MISSOULA – Ciąża na dużych wysokościach często wiąże się z niską masą urodzeniową i innymi powikłaniami. Wyzwania te występują u wielu ssaków, od myszy jeleniowatych po ludzi.

Badania przeprowadzone na University of Montana ujawniły niektóre z genetycznych podstaw, które pozwalają niektórym populacjom myszy górskich chronić rozwijające się płody na wyższych obszarach. Praca została niedawno opublikowana w Proceedings of the National Academy of Sciences.

„Zrozumienie, w jaki sposób myszy jeleniowate przeżywają i rozwijają się na dużych wysokościach, nie tylko informuje o naszym zrozumieniu podstawowych procesów ewolucyjnych, ale pewnego dnia może również dostarczyć wskazówek dotyczących leczenia szeregu powiązanych zaburzeń u ludzi” – powiedział Zac Cheviron, badacz UM i profesor nadzwyczajny biologii .

Pracami kierowała Kate Wilsterman, doktor habilitowany UM, która od tego czasu dołączyła do wydziału Colorado State University. Cheviron, profesor biologii UM Jeff Good i była badaczka z tytułem doktora UM, Rena Schweizer, byli jej głównymi współpracownikami w Montanie.

Ich badania pokazują, że na wzrost płodu niekorzystnie wpływa zmniejszona ilość tlenu na dużych wysokościach u myszy, które są rodzime dla niskich wysokości. Myszy pochodzące z dużych wysokości mają jednak różnice genetyczne, które zapewniają modyfikacje łożyska, które chronią płody przed niedotlenieniem, czyli brakiem tlenu dla płodu. Ten wzór jest podobny do obserwowanego u ludzi, takich jak ludzie pochodzenia tybetańskiego lub andyjskiego. Te populacje ludzkie również chronią wzrost płodu na dużych wysokościach, ale naukowcy mają niewielkie pojęcie o tym, jak to się dzieje.

Cheviron powiedział, że jednym z najbardziej ekscytujących aspektów ich pracy było odkrycie, że wiele genów, które wydają się być ukierunkowane na wzrost płodu u ich gatunku – myszy z jelenia górskiego – jest również związanych z fizjologią łożyska u ludzi.

„Sugeruje to, że mechanizmy genetyczne i fizjologiczne leżące u podstaw zdrowych ciąż na dużych wysokościach mogą mieć głębokie korzenie ewolucyjne” – powiedział. „Być może uda nam się wykorzystać tę wiedzę do opracowania nowych metod leczenia poprawiających wyniki ciąży u ludzi”.

Podczas badania myszy zamieszkujące tereny nizinne doświadczały zahamowania wzrostu płodu w warunkach niedotlenienia, natomiast myszy zamieszkujące tereny górskie unikały negatywnych skutków, zmieniając łożysko.

„Jeśli uda nam się zrozumieć, w jaki sposób myszy jelenie„ rozwiązały ”problem niedotlenienia wzrostu płodu” – powiedział Wilsterman – „może w końcu będziemy w stanie zidentyfikować cele dla rozwoju leczenia u ludzi lub być w lepszej sytuacji, aby określić, dokąd zmierzają sprawy źle w przypadku chorób ciążowych, które obejmują niedotlenienie”.

Powiedziała, że ​​przyszłe badania zbadają zmiany na poziomie tkanek, które odkryli u myszy jeleniowatych. Mają również nadzieję zidentyfikować warianty genetyczne, które przyczyniają się do tego, jak określone typy komórek reagują na niedotlenienie.

###

Kontakt: Zac Cheviron, profesor nadzwyczajny biologii UM, 406-243-4496, zac.cheviron@mso.umt.edu.