wspierać te zmiany.