Natalie Portman i Julianne Moore odkrywają zakończenie filmu „Maj Grudzień”.
Uwaga, spoiler! Poniższa historia zawiera ważne szczegóły dotyczące zakończenia „Maja-grudnia” (dostępnego obecnie w serwisie Netflix).
Czy można kiedykolwiek naprawdę kogoś poznać?
To wciąż powracające pytanie pod koniec „Maja grudnia” – zjadliwie zabawnego i podstępnie niszczycielskiego nowego filmu reżysera Todda Haynesa („Carol”) i debiutującego scenarzysty Samy’ego Burcha.
Film podąża za gwiazdą telewizyjną Elizabeth Berry (Natalie Portman), która podróżuje do Savannah w stanie Georgia, aby śledzić Gracie Atherton-Yoo (Julianne Moore), którą ma zagrać w nadchodzącym filmie. Kilkadziesiąt lat wcześniej, gdy miała trzydzieści kilka lat, Gracie została skazana za uwiedzenie i zgwałcenie 13-letniego Joe (Charles Melton), którego później poślubiła i założyła rodzinę. Gdy ich dorosłe dzieci przygotowują się do ukończenia szkoły średniej, Joe zaczyna przetwarzać traumę, podczas gdy Elizabeth na próżno próbuje zrozumieć Gracie.
USA TODAY rozmawiało z Portmanem i Moore’em o zakończeniu filmu i tym porywającym, nieprzerwanym monologu.
„Maj grudzień”: Julianne Moore współpracowała z Mary Kay Letourneau w filmie Netflix
Natalie Portman twierdzi, że jej monolog w „Majowym Grudniu” był „takim prezentem”
Pod koniec filmu Portman wygłasza oszałamiający trzyminutowy monolog bezpośrednio do kamery, podczas gdy Elizabeth czyta stary list miłosny, który Gracie napisała do Joe, zanim odkryto ich związek. W swoim liście Gracie przyznaje, że „przekroczyliśmy granicę”, ale „teraz chyba zapomniałam, gdzie jest ta granica”.
Po niezliczonych godzinach studiowania charakterystycznego seplenienia i manier Gracie, po raz pierwszy Elizabeth w pełni ucieleśnia swój bohater. Płacze, recytując list samotnie w swoim pokoju, odchylając głowę do tyłu z zachwytu i ulgi, gdy w końcu dociera do końca.
„To niezwykły tekst” – mówi Portman. „Jest tak wiele kłamstw i pomijania tego, czego sobie nie mówią. Uznanie tej chwili występu za prawdę jest prawdziwym prezentem dla aktorki. Same te chwile są w tym filmie niezwykle cenne, ponieważ są to niezwykle performatywni ludzie, dzięki czemu można naprawdę poczuć tę postać, gdy nie jest ona oglądana”.
W liście „w końcu uzyskujemy pewne informacje przez pryzmat Gracie” – mówi Burch. „Ona nie jest naiwna. Jest całkowicie świadoma konsekwencji prawnych i przez cały film grała zupełnie odwrotnie. Ale także poprzez Natalie widzimy portal do kobiety, która jest bardzo zaniepokojona. Nie jest to niespodzianką, ale nadal bardzo nieprzyjemnie jest na to patrzeć.”
Portman nakręcił osiem ujęć tej sceny, z których wszystkie były „subtelnie różne, ale wyraźne” – mówi Haynes.
„To była mistrzowska lekcja aktorstwa. To był po prostu niezwykły dzień” – wspomina. „Kręciliśmy to przedostatniego dnia zdjęć, więc miała czas na wchłonięcie Gracie do tego stopnia. To właśnie scena, którą przeczytałem w scenariuszu, sprawiła, że zapragnąłem nakręcić ten film. I wiedziałem, że chcę to nakręcić dokładnie w ten sposób.”
Portman był wdzięczny, że zachował monolog na koniec 23-dniowych zdjęć.
„To było naprawdę szczęście” – mówi. „Todd stworzył dla nas idealne warunki do pracy, a częścią tego były zdjęcia chronologiczne. W ten sposób mogliśmy w czasie rzeczywistym zacząć się poznawać i odzwierciedlać siebie nawzajem”.
Julianne Moore odkrywa zakończenie filmu i pytania bez odpowiedzi
W przedostatniej scenie filmu kobiety spotykają się po raz ostatni na uroczystości zakończenia szkoły przez dzieci Gracie. Zadowolona ze swoich przygotowań, Elizabeth wkrótce zaczyna mieć wątpliwości, kiedy Gracie pyta: „Zastanawiam się, czy cokolwiek z tego będzie miało naprawdę znaczenie dla twojego filmu”. Następnie Gracie wyjawia kłamstwa, które jej syn (Cory Michael Smith) powiedział Elizabeth, co oznacza, że tak naprawdę nigdy nie poznała pełnej prawdy.
„Dla mnie najważniejsze jest pytanie: «Czy mnie rozumiesz? Czy mnie znasz?” – mówi Moore. „Myślę, że w przypadku aktorów – i w przypadku nas wszystkich – można jedynie zbliżyć się do poznania drugiej osoby. To jest właśnie cudowne i frustrujące w byciu człowiekiem. Zawsze chcesz wiedzieć więcej i zawsze próbujesz się tam dostać. Ale zawsze znajdzie się jakiś mały kawałek, tak tajemniczy, że po prostu należy do tego człowieka.
Nagle czując się niepewnie, Elizabeth stara się znaleźć coś „prawdziwego” na planie swojego filmu. Teraz, gdy Gracie jest już skończona, ma blond perukę i różową szminkę, Elizabeth prosi o nakręcenie kolejnego ujęcia, zanim ekran stanie się czarny.
Czytając list Gracie, „Elizabeth przeżywa prawdopodobnie najlepszy moment w roli Gracie, jaki jej się kiedykolwiek przydarzy. To Ikar lecący zbyt blisko słońca” – mówi Burch. „Kiedy później zobaczymy ją na planie, wiemy, że nigdy nie będzie czuła się tak pewna siebie, jak w tej jednej chwili sama w swoim pokoju”.
Jeśli chodzi o Joe, ostatni raz widzimy go na rozdaniu nagród przez jego dzieci, kiedy zalewa się łzami, gdy patrzy na to z daleka. To publiczność zdecyduje, czy opuści Gracie, czy nie.
„To film, który stawia pytania” – mówi Moore. „Wspaniałe jest to, jak wiele osób pyta: «Jak myślisz, co się stanie? Czy rodzina trzyma się razem? Nie mogę odpowiedzieć. Film kończy się na wdechu, a nie na wydechu.”
Realizacja filmu: Julianne Moore wystąpiła z Mary Kay Letourneau w mydlanym nowym serialu Netflix „Maj grudzień”
Charles Melton jest ulubieńcem Oscara i bijącym sercem filmu
„May Grudzień” staje się głównym kandydatem do nagród. Portman i Moore (obaj zdobywcy Oscara) ponownie ubiegają się o swoje role, podobnie jak Burch w kategorii najlepszy scenariusz oryginalny. Tymczasem Melton jest gotowy na zdobycie swojej pierwszej nominacji do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, po tym jak w zeszłym tygodniu zdobył nagrody Gotham Awards i New York Film Critics Circle Awards.
Melton (32 l.) jest najbardziej znany z roli Reggiego Mantle’a w serialu „Riverdale” stacji CW. Haynes nie był zaznajomiony z serią, ale od razu był pod wrażeniem taśmy z przesłuchania.
„To było coś innego niż wyobrażałem sobie Joe na ekranie” – mówi Haynes. W porównaniu z innymi aktorami, którzy przygotowywali się do tej roli, „interpretacja Charlesa była bardziej powściągliwa, bardziej przedwerbalna i bardziej powściągliwa. Jego wygląd niemal odwrócił moją uwagę, kiedy zobaczyłam jego zdjęcie, zanim przeczytał część. Pomyślałem sobie: „Nie sądzę, żeby to zadziałało”. Wygląda jak model. Ale zrobił coś tak wyjątkowego i zrozumiał wiele rzeczy na temat Joe, co wydawało się oczywiste podczas jego przesłuchania”.
„To cud” – kontynuuje Haynes. „Ma znacznie mniej doświadczenia niż Julianne czy Natalie. Oczywiście mierzy się z tymi niezwykłymi, potężnymi wykonawcami. Ale Charles wnosi do Joego wrażliwość i fizyczność, co jest niezwykle specyficzne. To jak żywy, delikatny występ. Jego czułe serduszko bije tuż przed tobą.”
